Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
អរគុណ	ʔɑɑ kun	1. thank you 2. to thank, to be grateful	52/42

Link to overview page
Link to dictionary

Asking for help 1 — Dialogue 2

កញ្ញា៖ ធារី ពឹងជួយហុចសៀវភៅនោះឲ្យខ្ញុំតិចមើល។
ធារី៖ សៀវភៅណា?
កញ្ញា៖ សៀវភៅតូចពណ៌ខ្មៅនោះ។
ធារី៖ ណេះ!
កញ្ញា៖ អរគុណ!

Offering food or drinks and accepting such an offer — Dialogue 3

បុប្ផា៖ ធីតា ណេះទឹក!
ធីតា៖ អូ អរគុណ។ មិនដែលហាត់ប្រាណបែកញើសច្រើនអីចឹងទេ។ ទឹកមួយដបប៉ុន្មាន បុប្ផា?
បុប្ផា៖ មិនអីទេ ញ៉ាំទៅ។ ខ្ញុំប៉ាវ។

Expressing joy at someone’s success — Dialogue 2

រូបភាពទី ២
មិត្តភក្តិតារា៖ អូ តារា! ឯងពូកែមែន។ ជាប់លេខ ១ ទៀតហើយឆ្នាំនេះ។ តស់ ទៅជប់លៀងម្ដងអី?
តារា៖ អរគុណ! តស់ទៅ តែខ្ញុំទៅផ្លាស់ខោអាវសិនណា។

Getting someone’s attention — Additional dialogue

នៅក្នុងឡានក្រុងឬរទេះភ្លើងដល់ចំណតត្រូវចុះ
សោភា៖ សុំចេញមួយ! / សុំទៅមួយ! / សុំចុះមួយ!
បញ្ញា៖ បងស្រី! ភ្លេចទូរស័ព្ទនៅកៅអីហើយបង។
សោភា៖ អូ! អរគុណច្រើន។

Greetings and leave takings 1 — Dialogue 2

វុទ្ធី៖ អេ ចរិយា! សុខសប្បាយអត់ហ្នឹង?
ចរិយា៖ អូ វុទ្ធីទេ! មានអី ខ្ញុំសុខសប្បាយតាស។ ចុះវុទ្ធីវិញ?

ចរិយា៖ ខ្ញុំគិតរកទៅសិនហើយណា។
វុទ្ធី៖ បាទ អរគុណហើយ។ ប្រយ័ត្នប្រយែង!

Answering the phone — Additional dialogue

កញ្ញា៖ អាឡូ សុភាព!
សុភាព៖ អាឡូ កញ្ញា!
កញ្ញា៖ ហ្នឹងហើយ។ ម៉េចហើយ? និយាយជាមួយបងសំណាងហើយនៅ?
...
សុភាព៖ អរគុណហើយណាកញ្ញា។ បាយបាយអីចឹង!
កញ្ញា៖ ហ្នឹងហើយ អត់អីអេ។ បាយបាយ!

Complimenting someone — Dialogue 1

តារា៖ នារី ទៅណាហ្នឹង? តែងខ្លួនស្អាតម៉េះ?
នារី៖ អូ ខ្ញុំទៅខួបកំណើតគេបង។ ម៉េចដែរអាវហ្នឹង? អត់អីណាអីបង?
តារា៖ ប៉ុណ្ណឹងស្អាតហើយ! ឃ្យូត!
នារី៖ ឃ្យូតទៀត! អរគុណ បង។ អីចឹង ខ្ញុំទៅហើយណា បាយៗ។

Expressing likes 1 — Dialogue 1

ធារ៉ាមកលេងផ្ទះណារី
ណារី៖ ធារ៉ា ម៉ស់ ញ៉ាំឪឡឹក។
ធារ៉ា៖ អូ អរគុណ ណារី។ ចំឪឡឹកដែលខ្ញុំចូលចិត្តម៉ង!
ណារី៖ អូ ធារ៉ាឯងចូលចិត្តឪឡឹកអ៎?
ធារ៉ា៖ ហ្នឹងហើយ ខ្ញុំចូលចិត្តឪឡឹក។
ណារី៖ ញ៉ាំឲ្យច្រើនៗទៅអីចឹង។

