Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ត្រង់	trɑŋ	1. straight, directly 2. exactly in (some spot) 3. upright, vertical 4. frank, honest, fair	22/20

Link to overview page
Link to dictionary

Expressing sleepiness — Additional dialogue 2

អស់កម្លាំងខ្លាំង
សុផល៖ ម៉ោងម៉ានហើយ?
ផានិត៖ ម៉ោងម៉ាដណ្ដប់។ ចេញពីហ្នឹង ទៅណាទៀត?
សុផល៖ ទៅទះ! ងុយដេកសឹងប្រកាច់ហើយ។ ទៅដល់ទះ ដឹងតែត្រង់ភ្លឹងដល់ព្រឹកម៉ង។

Saying “I don’t understand” — Dialogue 2

សុភា៖ កញ្ញា ជួយមើលដំណោះស្រាយលំហាត់នេះតិចមើល យល់អត់? ម៉េចក៏ចម្លើយចេញបែបហ្នឹងវិញ?
កញ្ញា៖ អឹម... ខ្ញុំដូចអត់យល់ដែរ។ ត្រង់នេះម៉េចក៏សុខៗទៅជាអញ្ចេះវិញ?
សុភា៖ ហ្នឹងហើយ ខ្ញុំអត់យល់ត្រង់ហ្នឹងដែរ។

Talking about the taste of food 1 — Dialogue 1

នៅផ្ទះពិសី
ពិសី៖ វិបុល ម៉េចដែរ? ត្រូវមាត់អត់?
វិបុល៖ ឆ្ងាញ់តាស ពិសី។ ពិសីឯងពូកែធ្វើម្ហូបអា៎!
ពិសី៖ និយាយមែន និយាយលេង? កុំបញ្ជោរខ្ញុំអា៎។ ប្រាប់តាមត្រង់ម៉ោ ខ្ញុំអត់ខឹងអេ៎។
វិបុល៖ ឆ្ងាញ់មែនតាស ពិសី។ ខ្ញុំអត់មានកុហកអេ៎។
ពិសី៖ អរគុណហើយអីចឹង។

Lying — Additional dialogue 2

តាមទាន់ជាន់កែង
ប្រធាន៖ ធារី ឥឡូវប្រាប់បងតាមត្រង់មើល។ រឿងពិតវាម៉េច?
ធារី៖ ខ្ញុំប្រាប់បងហើយៗតាស។ ដូចខ្ញុំប្រាប់បងអីចឹង។
ប្រធាន៖ អូនឯងកុហកឲ្យសមតិចទៅ។ ភស្តុតាងនៅនឹងមុខហើយ ប្រុងកុហកដល់ពេលណាទៀត? បើមិនចង់ឲ្យគេដឹង កុំធ្វើ។

Offering help — Cultural note

ដូចវប្បធម៌ផ្សេងដែរ ការជួយអ្នកដទៃពេលឃើញគេកំពុងលំបាកក៏ជាទម្លាប់របស់ខ្មែរដែរ ប៉ុន្តែ ទម្លាប់មួយទៀតនោះគឺ សុំឲ្យគេជួយដោយត្រង់ៗតែម្ដង ជាពិសេសពីមនុស្សអាយុច្រើនទៅកាន់មនុស្សក្មេងៗ។ ប៉ុន្តែ ចំពោះស្ថានភាពដែលត្រូវទទួលរាក់ទាក់ ដូចជាភ្ញៀវមកលេងផ្ទះ គឺគេមិនទម្លាប់ប្រើឲ្យភ្ញៀវធ្វើនេះធ្វើនោះទេ។

Expressing dislikes 2A — Additional dialogue

បូរ៉ា៖ តារា ទៅណាហ្នឹង?
តារា៖ ទៅបណ្ណាល័យ។ ទំនេរអត់? តស់ ទៅអានសៀវភៅជាមួយគ្នា។
បូរ៉ា៖ មុខខ្ញុំនឹងអានសៀវភៅ? ខ្ជិលអា៎។
តារា៖ ថី?
បូរ៉ា៖ មិនមែនថាមិនចូលចិត្តទេ។ ចូលចិត្តអានដែរ តែពិបាកត្រង់ ឆាប់ងងុយដេក។
តារា៖ មកពីមិនទាន់ទម្លាប់។ ទៅអត់?
បូរ៉ា៖ ទៅក៏ទៅ។

