Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ពី	pii	from, since, of, about, at	660/285

Link to overview page
Link to dictionary

Getting someone’s attention — Dialogue 1

ជួបតាមផ្លូវ (នៅឆ្ងាយពីគ្នា ត្រូវស្រែកហៅឈ្មោះ)
បូរ៉ា៖ អេ ធារី!
ធារី៖ អូ បូរ៉ា!
បូរ៉ា៖ កំពុងទៅណាហ្នឹង?

Getting Up (Sakanan) — 00 Introduction

សួស្ដីអ្នកទាំងអស់គ្នា បាទ ជួបគ្នាម្ដងទៀតហើយ ហើយនៅក្នុងថ្ងៃនេះ យើងនឹងនិយាយអំពីការក្រោកពីគេង ដើម្បីទៅធ្វើការ។ បាទ អញ្ចឹងយើងក្រឡេកមកមើលរូបភាពទាំងអស់គ្នាតែម្ដង។

Asking “What is this?” — Dialogue 3

ធារី៖ ពិសិដ្ឋ! អីហ្នឹង?
ពិសិដ្ឋ៖ វចនានុក្រមអេឡិចត្រូនិចហ្នឹងណា!
ធារី៖ អូ! ខ្ញុំស្មានតែអីគេ។ វចនានុក្រមអេឡិចត្រូនិចសោះ។ មើលដំបូង / ពីចម្ងាយអត់ស្គាល់។

Requesting and granting permission 2 — Dialogue 2

នៅហាងលក់គ្រឿងអគ្គិសនី
ស្រីរ័ត្ន៖ បង ខ្ញុំអាចសាកប្រើទូរទស្សន៍នេះតិចបានអេ៎? ជួយប្រាប់ពីរបៀបប្រើផង។
អ្នកលក់៖ បាទ សាកប្រើចុះអូន។ ចាំខ្ញុំពន្យល់ពីរបៀបប្រើ។

Expressing sleepiness — Additional dialogue 2

អស់កម្លាំងខ្លាំង
សុផល៖ ម៉ោងម៉ានហើយ?
ផានិត៖ ម៉ោងម៉ាដណ្ដប់។ ចេញពីហ្នឹង ទៅណាទៀត?
សុផល៖ ទៅទះ! ងុយដេកសឹងប្រកាច់ហើយ។ ទៅដល់ទះ ដឹងតែត្រង់ភ្លឹងដល់ព្រឹកម៉ង។

Offering food or drinks and declining such an offer — Dialogue 2

បុប្ផា៖ បងធារ៉ា មកញ៉ាំចេកចៀនអេ៎បង? ធីតាទើបតែទិញមកពីផ្សារព្រឹកមិញ។
ធារ៉ា៖ អូ បុប្ផា។ ញ៉ាំចុះ អត់អីទេ។ បងត្រូវប្រញាប់ទៅក្រៅ។
បុប្ផា៖ ចា៎ស បង។

Requesting information — Cultural note

នៅខ្មែរ វេជ្ជបណ្ឌិតមួយចំនួនមិនចូលចិត្តនិយាយច្រើនជាមួយអ្នកជំងឺទេ។ គាត់មិនសូវសួរព័ត៌មានពីអ្នកជំងឺ ហើយក៏មិនសូវពន្យល់អ្វីច្រើនដល់អ្នកជំងឺដែរ ថែមទាំងបង្ហាញអាការៈមួម៉ៅឬចេញសំដីអសុរោះ នៅពេលអ្នកជំងឺសួរច្រើន។

Expressing dislikes 1 — Cultural note

តើក្លិនផ្លែទុរេនឈ្ងុយឬក្រអូបទេសម្រាប់អ្នក? ជនជាតិផ្សេងភាគច្រើនមិនចូលចិត្តក្លិនរបស់ផ្លែទុរេននោះទេ។ ប៉ុន្តែ ជនជាតិខ្មែរជាទូទៅចូលចិត្តក្លិននិងរសជាតិផ្លែទុរេនខ្លាំងណាស់ ។ ទុរេនដែលល្បីថាឆ្ងាញ់គឺទុរេនមកពីខេត្តកំពត។