Offering help — Dialogue 1

ធីតា៖ ពិសិដ្ឋ លើករបស់អីហ្នឹង? ដូចធ្ងន់ម៉េះ?
ពិសិដ្ឋ៖ អូ ធីតា សៀវភៅចាស់ៗហ្នឹងអា៎។
ធីតា៖ ម៉ស់ ខ្ញុំជួយលើក។ ម្នាក់ឯងធ្ងន់អា៎។ លើកទៅខាងណាវិញ?
ពិសិដ្ឋ៖ អរគុណ ធីតា។ ដាក់ទៅលើតុនោះទៅ។

Offering food or drinks and accepting such an offer — Additional dialogue

ធារ៉ា៖ បូរ៉ា ញ៉ាំអីហើយនៅ?
បូរ៉ា៖ រកទៅញ៉ាំអីឥឡូវហ្នឹង។
ធារ៉ា៖ ណេះ យកនំនេះទុកញ៉ាំទៅ។
បូរ៉ា៖ អូ មាននំញ៉ាំផង! ឲ្យខ្លះមកអីចឹង។ ឆ្ងាញ់មាត់បណ្ដោយ។ អរគុណហើយធារ៉ា។
ធារ៉ា៖ អត់អីទេ។

Expressing thanks 2 — Additional dialogue

វិបុល៖ មានត្រូវការឲ្យជួយអីទៀតអត់?
កញ្ញា៖ ចាស។ ខ្ញុំចង់ឲ្យវិបុលជួយរើទូរទស្សន៍នោះមកដាក់ខាងនេះវិញ។
វិបុល៖ អូខេ។ មានអីទៀតអត់?
កញ្ញា៖ អស់ហើយ វិបុល។ អរគុណច្រើន។ ក្រៅពីហ្នឹងខ្ញុំធ្វើខ្លួនឯងបាន។

Answering the phone — Dialogue 2

អ្នកមិនស្គាល់គ្នា
សំណាង៖ អាឡូ ជម្រាបសួរ។
សុភាព៖ អាឡូ ជម្រាបសួរបង។ ខ្ញុំពួកម៉ាករបស់កញ្ញា ឈ្មោះសុភាព។
...
សុភាព៖ អូខេ ខ្ញុំយល់ហើយបង។ អរគុណច្រើន។
សំណាង៖ អូខេ អីចឹងប៉ុណ្ណឹងសិនចុះអីចឹង។ បាយបាយ!
សុភាព៖ ចាស បាយបាយបង! អរគុណ។ សុខសប្បាយ។

Issuing a command — Cultural note

នៅប្រទេសជប៉ុន នៅពេលបញ្ជាគេ ហើយគេធ្វើតាម អ្នកបញ្ជានោះតែងតែប្រើពាក្យថា អរគុណ (ដែលគេបានធ្វើតាមការបញ្ជារបស់ខ្លួន)។ ប៉ុន្តែ នៅខ្មែរ បើអ្នកបញ្ជានោះជាមនុស្សស្និទ្ធស្នាល ដូចជាយាយតា ឪពុកម្ដាយ បងប្អូនបង្កើត ជាដើម ភាគច្រើនពួកគាត់មិនប្រើពាក្យថា អរគុណ នោះទេ។

Offering food or drinks and accepting such an offer — Cultural note

នៅប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសនៅជនបទ អ្នកជិតខាងដែលរាប់អានគ្នា តែងតែឲ្យចំណីចំណុកគ្នាទៅវិញទៅមកនៅពេលពួកគាត់មានអាហារឆ្ងាញ់។ ជនជាតិខ្មែរមិនទម្លាប់និយាយពាក្យ អរគុណ ចំពោះក្រុមគ្រួសារឯងទេ ព្រោះវាធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ថាមិនស្និទ្ធស្នាល។ ប៉ុន្តែ នៅពេលទទួលរបស់ ឬការជួយអ្វីមួយពីអ្នកដទៃ ពាក្យ អរគុណ គឺចាំបាច់ណាស់។

Saying “Have a good trip!” — Dialogue 1

សុផល៖ ស្រីខួច ស្អែកត្រូវទៅម៉ោងម៉ាន?
ស្រីខួច៖ ម៉ោងដប់ព្រឹក។
សុផល៖ បានអ្នកណាជូនទៅ?
ស្រីខួច៖ បងប្រុសជូនទៅ។
សុផល៖ កុំភ្លេចទិញរបស់ផ្ញើផងណា។ និយាយលេងទេ។ ទៅលេងឲ្យបានសប្បាយ។
ស្រីខួច៖ អរគុណ សុផល។ បើឃើញមានអីទំនង ចាំទិញមកផ្ញើ។