Getting someone’s attention — Cultural note

ស្របពេលដែលមានការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទដៃទំនើប (ស្មាតហ្វូន) កាន់តែច្រើនឡើង ការសន្ទនាផ្ទាល់មាត់ កាន់តែតិចទៅៗ។ មនុស្សជាច្រើនប្រើពេលសម្លឹងមើលទូរស័ព្ទ ច្រើនជាងការចាប់អារម្មណ៍ទៅលើមនុស្សជុំវិញខ្លួន។ នៅប្រទេសកម្ពុជា ការហៅដោយការប៉ះស្មាឬដៃតិចៗ គឺជាការធម្មតា។ ពេលខ្លះ ក៏មានការពញ្ញាក់ពីក្រោយ ឬចាក់ក្រឡេកត្រង់ចង្កេះចំពោះមនុស្សជិតស្និទ្ធ។

Requesting information — Dialogue 1

វុទ្ធី៖ បង សុំសួរតិច នៅហ្នឹងមានទូអេធីអឹមអេ៎បង?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បាទមានតាស នៅជាន់ទី ៣ ជិតភោជនីយដ្ឋានជប៉ុនឈ្មោះស៊ូគីស៊ុប។
វុទ្ធី៖ អរគុណ! ចុះជណ្ដើរយន្តនៅខាងណាដែរ?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បងអញ្ជើញដើរទៅត្រង់ ហើយបត់ស្ដាំបន្តិចទៅ ឃើញជណ្ដើរយន្តហើយ។
វុទ្ធី៖ អូ ខ្ញុំសុំសួរមួយទៀតចុងក្រោយ សុំទោសណា។ បន្ទប់ទឹកនៅខាងណាវិញ?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បន្ទប់ទឹកនៅជិតជណ្ដើរយន្ត។ បងដើរសំដៅទៅជណ្ដើរយន្តទៅ ឃើញហើយ។
វុទ្ធី៖ អូ អរគុណហើយណា។

Asking for directions 1 — Additional dialogue

សោភា៖ ពូ ខ្ញុំសុំសួរតិច។ ទៅផ្សារអ៊ីអន តាមផ្លូវណាវិញទៅពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ ជិះតាមនេះក៏បាន ជិះតាមនោះក៏បាន។ ជិះតាមនេះទៅលឿនជាង។
សោភា៖ មួយណាស្រួលរកជាងពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ ជិះតាមនោះស្រួលរកជាង ប៉ុន្តែរៀងឆ្ងាយតិច។
សោភា៖ ចាស អត់អីអេ៎ពូ។ អីចឹង ខ្ញុំត្រូវជិះទៅត្រង់មែន ពូ?
អ្នកតាមផ្លូវ៖ បាទ ជិះទៅមុខត្រង់រហូតដល់ផ្លូវទាល់ហើយបត់ឆ្វេង ហើយជិះរហូតទៀតទៅ ឃើញហើយ។

Making excuses — Dialogue 2

លេសចង់ធ្វើអ្វីមួយ
លក្ខិណា៖ បង ប្រជុំនៅជប៉ុនហ្នឹង មានការងារអីឲ្យខ្ញុំធ្វើអេ៎?
ប្រធាន៖ មានតាស។ លក្ខិណាឯងទំនេរមែន? បើទំនេរ មកជួយរៀបចំជាមួយគ្នាអីចឹង។
លក្ខិណា៖ ចា៎ស បង ខ្ញុំទំនេរតាស។ ត្រូវប្រើអី បងប្រាប់ខ្ញុំម៉ោ។
ប្រធាន៖ ចង់ធ្វើការហ្នឹង លេសទេដឹង? តាមពិតចង់ទៅលេងជប៉ុនទេអី?
លក្ខិណា៖ ចង់ធ្វើការផង ចង់ទៅលេងផងហ្នឹងអា៎បង។ តែបើនិយាយឲ្យត្រង់ទៅ ចង់ទៅលេងច្រើនជាង។
ប្រធាន៖ ឃើញអត់? ទាយមិនខុសមែន។

Saying “I don’t understand” — Cultural note

ជាទូទៅ ការសួរបញ្ជាក់ក្រោយការពន្យល់អ្វីមួយថា “តើអ្នកយល់ទេ?” មិនមែនជាការគួរសមប៉ុន្មានទេ។ ការគួរសមបំផុត គឺ ក្រោយពេលពន្យល់អ្វីមួយ គួរនៅស្ងៀម និងញញឹមទៅកាន់ដៃគូសន្ទនា។ ពិតប្រាកដណាស់ ការធ្វើបែបនេះ យើងមិនដឹងប្រាកដថា ដៃគូសន្ទនាពិតជាយល់អ្វីដែលយើងបាននិយាយ ឬពន្យល់នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងករណីដែលមានអ្នកសុំការពន្យល់ (= ចង់ឲ្យយើងពន្យល់) ដូចជាពន្យល់មេរៀន ឬរបៀបប្រើអ្វីមួយ ការសួរបញ្ជាក់ច្រើនដងដូចជា “ត្រង់ហ្នឹង/កន្លែងហ្នឹង យល់អត់?” ជាការធម្មតា។

