KhmerPronunciationEnglish/Notes#occ
ខាង kʰaaŋ 1. side, part
2. direction
3. pertaining to, with regard to		 143/72

Link to overview page
Link to dictionary

Getting someone’s attention — Dialogue 3


នៅក្នុងហាងលក់សម្លៀកបំពាក់
បុគ្គលិក៖ អត់ទោស បងស្រី! មានអីឲ្យជួយអេបង?
ភ្ញៀវ៖ មានលក់រ៉ូបសម្រាប់ញ៉ាំការអេ?
បុគ្គលិក៖ មានតាសបង។ អញ្ជើញមកខាងនេះ។

Asking “What is he doing?” — Dialogue 2


ធារី៖ ពិសិដ្ឋ មើលនោះមើល! បងតារាកំពុងធ្វើអីហ្នឹង?
ពិសិដ្ឋ៖ នៅណា? អត់ឃើញ។
ធារី៖ ងាកមើលខាងស្ដាំដៃពិសិដ្ឋឯងមើល។
ពិសិដ្ឋ៖ អូ! គាត់កំពុងរៀបចំម៉ាស៊ីនបញ្ចាំងស្លាយសម្រាប់ប្រជុំល្ងាចហ្នឹងហ្នឹងណា។

Expressing thanks 2 — Additional dialogue


វិបុល៖ មានត្រូវការឲ្យជួយអីទៀតអត់?
កញ្ញា៖ ចាស។ ខ្ញុំចង់ឲ្យវិបុលជួយរើទូរទស្សន៍នោះមកដាក់ខាងនេះវិញ។
វិបុល៖ អូខេ។ មានអីទៀតអត់?
កញ្ញា៖ អស់ហើយ វិបុល។ អរគុណច្រើន។ ក្រៅពីហ្នឹងខ្ញុំធ្វើខ្លួនឯងបាន។

Asking “Do you have X?” — Dialogue 1


ហាងលក់ផ្លែឈើ
ភ្ញៀវ៖ មានល្ហុងលក់អេ៎?
អ្នកលក់៖ ល្ហុង ទាល់តែថ្ងៃតិចបានមាន បង។
ភ្ញៀវ៖ អីចឹង? ចុះស្វាយ?
អ្នកលក់៖ ស្វាយ មានតាសបង។ អញ្ជើញខាងនេះ។
ភ្ញៀវ៖ មានតែអាទុំអេ៎ហ្ន៎? អត់មានអាខ្ចីអេ៎?
អ្នកលក់៖ អាខ្ចី មានតាសបង។

Identifying items or people 2 — Dialogue 2


កម្មវិធីប្រឡងចម្រៀងនៅក្នុងទូរទស្សន៍
សោភា៖ កា កាឯងថាអ្នកណាច្រៀងពីរោះជាងគេ?
កណ្ណិកា៖ ខ្ញុំថាម្នាក់ឈ្មោះ ពិសី។
សោភា៖ មួយណា?
កណ្ណិកា៖ ម្នាក់ពាក់រ៉ូបពណ៌ស អង្គុយនៅជិតពិធីករនៅជ្រុងនោះ។ ចុះភាឯង ចូលចិត្តមួយណា?
សោភា៖ ខ្ញុំថា ម្នាក់ប្រុសឈ្មោះវិចិត្រ រៀងគ្រាន់បើជាងគេ។ ម្នាក់អង្គុយនៅខាងស្ដាំដៃពិសីហ្នុង។

Identifying items or people 1 — Additional dialogue


ម្ដាយ៖ នីតា កូនឯងទៅយកកាបូបខ្មៅរបស់ម៉ាក់នៅក្នុងទូតិចម៉ោ។ កាបូបខ្មៅមានពីរអា៎។ យកអាមួយសំប៉ែតម៉ោណា។ អាធំ កុំយក។
នីតា៖ នៅក្នុងទូតូចជិតទូខោអាវហ្នឹងមែនម៉ាក់?
ម្ដាយ៖ ហ្នឹងហើយ។ បើកទៅឃើញកាបូបខ្មៅពីរនៅខាងស្ដាំហើយ។ មួយរាងសំប៉ែត ហើយលាត អត់មានរូបអីទេ។ យកអាមួយហ្នឹងម៉ោ។

