Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
សុំ	som	to ask (for), to beg, to demand (may be used in a polite way by older persons to younger ones)	56/36

Link to overview page
Link to dictionary

Requesting and granting permission 2 — Dialogue 3

នៅហាងលក់សម្លៀកបំពាក់ (= ហាងលក់ខោអាវ)
ស្រីរ័ត្ន៖ អូន ខ្ញុំសុំលអាវនេះតិចបានអេ៎? ខ្លាចទិញទៅពាក់អត់ត្រូវ។
អ្នកលក់៖ ចា៎ស បានបង។ នោះបន្ទប់ល។

Making suggestions in which the speaker is included — Dialogue 2

ជិះរថយន្តតាមផ្លូវ
វិចិត្រ៖ ពេលដល់ហ្គារ៉ាស់សាំងមុខហ្នឹង ខ្ញុំសុំចូលចាក់សាំងតិចសិនណា។
ផារី៖ មានអី។ ស្តុបខាងមុខ ហ្នឹងមែន?
វិចិត្រ៖ ហ្នឹងហើយ។ ចូលតាម៉ាភ្លែតអេ៎។

Requesting and granting permission 2 — Dialogue 1

នៅហាងលក់កាបូប
ស្រីរ័ត្ន៖ បង ខ្ញុំសុំមើលកាបូបនោះតិចបានអេ៎?
អ្នកលក់៖ មើលបានតាសអូន។ អាមួយនោះមែន?
ស្រីរ័ត្ន៖ ចា៎ស
អ្នកលក់៖ ម៉ូតហ្នឹងទើបតែម៉ោថ្មី។

Expressing frustration — Additional dialogue 1

នៅហាងទំនិញ
អ្នកទិញ៖ គិតលុយ។ ប្រញាប់តិច។
អ្នកលក់៖ សុំចាំបន្តិចបង ម៉ាស៊ីនមានបញ្ហាតិច។
អ្នកទិញ៖ យូរម៉េះ? កាលណាបានហើយ? ... បានហើយ អត់ទិញអេ៎ ប្រញាប់អា៎។

Getting someone’s attention — Additional dialogue

នៅក្នុងឡានក្រុងឬរទេះភ្លើងដល់ចំណតត្រូវចុះ
សោភា៖ សុំចេញមួយ! / សុំទៅមួយ! / សុំចុះមួយ!
បញ្ញា៖ បងស្រី! ភ្លេចទូរស័ព្ទនៅកៅអីហើយបង។
សោភា៖ អូ! អរគុណច្រើន។

Indicating Agreement — Dialogue 3

យល់ព្រម — នៅថ្នាក់រៀន
ធារី៖ កញ្ញា ម្សិលមិញមានមករៀនអត់? ខ្ញុំសុំខ្ចីសៀវភៅកញ្ញាឯងមួយថ្ងៃបានអត់? ព្រោះខ្ញុំអត់បានមករៀនផងម្សិលមិញ។
កញ្ញា៖ អូ មានអី ធារី។ មុខវិជ្ជាណាដែរ?

Requesting and granting permission 1 — Dialogue 4

សុំចូលរួម
បូរ៉ា៖ កញ្ញា ឮថាកញ្ញាឯងធ្វើខួបកំណើតថ្ងៃស្អែកអ៎? ខ្ញុំសុំទៅដែរបានអត់?
កញ្ញា៖ អូ បូរ៉ា មានអី។ បន់ឲ្យតែម៉ោហ្នឹងអី។ អត់ហ៊ានហៅ ព្រោះឃើញរវល់។
បូរ៉ា៖ លើកក្រោយហៅខ្ញុំផង។

Requesting and granting permission 1 — Additional dialogue

កូន៖ ម៉ាក់ ខ្ញុំញ៉ាំនំនេះបានអត់?
ម្ដាយ៖ មិនមែនម៉ាក់អ្នកទិញម៉ោឯណា។ សុំបងឯងទៅ។
កូន៖ បងធីតា នំនេះបងទិញម៉ោមែន? ញ៉ាំបានអត់?
ធីតា៖ ញ៉ាំទៅ។ បងទិញមកឲ្យញ៉ាំតាស។