Expressing thanks 2 — Dialogue

វិបុល៖ កញ្ញា កំពុងធ្វើអីហ្នឹង?
កញ្ញា៖ អូ វិបុល ខ្ញុំកំពុងរកចង់ព្យួររូបថតមួយនេះ។ តែខ្ញុំអត់សូវចេះប្រើញញួរទេ។
វិបុល៖ ចាំខ្ញុំជួយអីចឹង! ចង់ព្យួរដាក់ត្រង់ណា?
កញ្ញា៖ ខ្ញុំចង់ដាក់វាត្រង់នេះ។
វិបុល៖ អូខេ។ ជួយទ្រពីក្រោមបន្តិចមកអីចឹង។
កញ្ញា៖ ចាស។ ប្រយ័ត្នវ៉ៃត្រូវដៃខ្លួនឯងណា។
[ប៉ុកៗៗ (សំឡេងញញួរ)]
វិបុល៖ រួចហើយ! ប៉ុណ្ណឹងបានអត់?
កញ្ញា៖ ប៉ុណ្ណឹងបាន / ល្មមហើយ វិបុល។ អរគុណច្រើន!
វិបុល៖ អូខេ / មិនអីទេ។

Boats (Sakanan) — 12 Canoe or rowing boat

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ រូបភាពទី ១២ យើងឃើញថា មានប្រភេទទូកជាច្រើន ដែលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹក អញ្ចឹងនៅក្នុងការធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹក គឺយើងមានមធ្យោបាយជាច្រើន ដូចជានៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ បុរសម្នាក់ គាត់កំពុងតែអុំទូក អញ្ចឹង[មាន]ទូកមានប្រភេទជាច្រើន ដូចជាទូកអុំ ទូកចែវជាដើម ដែលទូកអុំនេះគឺយើងប្រើ[ច្រវា] យើងឃើញបុរសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែអង្គុយ ហើយដៃរបស់គាត់ទាំងពីរកំពុងតែកាន់[ច្រវា] ដើម្បីចែវទូក អញ្ចឹងគាត់ចែវចុះឡើងៗ ដោយកាយទឹក ដើម្បីឲ្យទូកទៅមុខ ដែលយើងឃើញរូបភាពនេះ គឺដៃបុរសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែបោះត្រង់ទៅមុខ ហើយកាន់[ច្រវា] ដែល[ច្រវា] កន្ទុយ[ច្រវា]នៅក្នុងទឹក គល់[ច្រវា]ដែលគាត់កំពុងតែកាន់ ហើយកន្ទុយ[ច្រវា]កំពុងតែបក់ទឹក ឬក៏កាយទឹក ដើម្បីឲ្យទូកលូនទៅមុខ ដែលទូកនេះគេហៅថាទូកអុំ។

Motorcycle Taxi (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ បន្ទាប់ពីនារីម្នាក់នោះ គាត់រត់បានមួយសន្ទុះក្រោយមក គាត់ក៏មកដល់រោងមួយ អញ្ចឹងគាត់ឈរនៅខាងមុខរោងមួយ ដោយគាត់ ដៃខាងស្ដាំរបស់គាត់ គាត់ស្ពាយកាបូប ហើយដៃខាងស្ដាំរបស់គាត់ គឺទប់កាបូបគាត់យ៉ាងជាប់ ដោយគាត់កំពុងតែឈរទៅក្នុងសម្លឹងរោងមួយ ដែលនៅក្នុងរោងនោះ យើងឃើញមានដំបូល ប៉ុន្តែអត់មានជញ្ជាំងនោះទេ អញ្ចឹងរោងនោះគឺជារោងម៉ូតូឌុប ដោយយើងឃើញមានម៉ូតូចំនួនពីរគ្រឿងនៅខាងក្រោមរោងនោះ ហើយមានបុរសម្នាក់ ដែលជាម្ចាស់ម៉ូតូ កំពុងតែឈរផ្អែកម៉ូតូរបស់គាត់ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះគាត់ពាក់អាវដៃខ្លី ខោជើងវែងពណ៌ស ហើយគាត់ ម៉ូតូរបស់គាត់គឺមានពណ៌ទឹកក្រូច។ អញ្ចឹងម៉ូតូរបស់គាត់គឺមានកង់ពីរ ហើយមានមួកការពារនៅលើនោះផងដែរ អញ្ចឹងគាត់គឺជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុប ដោយនារីម្នាក់នោះគាត់មានអាការៈប្រញាប់ ដោយសារតែស្ទះផ្លូវ ជិះឡានអត់កើត អញ្ចឹងគាត់រត់ នៅពេលដែលគាត់រត់បានមួយភ្លែតមក គឺគាត់បានមកដល់កន្លែងម៉ូតូឌុបមួយដែលមានរោង មានដំបូលពណ៌ផ្កាឈូក ហើយមានបុរសម្នាក់ គាត់កំពុងតែឈរផ្អែកម៉ូតូដើម្បីរង់ចាំម៉ូយ ឬក៏រង់ចាំអតិថិជនរបស់គាត់។ អញ្ចឹងនារីម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានឈប់នៅត្រង់រោងនោះ ហើយសម្លឹងទៅមើលម៉ូតូឌុប ដែលមានបុរសម្នាក់នោះកំពុងតែឈរផងដែរ។