Asking for directions 1 — Dialogue 1


មិត្តភក្តិ
សោភា៖ វណ្ណា! វណ្ណាដឹងថាក្រសួងអប់រំនៅម្ដុំណាអេ៎?
វណ្ណា៖ ដឹងតាស។ នៅតាមផ្លូវនរោត្តមយើងនេះ។
សោភា៖ ផ្លូវនរោត្តម ... ផ្លូវឈ្មោះស្រដៀងគ្នា មិនដឹងផ្លូវណាទេនៀក ...
វណ្ណា៖ ចុះសោភាឯងស្គាល់សាលាចតុមុខអត់? នៅតាមផ្លូវជាមួយគ្នាហ្នុង។
សោភា៖ ឥឡូវ ឧទាហរណ៍ថាសាលាចតុមុខនៅនេះ ក្រសួងហ្នឹងនៅខាងណាវិញ? ខាងឆ្វេង ឬក៏ខាងស្ដាំ?
វណ្ណា៖ នៅទិសសំដៅទៅវិមានឯករាជ្យ។
សោភា៖ អូ! យល់ហើយ។

Expressing fatigue — Cultural note


ពាក្យខ្មែរមួយគឺ ហត់កាយ កុំឲ្យតែហត់ចិត្ត។ ហត់កាយ មានន័យថា អស់កម្លាំងខាងផ្លូវកាយ ដោយសារតែមានការងារច្រើនឬត្រូវទៅកន្លែងនេះកន្លែងនោះធ្វើឲ្យរវល់ខ្លាំង។ រីឯហត់ចិត្ត មានន័យថា មិនសូវចំណាយកម្លាំងកាយប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែ ដោយសារមានបញ្ហាខាងទំនាក់ទំនងមនុស្ស ឬការព្រួយបារម្ភជាច្រើន ធ្វើឲ្យចិត្តមិនអាចសប្បាយរីករាយបាន។ គេប្រើពាក្យនេះនៅពេលគេចង់និយាយថា គេសុខចិត្តរវល់និងប្រើកម្លាំងកាយច្រើន ប៉ុន្តែគេមិនចង់ទទួលការមិនសប្បាយចិត្ត មន្ទិល ឬការព្រួយបារម្ភអ្វីជាប់ក្នុងចិត្តនោះទេ។

Saying “I want X” — Dialogue 1


នៅតូបលក់ផ្លែឈើ
អ្នកលក់៖ បង ត្រូវការទិញអីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ មានទុរេនអេ៎?
អ្នកលក់៖ បាទ មានតាសបង។ អញ្ជើញខាងនេះ បង។
ភ្ញៀវ៖ ទុរេនកំពតយើងមែន?
អ្នកលក់៖ បាទ ទុរេនកំពត បង។ ទើបមកដល់ម្សិលមិញ។
ភ្ញៀវ៖ ថ្លឹង ២ នេះម៉ោអីចឹង។ រកទិញចេកទុកសែនតិច។
អ្នកលក់៖ ចេកមានតាសបង។ នៅខាងនេះ បង។ បងយកចេកអីដែរ? ចេកណាំវ៉ា ឬក៏ចេកអំបូង? ចេកពងមាន់ក៏មាន។
ភ្ញៀវ៖ យកចេកណាំវ៉ា ២ ស្និតម៉ោ។ ហើយយកក្រូចពោធិ៍សាត់ម៉ាគីឡូផង។
អ្នកលក់៖ បាទ បង។ ចាំខ្ញុំរៀបចំជូន។