Talking about the taste of food 1 — Dialogue 1

នៅផ្ទះពិសី
ពិសី៖ វិបុល ម៉េចដែរ? ត្រូវមាត់អត់?
វិបុល៖ ឆ្ងាញ់តាស ពិសី។ ពិសីឯងពូកែធ្វើម្ហូបអា៎!
ពិសី៖ និយាយមែន និយាយលេង? កុំបញ្ជោរខ្ញុំអា៎។ ប្រាប់តាមត្រង់ម៉ោ ខ្ញុំអត់ខឹងអេ៎។
វិបុល៖ ឆ្ងាញ់មែនតាស ពិសី។ ខ្ញុំអត់មានកុហកអេ៎។
ពិសី៖ អរគុណហើយអីចឹង។

Answering the phone — Dialogue 1

អ្នកស្គាល់គ្នា
សំណាង៖ ហេឡូ?
កញ្ញា៖ បងសំណាង ខ្ញុំកញ្ញា។
សំណាង៖ ហ្នឹងហើយ កញ្ញា។ សុខសប្បាយ?
កញ្ញា៖ ចាស សុខសប្បាយតាសបង។ ឥឡូវនិយាយបានអេបង?
សំណាង៖ និយាយបានតាស។
...
កញ្ញា៖ អរគុណច្រើនបង។ ប៉ុណ្ណឹងសិនហើយអីចឹង។
សំណាង៖ ហ្នឹងហើយ។ ថ្ងៃក្រោយជួបគ្នា។
កញ្ញា៖ ចាសបង។ អរគុណ។

Offering food or drinks and accepting such an offer — Dialogue 2

បុប្ផា៖ បងធារ៉ា ពិសានំសិនអីបង?
ធារ៉ា៖ អូ បុប្ផា។ ញ៉ាំចុះ អត់អីទេ។
បុប្ផា៖ ម៉ោពិសាសិនម៉ោបង។ មានច្រើនអា៎។ ខ្ញុំម្នាក់ឯងញ៉ាំអត់អស់ទេ។ ខ្ញុំចាប់ដាក់ចានឲ្យខ្លះណាបង។ យកទៅទុកញ៉ាំនៅអូហ្វីសបងក៏បាន។
ធារ៉ា៖ អរគុណហើយអីចឹង។
បុប្ផា៖ ចា៎ស ណេះបង។

Apologizing — Cultural note

ប្រពៃណីខ្មែរតម្រូវឲ្យលើកដៃសំពះផងដែរ នៅពេលនិយាយពាក្យ “សុំទោស” គឺដូចគ្នានឹងពេល “ជម្រាបសួរ” “ជម្រាបលា” និង “អរគុណ” ដែរ។ ប៉ុន្តែ ជាក់ស្ដែង មានតែពេលនិយាយសុំទោសទៅកាន់មនុស្សមានអាយុច្រើនជាងឆ្ងាយ និងមិនសូវជិតស្និទ្ធប៉ុណ្ណោះទេ ដែលគេលើកដៃសំពះ។ ចំពោះមនុស្សស្របាលគ្នា ឬមនុស្សជិតស្និទ្ធ ជាទូទៅមិនមានការលើកដៃសំពះទេ។

Asking “What is this?” — Additional dialogue

ពិសិដ្ឋ៖ បងតារា មានគេផ្ញើរបស់មកឲ្យបង។ អីគេហ្នឹង បង?
តារា៖ អូ អរគុណពិសិដ្ឋ។ ហ្នឹងវចនានុក្រមអេឡិចត្រូនិច។
ធារី៖ វចនានុក្រមអេឡិចត្រូនិចហ្នឹង អីគេ បង?
តារា៖ ដូចវចនានុក្រមសៀវភៅធម្មតាអីចឹង គ្រាន់តែយើងអាចរកពាក្យបានលឿន ហើយអាចដាក់វចនានុក្រមផ្សេងៗក្នុងហ្នឹងជាមួយគ្នាតែម្ដង។
ធារី៖ អូ! ចុះអានោះអីគេហ្នឹងបង?
តារា៖ ប៊ិចសម្រាប់សរសេរលើអេក្រង់របស់វចនានុក្រម។