Hospital (Sakanan) — 11

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១១ រូបភាពទី ១១ បន្ទាប់ពីគាត់ចូលដល់បន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ហើយ អញ្ចឹងក្រុមគ្រូពេទ្យក៏ចាប់ផ្ដើមចាក់ថ្នាំឲ្យគាត់ ដោយសារតែគាត់មានរបួស ដូច្នេះអ្នកគ្រូពេទ្យក៏ចាប់ផ្ដើមព្យួរសេរ៉ូម ដើម្បីបំបាត់ការឈឺចាប់ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញគ្រូពេទ្យកំពុងតែយកម្ជុលមកចាក់ដៃរបស់គាត់ អញ្ចឹងម្ជុលចាក់ថ្នាំគឺជាម្ជុលដែលតូចមួយ ដែលមានប្រឡោះ ឬក៏ម្ជុលនោះគឺមានប្រហោងនៅខាងក្នុង ដើម្បីបង្ហូរថ្នាំចូលទៅក្នុងខ្លួន អញ្ចឹងម្ជុលពេលខ្លះ គឺគេប្រើម្ជុលចាក់ថ្នាំ ប្រសិនបើយើងអត់សូវធ្ងន់ធ្ងរទេ គឺគ្រាន់តែយកម្ជុលឬយកសឺរ៉ាំង សឺរ៉ាំងមកចាក់ថ្នាំយើងជាការស្រេច ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកខ្លះគាត់ធ្ងន់ធ្ងរ គឺគេត្រូវព្យួរសេរ៉ូម អញ្ចឹងសេរ៉ូមគឺជាធុងទឹក ឬក៏ដបទឹកមួយ ដបទឹកថ្នាំមួយដប ដែលគេប្រើប្រាស់ទុយោ ភ្ជាប់ជាមួយនឹងម្ជុលចាក់ថ្នាំដើម្បីបង្ហូរចូលទៅក្នុងខ្លួន អញ្ចឹងគេយកម្ជុលចាក់ចូលទៅក្នុងសរសៃយើង ហើយបង្ហូរជាតិថ្នាំចូលទៅតាមម្ជុលនោះតិចៗ ព្រោះពេលខ្លះអ្នកជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ គឺគេត្រូវប្រើសេរ៉ូម ដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺនោះមានសភាពធម្មតាឡើងវិញ ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអ្នកជំងឺធូរស្បើយហើយ គេគ្រាន់តែប្រើម្ជុលចាក់ថ្នាំ ដោយប្រើសឺរ៉ាំងតូចៗតែប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹងដើម្បីព្យួរសេរ៉ូមបាន នៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញគេចាក់ម្ជុលចូលទៅក្នុងដៃរបស់បុរសម្នាក់នោះហើយ បន្ទាប់មកគាត់បានយកស្កុតមកបិទត្រង់មុខម្ជុលដើម្បីកុំឲ្យរបូត ដោយសារតែសេរ៉ូមគឺត្រូវការរយៈពេលយូរ ដើម្បីឲ្យវាស្រក់អស់ចេញពីក្នុងដប ដូច្នេះគ្រូពេទ្យត្រូវយកស្កុតមករុំមុខម្ជុល ដើម្បីកុំឲ្យរបូតចេញពីដៃ ព្រោះពេលខ្លះប្រសិនបើរបូតចេញពីដៃ គឺពិបាកនៅក្នុងការដោតចូលវិញ អញ្ចឹងគេត្រូវបិទយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត ដើម្បីកុំឲ្យសេរ៉ូមនោះរបូតចេញពីដៃ។