Discouraging someone from pursuing a course of action — Dialogue 1


ដាក់ពាក្យសុំឈប់ពីក្រុមហ៊ុន
ប្រធាន៖ ពិសី ឮថាចង់ឈប់ធ្វើការ មានបញ្ហាអីអ៎? ប្រាប់បងមើល។
ពិសី៖ ចាស បង។ ខ្ញុំចង់សាកល្បងការងារផ្សេងវិញ ព្រោះធ្វើការងារហ្នឹងយូរឆ្នាំដែរហើយ។
ប្រធាន៖ ចង់ធ្វើការអីវិញ?
ពិសី៖ ខ្ញុំចង់ធ្វើផ្នែកគណនេយ្យវិញបង។
ប្រធាន៖ អីចឹងចាំបាច់ឈប់ពីក្រុមហ៊ុនយើងធ្វើអី? បងផ្លាស់ពិសីឯងទៅធ្វើខាងគណនេយ្យវិញទៅបានហើយ។ ម៉េចដែរ? ហើយប្រាក់ខែនៅដដែល។ ធម្មតា ផ្នែកគណនេយ្យបានប្រាក់ខែតិចជាងខាងម៉ាឃីតធីង ប៉ុន្តែបើពិសីចង់ទៅខាងគណនេយ្យ ប្រាក់ខែបងឲ្យដូចឥឡូវចឹង។ ណាមួយ នៅខាងនោះម៉ោងធ្វើការក៏តិចជាងឥឡូវ វាល្អម្យ៉ាងដែរសម្រាប់អូន។ អូនគិតម៉េចដែរ?
ពិសី៖ ចាស បង ហ្នឹងហើយ អីចឹងក៏បានដែរបង។ អរគុណច្រើនបង។

Asking for directions 2 — Dialogue 1


អ្នកមិនស្គាល់គ្នា
សុខា៖ អូន សុំសួរតិចបានអេ៎? មានដឹងថានៅក្នុងអគារហ្នឹងជាន់ទីម៉ានមានទូអេធីអឹម?
អ្នកដំណើរ៖ ខ្ញុំអត់ដឹងផងបង។ បងអាចទៅសួរនៅកន្លែងផ្ដល់ព័ត៌មាននៅជាន់ទី ១ បានបង។
សុខា៖ អូ តែបងដើរនៅជាន់ទី ១ មិញ ដូចអត់ឃើញ ...
អ្នកដំណើរ៖ មានច្រកចូលច្រើន ខ្ញុំភ្លេចថានៅច្រកចូលមួយណាហើយនៀក ប៉ុន្តែចាំថានៅក្បែរហ្នុងមានហាងនាឡិកាមួយ ហើយគេដាក់ផ្លាកសញ្ញាសួរធំពណ៌បៃតងអា៎បង។
សុខា៖ អូ អត់អីទេ ចាំបងចុះទៅរកខ្លួនឯង។ អរគុណច្រើនហើយណា អូន។ រកជណ្ដើរយន្តចុះសិន វង្វេងអស់ហើយ ...
អ្នកដំណើរ៖ ជណ្ដើរយន្តដូចឃើញនៅនោះមួយបង។ ខ្ញុំអត់ច្បាស់ដែរ បងសាកដើរទៅមើលៗ។ បើមិននេះ ខាងនេះក៏បានដែរបង តែរៀងឆ្ងាយតិច។

Hospital (Sakanan) — 15


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៥ រូបភាពទី ១៥ ក្រោយពេលចូលសម្រាកនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យបានមួយរយៈ ក្រោយមកយើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមរៀនដើរឡើងវិញ ប៉ុន្តែដោយសារតែជើងរបស់គាត់អត់ទាន់ជាស្រួលបួល អញ្ចឹងជើងរបស់គាត់អត់ទាន់ជាស្រួលបួលនោះទេ ដូច្នេះការរៀនដើររបស់គាត់គឺត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើឈើច្រត់ ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ជួយទប់គាត់សងខាង គឺនៅឆ្វេងមួយនិងនៅស្ដាំមួយ ដោយឪពុករបស់គាត់គឺឈរនៅខាងឆ្វេង និងម្ដាយរបស់គាត់ឈរទប់គាត់នៅខាងស្ដាំ ចំណែកឯគាត់ ដៃទាំងសងខាងរបស់គាត់ គឺកាន់ឈើច្រត់ចំនួនពីរ ហើយគាត់កំពុងតែរៀនដើរនៅតាមផ្លូវ ដើម្បីឲ្យជើងរបស់គាត់ស៊ាំទៅនឹងការដើរឡើងវិញ។ ព្រោះដោយសារតែជើងរបស់គាត់បាក់ ដូច្នេះពិបាកនៅក្នុងការដើរណាស់ នៅពេលដែលគាត់ជាភ្លាមៗ អញ្ចឹងហើយគាត់ត្រូវការប្រើប្រាស់ឈើច្រត់ដើម្បីជាជំនួយនៅក្នុងការដើរ។

