Translations are evolving and should be taken as indicative only! For a guide to the tones and the spelling system used to write this variety of Isaan (Khon Kaen), see the "tone guide" on the overview page.

Tones: M = mid, HR = high-rising, H = high, HF = high-falling, LF = low-falling

IsaanPronunciationTonesThaiEnglish/Notes#occ
ความลู้ khwa:m-lu: HR-HF ความรู้ knowledge
Notes: see also ความฮู้		 5/2

Link to overview page
Link to dictionary

Basic vocabulary — Page 29 — Series B, pictures 08-10: to study, book


8
เขากำลังเฮ็ดหญัง กะมีเด็กน้อยพุซายคนหนึ่งเนาะ อาดสิเป็นเด็กน้อย อันนี้ หลือว่าอาดสิเป็นพุใหญ่แล้ว กะบ่ฮู้จัก กะแนมบ่ค่อยซัดปานใดเนาะ แนมบ่ค่อยเห็น เขากำลังเฮ็ดหญังอยู่ เขากำลังเลียนหนังสืออยู่ นั่งโต่ะอยู่ นั่งเก้าอี้อยู่เนาะ แล้วกะนั่งอยู่โต่ะนั้นหละ นั่งอยู่ข้างหน้าพ้อมเด๊ นั่งกำลังเลียนหนังสืออยู่
เขาเลียนวิชาหญังตอนนี้ อาดสิเป็นคะนิดตะสาดเนาะ อาดสิเป็นคะนิด เลียนคะนิดอยู่ เห็นเขามีโตเลขหลายๆ อาดสิเป็นกานคำนวน กะสิเกี่ยวกับคะนิดตะสาด วิชาคะนิดสาดเนาะ
แล้วเขาเลียนอยู่กับใผ เขากะเลียน อาดสิอยู่กับหมู่ อยู่หลายคน แต่ว่าใน[ที่]เห็นอยู่ตอนนี้คือเขานั่งอยู่โต่ะพุเดียว หมู่อาดสินั่งอยู่[ข้างหลัง] อาดสินั่งอยู่โต่ะข้างหลังเนาะ
มือข้างขวากะจับปากกา กำลังเขียนอยู่สะหมุดหนังสือเขาอยู่เนาะ

9
เขากำลังเฮ็ดหญัง กะมีพุซายพุหนึ่งเนาะ ใส่เสี้ยสีเหลียง กำลังอ่านหนังสืออยู่ อาดสิตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อที่สิสอบ หลือว่าอ่านหนังสือเพื่อทบทวนความลู้ หลือว่าให้มันมีความลู้ในสะหมองเนาะ
เขาอ่านหนังสือเกี่ยวกับวิชาหญัง เบิ่งลักสะนะแล้วอาดสิเป็นกานคำนวน วิชาคะนิดตะสาดเนาะ หลือว่าคะนิด หญังที่มันเกี่ยวกับคำนวน หลือว่าฟิสิก หลือว่าอี่หยังกะได้เนาะ

10
แล้วเขากำลังเฮ็ดหญังอยู่ มีพุซายพุหนึ่งเนาะ เขากำลังจับหนังสืออ่านอยู่
เขาอ่านอยู่กับใผ กะจักคือกัน อันนี้เฮากะบ่ฮู้เนาะ เขาอาดสิอยู่พุเดียว หลือว่าอยู่บ้าน หลือว่าอยู่ในห้องเลียนของเขา

Basic vocabulary — Page 03 — Series B, pictures 12-17: book, book shelf, to take, to open, to read, to close, to put away


12
นี้คืออี่หยัง อันนี้เป็นหนังสือ หนังสือเหล้มบักใหญ่หนึ่ง เหล้มสีเขียว หนาตึ่บเอาโลด
หนังสือมีไว้เฮ็ดหญัง หนังสือกะมีไว้ถ้าอ่าน เอาไว้ถ้าให้ความลู้ ขั้นเฮาเปิดเบิ่งหนังสืออันนั้น หลือว่าเปิดอ่านหนังสืออันนั้น เฮากะสิมีความลู้เกี่ยวกับความลู้ที่มันมีอยู่ในหนังสืออันนั้น
แล้วหนังสือกะมีแนวขั้นหนังสือพ้อม สีแดงๆ นั้นหละ เอาไว้ถ้าขั้นหนังสือ สมมุดว่าเฮาอ่านฮอดหน้านั้นๆ แล้ว เฮากะเอาแนวขั้นหนังสือขั้นไว้ ญามแบบว่าเฮาเซาอ่านแล้ว หลือว่าอ่านฮอดหน้านั้น แล้วเฮาสิพักเบก หลือว่าบ่อยากอ่านอีกแล้ว สิกับมาอ่านมื้อใหม่ เฮากะเอาแนวขั้นหนังสือนั้นมาขั้นไว้ แล้วพอมื้อหลังเฮามาอ่าน เฮากะสิฮู้แล้วว่า เฮาฮอดหม้องนั้นแล้ว เฮาต้องอ่านต่อหม้องนั้น แล้วเฮากะเปิดหม้องที่เฮาขั้นไว้นั้นหละ เอาแนวขั้นสีแดงๆ นั้นหละขั้นไว้ อันนี้กะคือขั้นแนวขั้นหนังสือ