Cold Season (Sakanan) — 16

ចូលដល់រូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ យើងឃើញថា ម៉ោង ៦ ល្ងាច ដូច្នេះសិស្សត្រូវចេញពីសាលាហើយ។ អញ្ចឹងយើងឃើញក្មេងប្រុសដដែលនោះ បាទ គាត់បានជិះម៉ូតូត្រលប់មកផ្ទះវិញ។ គឺគាត់ជិះម៉ូតូដោយដៃរបស់គាត់កាន់ចង្កូតម៉ូតូ ភ្នែករបស់គាត់សម្លឹងទៅមុខត្រង់ ហើយម៉ូតូរបស់គាត់គឺមានកញ្ចក់មើលក្រោយមួយផងដែរ ដើម្បីមើលសុវត្ថិភាពនៅខាងក្រោយ។ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ជិះម៉ូតូ ដោយពាក់មួកសុវត្ថិភាពពណ៌ស បាទ ហើយគាត់ពាក់អាវរងា។ អញ្ចឹងទោះបីជាពេលល្ងាចក៏ដោយ ក៏គាត់ត្រូវតែពាក់អាវរងា ព្រោះថានៅពេលល្ងាចគឺសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ជាងពេលព្រឹក។ ដូច្នេះដើម្បីរក្សាភាពកក់ក្ដៅ គាត់ត្រូវតែពាក់អាវរងារបស់គាត់ជាប់ជានិច្ចនៅពេលដែលគាត់ជិះម៉ូតូ ព្រោះនៅពេលដែលជិះម៉ូតូ គឺមានខ្យល់យ៉ាងច្រើន ឬក៏ខ្យល់ខ្លាំងមកប៉ះនឹងខ្លួនយើង។ ហើយខ្យល់នោះគឺមានភាពត្រជាក់ ដូច្នេះហើយវាអាចធ្វើឲ្យយើងរងាបាន។ អញ្ចឹងគាត់ត្រូវតែពាក់អាវរងានៅពេលដែលគាត់កំពុងតែជិះម៉ូតូដើម្បីរក្សាភាពកក់ក្ដៅ។ បាទ ហើយគាត់ជិះម៉ូតូ ហើយគាត់ស្ពាយកាតាបមួយផងដែរ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ទៅរៀន គាត់យកកាតាបទៅ ពេលដែលគាត់មកផ្ទះវិញ គាត់ត្រូវតែយកកាតាបមកផ្ទះវិញផងដែរ។ បាទ អញ្ចឹងបានន័យថានៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុសនោះ គាត់ចេញពីសាលារៀនហើយ អញ្ចឹងគាត់ត្រូវតែមកផ្ទះវិញដោយជិះម៉ូតូរបស់គាត់ ព្រោះថាការជិះម៉ូតូគឺធ្វើឲ្យយើងចំណេញពេលវេលា នៅពេលដែលយើងដើរគឺចំណាយពេលយូរនិងហត់។ ដូច្នេះគាត់ជិះម៉ូតូ ធ្វើឲ្យគាត់ចំណេញពេលវេលាមកដល់ផ្ទះបានលឿន។ បាទ បន្ទាប់ពីគាត់ជិះម៉ូតូចេញពីសាលា នៅពេលដែលគាត់មកដល់ផ្ទះ នោះគាត់នឹងទទួលទាននូវអាហារពេលល្ងាច ឬក៏និយាយលេងជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ នៅក្នុងផ្ទះតាមទម្លាប់ជាក់ជាពុំខាន។