Requesting information — Additional dialogue


ភ្ញៀវ៖ អាឡូ ជម្រាបសួរ ខាងថតរូបនិងវីដេអូ ត្រូវអេ៎? ខ្ញុំចង់សួរព័ត៌មានខ្លះ។
ជាងថត៖ បាទ បងចង់សួរទាក់ទងនឹងអីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ ក្រុមហ៊ុនខ្ញុំត្រូវបើកសិក្ខាសាលាខែក្រោយនេះ ហើយខាងខ្ញុំត្រូវការជាងថតសម្រាប់ថតវីដេអូពេលសិក្ខាសាលា។ ចង់ដឹងថាខាងអូនឯងមានទទួលថតសិក្ខាសាលាអត់ទេ?
ជាងថត៖ ថតតាសបង។ សិក្ខាសាលាបងធ្វើង៉ៃណាដែរ? ហើយពីម៉ោងម៉ានដល់ម៉ោងម៉ានដែរបង?
ភ្ញៀវ៖ ធ្វើនៅង៉ៃទី ១៥ ខែក្រោយ ពីម៉ោង ២ ដល់ម៉ោង ៥។
ជាងថត៖ ចុះធ្វើនៅណាដែរបង? ហើយមានអ្នកចូលរួមប្រហែលម៉ាននាក់ដែរ?
ភ្ញៀវ៖ ប្រហែលជា ១០០ នាក់។ ធ្វើនៅសណ្ឋាគារ។ តម្លៃថតប្រហែលជាម៉ានដែរ?
ជាងថត៖ បាទបង ខ្ញុំសុំសួរខ្លះៗសិន ដើម្បីខ្ញុំអាចដឹងថាត្រូវការបុគ្គលិកម៉ាននាក់ ហើយត្រូវការឧបករណ៍អីគេខ្លះ អីចឹងអា៎បង។
ភ្ញៀវ៖ ហ្នឹងហើយ បានតាស។

Pickpocket (Sakanan) — 04


ចូលដល់រូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ បន្ទាប់ពីទ្វាររថភ្លើងបើកហើយ យើងឃើញ មានអ្នកដំណើរជាច្រើន មាន[អ្នកដំណើរ]ប្រុសស្រីជាច្រើន គាត់បានដើរចេញពីរថភ្លើង ដែលឈប់នោះ អញ្ចឹងយើងឃើញថា អ្នកដំណើរដែលនៅខាងក្រៅ គាត់មិនបានឈរនៅខាងមុខទ្វារនៃរថភ្លើងនោះទេ គឺគាត់ឈរទៅខាងទាំងអស់ ដូច្នេះហើយទើបពុំមានឲ្យមានការស្ទះផ្លូវ ឬក៏បាំងផ្លូវដល់អ្នកដំណើរដែលនៅខាងក្នុងនោះទេ អញ្ចឹងអ្នកដំណើរដែលនៅខាងក្នុង គាត់បានចេញពីរថភ្លើងតាមសម្រួលម្ដងមួយៗ ដូច្នេះហើយទើបធ្វើឲ្យចំណាញ់ពេលវេលាបានច្រើន យើងឃើញមានអ្នកដំណើរជាច្រើន ដែលគាត់ធ្វើដំណើរដល់គោលដៅរបស់គាត់ហើយចេញពីរថភ្លើង ក៏ប៉ុន្តែមានអ្នកដំណើរមួយចំនួនទៀត គាត់ពុំបានចេញពីរថភ្លើងនោះទេ ដោយហេតុថាគាត់ពុំទាន់ដល់គោលដៅរបស់គាត់ អញ្ចឹងការចេញពីរថភ្លើងគឺ សម្រាប់តែអ្នកដំណើរណា ដែលគាត់ដល់គោលដៅរបស់គាត់ ទើបគាត់ចុះ អ្នកដំណើរណា ដែលមិនទាន់ដល់គោលដៅ គឺគាត់ត្រូវបន្តដំណើរទៀត ដោយមិនបាច់ចុះពីរថភ្លើងនោះទេ។