Expressing likes 1 — Dialogue 2

នៅហាងកាហ្វេ
ណារី៖ កញ្ញាឯងដាក់ស្ករក្នុងកាហ្វេច្រើនម៉េះ!
កញ្ញា៖ ខ្ញុំចូលចិត្តផ្អែម។
ណារី៖ អូ ខុសពីខ្ញុំអីចឹង។ ខ្ញុំអត់ចូលចិត្តផ្អែមប៉ុន្មានទេ។
កញ្ញា៖ អីចឹងបានអត់សូវឃើញណារីឯងញ៉ាំបង្អែម។
ណារី៖ ហ្នឹងហើយ ខ្ញុំអត់សូវចូលចិត្តបង្អែមផង។

Expressing likes 1 — Additional dialogue

ធារី៖ តស់ នាំគ្នាទៅដើរលេងពេលចូលឆ្នាំនេះអី?
កញ្ញា៖ ខ្ញុំចង់ទៅលេងភ្នំបូកគោ ព្រោះខ្ញុំចូលចិត្តមើលទេសភាពពីកំពូលភ្នំ។
ធារី៖ ខ្ញុំចូលចិត្តទៅលេងសមុទ្រជាង។ ណារី ចង់ទៅមួយណា?
ណារី៖ ខ្ញុំដូចអត់ចូលចិត្តដើរលេងផង។ ចូលចិត្តនៅផ្ទះ។

Expressing cold — Dialogue 1

នៅក្នុងផ្ទះបើកម៉ាស៊ីនត្រជាក់
ស្រីពេជ្រ៖ មរកត រងាមែន?
មរកត៖ អឹម រៀងរងា។ ម៉ោពីអង្គុយក្រោមម៉ាស៊ីនត្រជាក់យូរ។ ដំបូងទើបម៉ោពីក្រៅក្ដៅ ចូលមកក្នុងត្រជាក់ស្រួល ដល់យូរៗទៅរងា។
ស្រីពេជ្រ៖ សេរេលេខទៅអីចឹង។
មរកត៖ ដាក់លេខ ២៩ ហើយណា។

Expressing likes 1 — Cultural note

មនុស្សជាច្រើនដឹងថាម្ហូបរបស់ជនជាតិថៃភាគច្រើនមានរសជាតិហឹរ។ ប្រទេសថៃនិងប្រទេសកម្ពុជាមានវប្បធម៌ស្រដៀងគ្នាមួយចំនួន ប៉ុន្តែ ម្ហូបរបស់ជនជាតិខ្មែរមិនមានរសជាតិហឹរដូចប្រទេសថៃទេ។ ម្ហូបខ្មែរមានរសជាតិរៀងផ្អែម ហើយខ្មែរមានបង្អែមជាច្រើនមុខនិងប្លែកៗពីគ្នា។

Greetings and leave takings 1 — Additional dialogue

វុទ្ធី៖ ចរិយាឥឡូវធ្វើការអីដែរ?
ចរិយា៖ ខ្ញុំធ្វើការនៅធនាគារ។ តែឆ្លៀតរៀនអង់គ្លេសពេលយប់ ពេលចេញពីធ្វើការ។ ចុះវុទ្ធី?
វុទ្ធី៖ ខ្ញុំបើកហាងលក់កុំព្យូទ័រតូចមួយ។
ចរិយា៖ អូ ឡូយអា! នៅម្ដុំណាដែរ?
វុទ្ធី៖ នៅតាមផ្លូវកម្ពុជាក្រោម។

Offering food or drinks and accepting such an offer — Dialogue 1

បូរ៉ា៖ ធីតា ទៅណាហ្នឹង? ញ៉ាំនំសិនអី?
ធីតា៖ អូ បងបូរ៉ា! បានអីញ៉ាំហ្នឹងបង?
បូរ៉ា៖ បង្អែមទិញពីផ្សារព្រឹកមិញ។ ម៉ស់ ម៉ោញ៉ាំជាមួយគ្នាសិនម៉ោ។
ធីតា៖ ចា៎ស បង។ បង្អែមចំជំនាញខ្ញុំហើយ។ មានអីគេខ្លះបង?