13
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังสิเอาหนังสือ
เอาหนังสืออยู่ใส กะเอาหนังสืออยู่ในซั้นวางหนังสือ
เขาสิเอาหนังสือไปหญัง เขากะอาดสิเอาหนังสือนั้นไปอ่าน เขากะเลยสิเอาหนังสือนั้นไป
หนังสืออยู่เทิงซั้นนั้นมีจักเหล้ม กะมีหลายเหล้มอยู่ มีห้าหกเหล้มพุ้นหนะ เทิงสีซมพู สีเขียว สีแดง สีเหลียง สีฟ้า หลายเหล้มอี่หลีวางเฮียงกันอยู่

14
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังเปิดหนังสือ
เขาเปิดหนังสือเฮ็ดหญัง เขากะอาดสิอ่านหนังสือ เขากะเลยเปิดหนังสือ
เขาเปิดหนังสือจักเหล้ม เปิดเหล้มเดียว เปิดเหล้มเดียวข้อหล้อ เหล้มสีเขียว มือข้างหนึ่งกะเปิดไปอีกฝั่งหนึ่ง มือข้างหนึ่งกะเปิดไปอีกฝั่งหนึ่ง
แล้วอี่หยังอยู่ตงกางหนังสือนั้นสีแดงๆ อันนั้นกะเป็นแนวขั้นหนังสือ เป็นแนวขั้นหนังสือเพื่อที่ว่าสิเอาไว้ถ้าขั้นหนังสือ ขั้นหน้านั้น ขั้นหน้านี้

15
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังอ่านหนังสือ
เขาอ่านหนังสืออยู่กับใผ เขาอ่านหนังสืออยู่พุเดียวของเขานั้นหละ เขาอ่านอยู่พุเดียว
แล้วเขาอ่านหนังสืออยู่ใส เขาอาดสิอ่านอยู่โลงเลียน อาดสิอ่านอยู่บ้าน หลือว่าอาดสิอ่านอยู่ห้องสะหมุดกะได้
เขาอ่านหนังสือจักเหล้ม เขากะอาดสิอ่านหนังสือเหล้มเดียว เพาะว่าเฮาเห็นเขาจับหนังสืออยู่เหล้มเดียว บ่ได้มีหลายเหล้ม

16
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังปิดหนังสือ เขาพุนี้กำลังปิดหนังสือ
เขาปิดหนังสือเฮ็ดหญัง เขากะอาดสิบ่อ่านแล้ว หลือว่าอาดสิเซาอ่านแล้ว เขากะเลยปิดหนังสือไว้ เพื่อที่ว่าอาดสิเอาไปเก็บ หลือว่าเอาไปเมี้ยนหม้องที่เขาเอามา

17
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังเอาหนังสือไปเก็บไว้ซั้นวางหนังสือ
เป็นหญังเขาคือเอาหนังสือไปเก็บไว้ซั้นวางหนังสือ กะเพื่อว่าสิให้มันเป็นเลียบล้อย เป็นละเบียบเลียบล้อย เขากะเลยสิเอาไปเก็บไว้ซั้นวางหนังสือ เพื่อที่ว่าสิให้มันเบิ่งงาม หลือว่าเป็นละเบียบคือเก่า
ขั้นเขาเอาหนังสือออกมาแล้ว บ่ไปเก็บไว้หม้องเก่า คนอื่นที่เขาสิมาเบิ่ง หลือว่าอาดสิเอามาอ่าน เขากะหาเหล้มนั้นบ่พ้อ หาเหล้มนี้บ่พ้อ เพาะว่าคนที่เอาไปอ่านนั้น บ่มาเก็บไว้หม้องเก่า เอาไปอ่านแล้วกะเอาไปถิ้มไว้หม้องอื่น เอาไปวางไว้หม้องอื่น คนอื่นกะบ่สามาดหาเหล้มหนังสือนี้ได้