Getting Up (Sakanan) — 02


នៅក្នុងរូបភាពទី ២ នៅក្នុងរូបភាពទី ២ នារីម្នាក់នោះបានភ្ញាក់ពីគេង បាទ បានភ្ញាក់ពីគេង ហើយគាត់ក៏អង្គុយនៅលើគ្រែដោយពត់ខ្លួន។ អញ្ចឹងនារីម្នាក់នោះបានស្លៀកឈុតគេងរបស់គាត់ គឺមានអាវដៃវែងពណ៌លឿង ខោជើងវែងពណ៌លឿងដែរ ហើយគាត់បានងើបចេញពីគ្រែរបស់គាត់ ដោយអម្បាញ់មិញគាត់គេងនៅលើខ្នើយ ឥឡូវនេះគាត់ងើបអង្គុយនៅលើគ្រែ បាទ ហើយគាត់ស្លៀកខោជើងវែងពណ៌លឿង អាវដៃវែងពណ៌លឿង។ គាត់បានអង្គុយឡើង ហើយលើកដៃមួយចំហៀងឡើងលើ បាទ ដៃមួយខាង ឬក៏ម្ខាង ឬក៏មួយចំហៀង បាទ គាត់លើកឡើងលើ ដៃម្ខាងទៀត គាត់យកមកដាក់ត្រឹមមាត់របស់គាត់ ហើយស្ងាប ហើយគាត់ធ្វើកាយវិការដើម្បីពត់ខ្លួន អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីភ្ញាក់ពីគេង ជាទូទៅ យើងតែងតែអង្គុយពត់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យថាមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយបន្ទាប់ពីភ្ញាក់ពីគេង ដូច្នេះហើយនារីម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែពត់ខ្លួន ហើយនាឡិការបស់គាត់គឺរោទ៍នៅម៉ោង ៧ ដដែល។ អញ្ចឹងគាត់ងើបដោយសារតែ […] សំឡេងនៃនាឡិការោទ៍។

Laundry (Sakanan) — 07


ចូលមកដល់រូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ចាក់ទឹកសាប៊ូចូលទៅក្នុងកែវមួយហើយ គាត់ក៏បានយកកែវនោះ ដើម្បីចាក់ទឹកសាប៊ូចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនដែលគាត់បានដាក់ខោអាវចូល អញ្ចឹងម៉ាស៊ីនបោកខោអាវ បន្ទាប់ពីគាត់ដាក់ខោអាវដែលប្រឡាក់ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនហើយ គាត់ក៏បានបន្ថែមសាប៊ូចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីននោះទៀត ដើម្បីឲ្យវាលាងជម្រះខោអាវឲ្យបានស្អាត ព្រោះប្រសិនបើយើងបោកមិនប្រើប្រាស់សាប៊ូនោះទេ គឺយើងបោកអត់ស្អាតនោះទេ ព្រោះស្នាមប្រឡាក់គឺនៅកាន់ជាប់នឹងសាច់ក្រណាត់តែម្ដង ដូច្នេះយើងត្រូវតែប្រើប្រាស់សាប៊ូ ដើម្បីឲ្យសាប៊ូទៅលាងជម្រះខោអាវរបស់យើងឲ្យបានកាន់តែស្អាត នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ ដដែលនេះ នៅខាងស្ដាំដៃ គឺយើងឃើញរូបភាពនៅខាងស្ដាំដៃនេះ គឺបុរសម្នាក់នោះ បន្ទាប់ពីគាត់ដាក់ខោអាវ គាត់ដាក់សាប៊ូចូលរួចហើយ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានបិទគម្របម៉ាស៊ីនមកវិញ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីយើងដាក់ខោអាវចូលរួចហើយ ហើយនិងដាក់សាប៊ូចូល យើងត្រូវតែបិទគម្របម៉ាស៊ីនដើម្បីដំណើរការម៉ាស៊ីន ប្រសិនបើយើងមិនបិទគម្របនោះទេ ម៉ាស៊ីនបោកខោអាវក៏មិនអាចដំណើរការបានដែរ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែបិទគម្រប ដើម្បីឲ្យម៉ាស៊ីនដំណើរការបាន។