Expressing disappointment at another’s misfortune — Cultural note

អសន្តិសុខនៅប្រទេសកម្ពុជា ធ្វើឲ្យមានរឿងទាក់ទងនឹងចោរកម្ម ឬគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ជាច្រើនកើតឡើង ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយការតាមដានព័ត៌មានទាំងនេះទាក់ទងនឹងហេតុការណ៍មិនល្អរបស់អ្នកដទៃ តាមទូរទស្សន៍ឬនិយាយតៗគ្នា គឺជាទម្លាប់របស់ជនជាតិខ្មែរ គោលបំណងគឺដើម្បីដឹងពីមូលហេតុ និងបង្ការកុំឲ្យកើតឡើងចំពោះខ្លួនឯងឬមិត្តភក្តិក្រុមគ្រួសារ។

Laundry (Sakanan) — 00 Introduction

សួស្ដី នៅក្នុងរូបភាពនេះគឺយើងនឹងនិយាយអំពីការបោកខោអាវ បាទ អញ្ចឹងជាទូទៅរៀងរាល់ថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ បន្ទាប់ពីយើងមកពីរៀន បន្ទាប់ពីយើងសម្រាកពីការងារ ឬក៏បន្ទាប់ពីយើងសម្រាកពីការសិក្សា អញ្ចឹងយើងតែងតែមានខោអាវដើម្បីបោក ព្រោះថាយើងស្លៀកពាក់មួយអាទិត្យ អញ្ចឹងធ្វើឲ្យខោអាវយើងកខ្វក់ ដូច្នេះយើងត្រូវបោកខោអាវ។

Offering food or drinks and accepting such an offer — Cultural note

នៅប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសនៅជនបទ អ្នកជិតខាងដែលរាប់អានគ្នា តែងតែឲ្យចំណីចំណុកគ្នាទៅវិញទៅមកនៅពេលពួកគាត់មានអាហារឆ្ងាញ់។ ជនជាតិខ្មែរមិនទម្លាប់និយាយពាក្យ អរគុណ ចំពោះក្រុមគ្រួសារឯងទេ ព្រោះវាធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ថាមិនស្និទ្ធស្នាល។ ប៉ុន្តែ នៅពេលទទួលរបស់ ឬការជួយអ្វីមួយពីអ្នកដទៃ ពាក្យ អរគុណ គឺចាំបាច់ណាស់។

Asking for repetition — Dialogue 2

វុទ្ធី៖ ធារី មានដឹងថា បងតារាឈប់ពីការងារចុងខែនេះអត់?
ធារី៖ ហា? វុទ្ធីឯងនិយាយម្ដងទៀតមើល។
វុទ្ធី៖ ខ្ញុំនិយាយថា បងតារាឈប់ធ្វើការចុងខែនេះ។
ធារី៖ និយាយលេងនិយាយមែនហ្នឹង?
វុទ្ធី៖ ខ្ញុំនិយាយមែនណា។ បងតារាប្រាប់ខ្ញុំដោយផ្ទាល់។

Warning someone — Dialogue 1

លេងទូរស័ព្ទតាមផ្លូវ
បញ្ញា៖ សម្បត្តិឯងឧស្សាហ៍លេងទូរស័ព្ទភ្លេចខ្លួនអា៎។ ពេលឆ្លងថ្នល់អីគ្រោះថ្នាក់អា៎ណា។
សម្បត្តិ៖ មានទៅស្អី។ ខ្ញុំមើលផ្លូវដែរតាស។ អីចឹង ខ្ញុំទៅហើយណា ង៉ៃក្រោយជួបគ្នា។
សម្បត្តិ៖ អ៊ុះ!
បញ្ញា៖ ឃើញអត់? ទើបតែនិយាយផុតពីមាត់។ គង់តែង៉ៃណាមួយទេ សម្បត្តិឯង។

Offering help — Cultural note

ដូចវប្បធម៌ផ្សេងដែរ ការជួយអ្នកដទៃពេលឃើញគេកំពុងលំបាកក៏ជាទម្លាប់របស់ខ្មែរដែរ ប៉ុន្តែ ទម្លាប់មួយទៀតនោះគឺ សុំឲ្យគេជួយដោយត្រង់ៗតែម្ដង ជាពិសេសពីមនុស្សអាយុច្រើនទៅកាន់មនុស្សក្មេងៗ។ ប៉ុន្តែ ចំពោះស្ថានភាពដែលត្រូវទទួលរាក់ទាក់ ដូចជាភ្ញៀវមកលេងផ្ទះ គឺគេមិនទម្លាប់ប្រើឲ្យភ្ញៀវធ្វើនេះធ្វើនោះទេ។