Hospital (Sakanan) — 14

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី [១៤] នៅក្នុងរូបភាពទី [១៤] យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីបុរសម្នាក់នោះវះកាត់រួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់បានវះកាត់ជើងរបស់គាត់រួចរាល់ហើយ ដូច្នេះក្រុមគ្រូពេទ្យក៏បានយកគាត់មកសម្រាកនៅក្នុងបន្ទប់អ្នកជំងឺធម្មតាវិញ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែគេងនៅលើគ្រែពេទ្យ ដោយយើងឃើញខ្នងរបស់គាត់គឺផ្អែកទៅនឹងខ្នើយ ទៅនឹងគ្រែពេទ្យដែលគេលើកឡើងខ្ពស់ ហើយជើងរបស់គាត់រុំទៅនឹងប៉ង់មួយ អញ្ចឹងដោយសារតែជើងរបស់គាត់មានរបួសបាក់ឆ្អឹង ដូច្នេះពេទ្យត្រូវការបិទស៊ីម៉ងត៍ គាត់បិទស៊ីម៉ងត៍ហើយគាត់រុំនឹងប៉ង់ ដើម្បីឲ្យជើងរបស់គាត់ត្រង់ មិនអាចកម្រើកបាន ព្រោះជើងដែលមានរបួសគឺយើងអត់អាចកម្រើកនោះទេ ប្រសិនបើកម្រើក ប្រសិនបើកម្រើកវាអាចធ្វើឲ្យមិនងាយនឹងជា បានន័យថាវាធ្វើឲ្យយើងយូរនឹងជា ដូច្នេះ ឬក៏អាចធ្វើឲ្យមុខរបួសកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ អញ្ចឹងពេទ្យក៏បានប្រើប្រាស់របស់រឹង ដើម្បីរុំឬក៏អបជើងរបស់បុរសម្នាក់នោះកុំឲ្យកម្រើក ហើយលើកជើងបុរសម្នាក់នោះយួរឡើងលើ អញ្ចឹងគាត់បានយកប៉ង់ដើម្បីយួរជើងបុរសនោះឡើងលើ ដើម្បីកុំឲ្យកម្រើក ដើម្បីឲ្យបុរសម្នាក់នោះឆាប់ជា ហើយយើងឃើញនៅចុងគ្រែរបស់គាត់ គឺយើងឃើញមានមនុស្សចាស់ចំនួនពីរនាក់ ដែលមនុស្សចាស់ទាំងពីរនាក់នោះអាយុគាត់ប្រហែលជា ៦០ ឆ្នាំ ដែលម្នាក់គឺជាស្ត្រី និងម្នាក់ទៀតគឺជាបុរស ដែលមនុស្សចាស់ទាំងពីរនាក់នោះ ប្រហែលជាឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ ដែលបានមកសួរសុខទុក្ខគាត់ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅពេលដែលមានអ្នកជំងឺនៅមន្ទីរពេទ្យ គឺយើងតែងតែមានសាច់ញាតិមកសួរសុខទុក្ខជានិច្ច ដោយជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានមកសួរសុខទុក្ខគាត់នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីចង់ដឹងអាការៈរបស់គាត់តើបានធូរស្បើយហើយឬនៅ។

Going To Bed (Sakanan) — 01

អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានក្មេងប្រុសម្នាក់ ដែលក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង មើលទៅគាត់នៅក្មេងដែរទេ ប្រហែលជាគាត់មានអាយុប្រហែលជាម្ភៃឆ្នាំ ដែលយើងឃើញគាត់ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌ខៀវ ដែលអាវរបស់គាត់មានកូនហោប៉ៅតូចមួយនៅខាងឆ្វេង។ អញ្ចឹងនៅលើទ្រូងខាងឆ្វេង គឺមានកូនហោប៉ៅតូចមួយ ដែលកូនហោប៉ៅនោះគឺសម្រាប់ដាក់លុយ ឬក៏ដាក់សម្ភារៈផ្សេងៗ ដែលគាត់ចង់យកតាមខ្លួន អញ្ចឹងរបស់តូចៗ ដូចជាលុយ ដូចជាប៊ិច ឬក៏កូនសៀវភៅផ្សេងៗហ្នឹង គាត់អាចដាក់តាមខ្លួនបាន ដោយគាត់ដាក់ចូលទៅក្នុងកូនហោប៉ៅតូចដែលនៅលើអាវខាងស្ដាំ ឬក៏ ឬក៏ហោប៉ៅអាវដែលនៅខាងស្ដាំ នៅលើទ្រូងខាងស្ដាំ។ អញ្ចឹងរូបភាពទី ១ នេះ យើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់កំពុងតែស្ងាប ដោយគាត់ស្ងាបដោយហាមាត់ធំៗ និងបិទភ្នែក ហើយលើកដៃម្ខាងឡើងទៅលើ ដៃម្ខាងទៀតគាត់យកមកខ្ទប់មាត់ គឺគាត់កំពុងតែពត់ខ្លួននិងស្ងាប ព្រោះប្រហែលជាគាត់នឿយហត់ ដោយសារតែគាត់ទើបតែមកពីក្រៅ ឬក៏ដោយសារតែគាត់អស់កម្លាំង ដោយសារតែគាត់ធ្វើការ ឬក៏គាត់ដើរលេងហត់ អញ្ចឹងគាត់អស់កម្លាំង។ ដូច្នេះហើយគាត់ក៏បានពត់ខ្លួនហើយស្ងាប ដែលជាកាយវិការមួយ បានន័យថាយើងកំពុងតែងុយគេង។ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅពេលដែលយើងងុយគេង ឬក៏អស់កម្លាំង យើងតែងតែស្ងាប ហើយនៅពេលដែលយើងស្ងាប គឺយើងពត់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យយើងបានស្រួលខ្លួនបន្តិច អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងពត់ខ្លួន គឺយើងមានអារម្មណ៍ថាស្រួលខ្លួន។ ដែលជាក់ស្ដែងយើងឃើញក្នុងរូបភាពនេះគឺក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់បានលើកដៃឆ្វេងរបស់គាត់ឡើងទៅលើត្រង់ខ្ពស់ ហើយគាត់ក្ដាប់ដៃរបស់គាត់ អញ្ចឹងម្រាមដៃរបស់គាត់ក្ដាប់ចូលគ្នា ហើយដៃម្ខាងទៀតរបស់គាត់ ដែលជាដៃខាងស្ដាំ គាត់យកមកខ្ទប់មាត់ដែលគាត់កំពុងតែស្ងាប។ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែស្ងាបដោយហាមាត់ធំៗ ហើយយកដៃរបស់គាត់មកខ្ទប់មាត់របស់គាត់ ដោយកាយវិការពត់ខ្លួន ព្រោះតែគាត់អស់កម្លាំង និងងងុយគេងជាខ្លាំង។