Noodle Soup (Sakanan) — 14


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៤ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បានទទួលចានមីទាំងអស់ហើយ ក្មេងប្រុសទី ១ ក្មេងប្រុសទី ១ ដែលបានកុម្ម៉ង់មីមានទឹកស៊ុបហ្នឹង គាត់ក៏បានបន្ថែមគ្រឿងចូលទៅក្នុងចានមីរបស់គាត់ ដែលនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នេះ យើងឃើញគាត់បានបន្ថែមដូចជាម្ទេស អញ្ចឹងដោយសារតែគាត់ចូលចិត្តរសជាតិហឹរ។ អញ្ចឹងរូបភាពទី ១៤ នេះ គឺនៅខាងឆ្វេងដៃ រូបភាពខាងឆ្វេងដៃគឺគាត់កំពុងតែថែមម្ទេស ចូលទៅក្នុងចានមីរបស់គាត់ ដោយយើងឃើញគាត់ដាក់ម្ទេសមួយស្លាបព្រាតូច ឬក៏មួយកូនស្លាបព្រាដើម្បីញ៉ាំ។ បន្ទាប់មកទៀត រូបភាពទី ១៤ ដែលនៅខាងស្ដាំដៃ គឺគាត់ក៏បន្ថែមទឹកខ្មេះចូលផងដែរ។ អញ្ចឹងទឹកខ្មេះគឺមានរសជាតិជូរ ដូច្នេះប្រសិនបើគាត់ដាក់ទឹកខ្មេះ និងដាក់ម្ទេស បានន័យថាគាត់ចូលចិត្តរសជាតិជូរនិងហឹរ។ អញ្ចឹងទឹកខ្មេះ គឺជូរដូចក្រូចឆ្មារដែរ ពេលខ្លះយើងប្រើក្រូចឆ្មារ ក៏ប៉ុន្តែពេលខ្លះយើងប្រើទឹកខ្មេះដើម្បីលាយផ្សំគ្រឿង ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គេអត់ប្រើក្រូចឆ្មារទេ គឺគេប្រើទឹកខ្មេះជំនួសក្រូចឆ្មារវិញ ក៏ប៉ុន្តែវាមានរសជាតិជូរដូចគ្នា ដោយម្ទេសមានរសជាតិហឹរ និងទឹកខ្មេះមានរសជាតិជូរ។

Phone (Sakanan) — 04


ចូលមកដល់រូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលគាត់មានវ័យប្រហែលជាអាយុ ៣០ ឆ្នាំ អញ្ចឹងបុរសនោះគាត់មានសក់ខ្លីពណ៌ខ្មៅ ហើយមានភ្នែកតូចៗ អញ្ចឹងគាត់ពាក់អាវពណ៌ផ្កាឈូកដៃខ្លី ហើយដៃម្ខាង ជាដៃខាងឆ្វេងរបស់គាត់ ដាក់ចុះ ដាក់ចុះទៅក្រោម ឬក៏ទម្លាក់ចុះក្រោម រីឯដៃស្ដាំរបស់គាត់កំពុងតែកាន់ទូរស័ព្ទដាក់នឹងត្រចៀក អញ្ចឹងជាទូទៅទូរស័ព្ទគឺមានរាងតូច ហើយសំឡេងវាអត់សូវឮនោះទេ ដូច្នេះដើម្បីនិយាយគ្នា ឬក៏ដើម្បីនិយាយទូរស័ព្ទ គឺយើងត្រូវការប្រើប្រាស់ យើងយកទូរស័ព្ទនោះទៅដាក់នៅក្បែរត្រចៀករបស់យើងដើម្បីស្ដាប់ឮ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែទាក់ទងទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទាក់ទងទៅកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដោយប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ដូច្នេះហើយគាត់យកទូរស័ព្ទដាក់នៅក្បែរត្រចៀកបន្ទាប់ពីគាត់ចុចលេខទូរស័ព្ទហើយ គាត់ខលទៅ ឬក៏គាត់ហៅទៅមិត្តភក្តិរបស់គាត់ អញ្ចឹងដើម្បីអាចនិយាយគ្នាបាន ដើម្បីនិយាយគ្នាឮ ហើយឲ្យភាគីម្ខាងទៀតឮ គឺគាត់ត្រូវដាក់ទូរស័ព្ទក្បែរត្រចៀក និងក្បែរមាត់របស់គាត់ ដើម្បីនិយាយគ្នា ដូច្នេះរូបភាពទី ៤ គឺបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែនិយាយទូរស័ព្ទទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទៅកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។

Khmer New Year (Sakanan) — 13


បន្ទាប់មករូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីលេងចោលឈូងហើយ យើងឃើញនៅពេលនោះ ខាងស្រីគឺចាញ់ ដោយគាត់មិនចាប់ឈូងមិនបាននោះទេ អញ្ចឹងហើយ ខាងប្រុស គាត់តម្រូវឲ្យខាងស្រីគាត់រាំ។ អញ្ចឹងការលេងចោលឈូង គឺយើងមិនមែនជាល្បែងស៊ីសងនោះទេ គឺជាល្បែងប្រជាប្រិយ ដែលខ្មែរយើងតែងតែលេងនៅក្នុងពិធីចូលឆ្នាំ ដូច្នេះការចាញ់ឈ្នះមិនមានការភ្នាល់ដាក់លុយ ឬក៏ដាក់ទ្រព្យសម្បត្តិផ្សេងៗនោះទេ ព្រោះថាល្បែងភ្នាល់ដាក់លុយ ឬក៏ដាក់ទ្រព្យសម្បត្តិ គឺជាអំពើខុសច្បាប់។ ដូច្នេះគឺយើងលេងនៅត្រឹមតែជាការឲ្យច្រៀង ឬក៏ឲ្យរាំ។ ដូចនៅក្នុងរូបភាពនេះ នៅពេលដែលខាងស្រីគាត់ចាញ់ គាត់បាន ខាងប្រុសគាត់បានឲ្យខាងស្រីរាំ អញ្ចឹងខាងស្រី គាត់ក៏បានរាំ ហើយខាងប្រុសក៏បានច្រៀងនិងទះដៃ អញ្ចឹងយើងលេងល្បែងនេះគឺសប្បាយរីករាយទាំងអស់គ្នា មិនថាប្រុស មិនថាស្រី មិនថាក្មេង មិនថាចាស់ គឺអាចលេងបានទាំងអស់។ អញ្ចឹងហើយយើងឃើញថា នៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺមានខាងស្រីកំពុងតែលើកដៃរាំ ដោយពួកគាត់រាំចង្វាក់ប្រពៃណីខ្មែរ ហើយដោយឲ្យខាងប្រុស គាត់ជាអ្នកច្រៀងចម្រៀង ដែលគាត់ចង់បាន។

Laundry (Sakanan) — 05


ចូលមកដល់រូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ យើងឃើញមានរូបចំនួនពីរ ដោយនៅក្នុងរូបភាពទី ៥ នេះ គឺនៅរូបនៅខាងឆ្វេងដៃ គឺយើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែបើកគម្របម៉ាស៊ីនបោកខោអាវ អញ្ចឹងជាទូទៅម៉ាស៊ីនបោកខោអាវគឺមានគម្របមួយ ដើម្បីទុកបិទបើកនៅពេលដែលយើងដំណើរការម៉ាស៊ីន ព្រោះថាប្រសិនបើអត់មានគម្របនោះទេ វាអាចខ្ទាតទឹកចេញមកក្រៅ ឬក៏ខ្ទាតខោអាវចេញមកក្រៅ ហើយមួយទៀតប្រសិនបើយើងអត់បិទគម្រប អត់មានគម្រប នៅពេលដែលម៉ាស៊ីនកំពុងដំណើរការ វាអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់យើង ប្រសិនបើយើងច្រឡំលូកដៃចូលទៅក្នុងនោះ ដូច្នេះម៉ាស៊ីនបោកខោអាវតែងតែមានគម្របមួយ ដើម្បីទុកបើកនិងបិទ នៅពេលដែលម៉ាស៊ីនដំណើរការ ឬក៏បន្ទាប់ពីយើងប្រើប្រាស់រួច អញ្ចឹងហើយនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែចង់ប្រើម៉ាស៊ីនបោកខោអាវ ដូច្នេះគាត់ត្រូវបើកគម្របម៉ាស៊ីនបោកខោអាវសិន មុននឹងដាក់ខោអាវចូល បន្ទាប់មកយើងឃើញនៅរូបភាពទីខាងស្ដាំ នៅក្នុងរូបភាពខាងស្ដាំដៃ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ ដដែលនេះ យើងឃើញ បន្ទាប់ពីគាត់បើកគម្របម៉ាស៊ីនបោកខោអាវរួចហើយ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានយកខោអាវពណ៌របស់គាត់ ដែលបានរំលែកអម្បាញ់មិញ ដាក់ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីន អញ្ចឹងគាត់យកខោអាវពណ៌ ដើម្បីរំលែកនោះ ដែលបានរំលែកនោះ ដាក់ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនបោកខោអាវរបស់គាត់ដើម្បីបោក។