Alms Round (Sakanan) — 01

អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងមើលនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់ មើលទៅគាត់ប្រហែលជាអាយុ ៥០ ឆ្នាំ ដែលស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែងើបពីគេង អញ្ចឹងយើងឃើញគាត់ពាក់អាវសដៃវែង និងស្លៀកសំពត់ពណ៌ស អញ្ចឹងគាត់អាចស្លៀកជាសម្លៀកបំពាក់គេងបែបជាមនុស្សចាស់ ដោយសារតែគាត់មានអាយុ ៥០ ឆ្នាំ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់ចាស់។ អញ្ចឹងយើងឃើញគាត់ក្រោកពីគេង គឺគាត់នៅក្នុងបន្ទប់របស់គាត់ ដែលយើងឃើញគាត់អង្គុយលើគ្រែ ហើយនៅលើគ្រែរបស់គាត់គឺមានពូកមួយ អញ្ចឹងពូកគឺទន់ ដែលយើងគេងទៅគឺអត់សូវឈឺខ្នងទេ ប្រសិនបើយើងគេងលើពូកគឺអត់ធ្វើឲ្យឈឺខ្នងទេ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែងើបពីគេង ក៏ប៉ុន្តែគាត់អត់ទាន់ក្រោកដើរទៅណាទេ គឺគាត់អង្គុយនៅលើគ្រែ ហើយពត់ខ្លួនបន្តិច ដោយយើងឃើញគាត់លើកដៃទាំងពីរឡើង ដែលដៃឆ្វេងរបស់គាត់លើកឡើងលើខ្ពស់ រីឯដៃស្ដាំរបស់គាត់លូកទៅខាងស្ដាំត្រង់។ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់កំពុងតែពត់ខ្លួននៅពេលដែលគាត់ក្រោកពីគេង។ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅពេលដែលយើងក្រោកពីគេងយើងតែងតែពត់ខ្លួនដើម្បីឲ្យវា យើងមានអារម្មណ៍ថាស្រស់ស្រាយ ឬក៏ស្រួលខ្លួនបន្តិច មុននឹងយើងធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយបន្ទាប់ពីគេង។ ដែលយើងឃើញនៅខាងក្រោយខ្នងគាត់គឺមានភួយមួយ អញ្ចឹងជាទូទៅពេលគេង យើងតែងតែគេងកើយលើខ្នើយ ហើយនិងដណ្ដប់ភួយ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងគេង គឺភួយរបស់យើង យើងដាក់នៅខាងក្រោយ ឬក៏យើងវែកវាចេញ បានន័យថាយើងឈប់ដណ្ដប់ភួយ អញ្ចឹងភួយគឺនៅលើគ្រែ។ ដែលយើងឃើញនៅលើជញ្ជាំងផ្ទះ ឬក៏ជញ្ជាំងបន្ទប់គាត់ គឺមានបង្អួចមួយ អញ្ចឹងយើងឃើញបង្អួចនោះ នៅខាងក្រៅគឺមានភ្នំ ហើយមានព្រះអាទិត្យកំពុងតែរះ អញ្ចឹងបានន័យថាវាជាពេលព្រឹក ឬក៏ពេលព្រលឹម អញ្ចឹងយើងឃើញព្រះអាទិត្យរះអត់ទាន់ផុតពីភ្នំទេ បានន័យថាពេលព្រលឹម ដោយស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់នោះ គាត់ក្រោកពីគេងនៅពេលព្រលឹម ហើយគាត់អង្គុយពត់ខ្លួននៅលើគ្រែ។

Hospital (Sakanan) — 12

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ រូបភាពទី ១២ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានបើកភ្នែកនៅពេលដែលក្រុមគ្រូពេទ្យគាត់បានព្យួរសេរ៉ូមហើយ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះយើងឃើញគាត់កំពុងតែគេងនៅលើគ្រែពេទ្យ ដោយគ្រែនោះគឺយើងអាចបត់បាន អញ្ចឹងយើងឃើញនៅជើង នៅផ្នែកខាងក្រោម គឺយើងឃើញត្រង់ធម្មតា ប៉ុន្តែផ្នែកខាងលើចាប់ពីចង្កេះដល់ក្បាល គឺយើងឃើញខ្ពស់ជាងខាងក្រោមបន្តិច គឺដើម្បីឲ្យគាត់ងាយស្រួលគេង អញ្ចឹងគេធ្វើបែបនេះដើម្បីឲ្យគាត់ងាយស្រួលគេង ហើយយើងឃើញគាត់ឈឺជើងរបស់គាត់យ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែគាត់ដួលបោកទៅនឹងថ្នល់ ហើយជើងរបស់គាត់បានប៉ះទង្គិចខ្លាំង ដូច្នេះគាត់ឈឺជើងយ៉ាងខ្លាំង ហើយនៅក្បែរគ្រែរបស់គាត់គេងយើងឃើញមានទូរទស្សន៍ចំនួនមួយ ដែលទូរទស្សន៍នោះគឺជាឧបករណ៍សម្រាប់វាស់ចង្វាក់បេះដូង អញ្ចឹងពេលខ្លះប្រសិនបើយើងធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកជំងឺនោះធ្ងន់ធ្ងរ គឺគេត្រូវវាស់ចង្វាក់បេះដូងជានិច្ច ព្រោះដើម្បីឲ្យប្រាកដថាអ្នកជំងឺនោះ គាត់ ចង្វាក់បេះដូងរបស់គាត់នៅដើរ ដូច្នេះគាត់អាចនៅមានជីវិតរស់នៅ ក៏ប៉ុន្តែពេលខ្លះប្រសិនបើចង្វាក់បេះដូងលែងដើរ ទូរទស្សន៍នោះក៏លែងលោតអំពីចង្វាក់បេះដូង អញ្ចឹងបានន័យថាអ្នកជំងឺអាចបាត់បង់ជីវិត ឬក៏អាចស្លាប់បាន។ ដូច្នេះហើយនៅពេលដែលសង្គ្រោះបន្ទាន់ ក្រុមគ្រូពេទ្យតែងតែវាស់ចង្វាក់បេះដូងរបស់អ្នកជំងឺជានិច្ច ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាអ្នកជំងឺគឺនៅរស់ ហើយយើងឃើញនៅក្បែរជាប់គ្រែរបស់គាត់គឺជាបង្គោលមួយ បង្គោលនោះគឺសម្រាប់ព្យួរដបសេរ៉ូម បានន័យថាគាត់កំពុងតែព្យួរសេរ៉ូម ដើម្បីបំបាត់ការឈឺចាប់ អញ្ចឹងសេរ៉ូមនេះអាចជាសេរ៉ូមថ្នាំស្ពឹក ឬក៏អាចជាសេរ៉ូមថ្នាំសន្លប់ ដោយសារតែគាត់មានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ដូច្នេះពេលខ្លះពេទ្យគាត់អាចធ្វើការវះកាត់ អញ្ចឹងដើម្បីកុំឲ្យមានការឈឺចាប់នៅពេលការវះកាត់ គេអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំស្ពឹក គឺថ្នាំម្យ៉ាងដែលធ្វើឲ្យយើងលែងមានអារម្មណ៍ថាឈឺ បានន័យថានៅពេលដែលយើងចាក់ថ្នាំស្ពឹកហើយ គឺកន្លែងដែលយើងចាក់ថ្នាំ គឺលែងមានអារម្មណ៍ថាឈឺ ទោះបីជាគេយកកាំបិត ឬក៏ម្ជុលមកវះ ឬក៏កាំបិតមកវះក៏ដោយ គឺយើងអត់មានអារម្មណ៍ថាឈឺដែរ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើធ្ងន់ធ្ងរ ឬក៏គាត់ការវះកាត់នោះធំ គឺគេត្រូវប្រើថ្នាំសន្លប់ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងត្រូវថ្នាំសន្លប់ គឺយើងសន្លប់អត់ដឹងខ្លួនទេ ដូច្នេះគេអាចធ្វើការវះកាត់បានដោយយើងអត់សូវឈឺ ដោយយើងអត់ដឹងខ្លួនថាឈឺនោះទេ។