Issuing a command — Dialogue 2

ភ្នាក់ងារត្រួតពិនិត្យ៖ លោក សូមលោកបើកកាបូប ខ្ញុំសុំពិនិត្យខាងក្នុង។
អ្នកដំណើរ៖ បាទ។
ភ្នាក់ងារត្រួតពិនិត្យ៖ មានកន្ត្រៃ ឬ របស់ទឹកអត់ លោក?
អ្នកដំណើរ៖ អូ ខ្ញុំច្រឡំដាក់កន្ត្រៃមកតាមបាត់ហើយ។
ភ្នាក់ងារត្រួតពិនិត្យ៖ សុំយកចេញ ហើយទុកចោលនៅកន្លែងនោះ។

Making appointments for meetings — Additional dialogue

នារី៖ អាឡូ កញ្ញា។ កញ្ញា ខ្ញុំសុំទោស ង៉ៃអាទិត្យហ្នឹង ខ្ញុំអត់បានទៅអេ៎ ជាប់រវល់ការងារតិច។ ខ្ញុំសុំដូរទៅង៉ៃសៅរ៍នេះវិញបានអត់?
កញ្ញា៖ អត់អីអេ៎ នារី។ ង៉ៃសៅរ៍ហ្នឹងក៏បានដែរតាស មានអី។ អីចឹង ង៉ៃសៅរ៍ ម៉ោង ១១ កន្លែងដដែល។
នារី៖ ហ្នឹងហើយ។ សុំទោសណា។ ជួបគ្នាង៉ៃសៅរ៍។

Requesting and granting permission 1 — Dialogue 3

មិត្តភក្តិ (មិនមានកៅអីគ្រប់គ្រាន់)
បូរ៉ា៖ ធីតា អង្គុយម្នាក់ឯងអេ៎អ៎? សុំអង្គុយដែរបានអត់?
ធីតា៖ អូ បងបូរ៉ា។ អង្គុយម៉ោបង។ តែអត់មានកៅអីផងបង …
បូរ៉ា៖ ទៅសុំកៅអីគេតិចសិន។ … សុំទោស ខ្ញុំសុំកៅអីនេះមួយបានអេ៎?
តារា៖ បាន យកចុះ។

Accepting direction — Dialogue 2

វុទ្ធី៖ បង មានអីឲ្យខ្ញុំជួយអេ៎?
សុភ័ក្រ៖ អូ៎ វុទ្ធី កំពុងតែរកមុខ។ វុទ្ធី ជួយយកក្រដាសនេះទៅព្រីនផងបានអេ៎? យក ១០០ ច្បាប់។
វុទ្ធី៖ យក ១០០ ច្បាប់អ៎បង?
សុភ័ក្រ៖ ហ្នឹងហើយ សុំលឿនតិចណា។
វុទ្ធី៖ បាទ បង ប្រហែល ១៥ នាទីអីហើយៗ។

Asking “Do you have X?” — Dialogue 2

ហាងលក់កាហ្វេ
អ្នកលក់៖ បង ត្រូវការអីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ រកទិញកាហ្វេមណ្ឌលគិរី។ រកប៉ុន្មានតូបហើយ អត់មាន។ កន្លែងអូនឯងមានអេ៎?
អ្នកលក់៖ កន្លែងខ្ញុំមានតាសបង។
ភ្ញៀវ៖ នៅណា? សុំមើលតិចមើល។ វាមានច្រើនប្រភេទ។ បងចង់បានអាប្រអប់វាពណ៌ខ្មៅអា៎ មានអេ៎?

Offering help — Cultural note

ដូចវប្បធម៌ផ្សេងដែរ ការជួយអ្នកដទៃពេលឃើញគេកំពុងលំបាកក៏ជាទម្លាប់របស់ខ្មែរដែរ ប៉ុន្តែ ទម្លាប់មួយទៀតនោះគឺ សុំឲ្យគេជួយដោយត្រង់ៗតែម្ដង ជាពិសេសពីមនុស្សអាយុច្រើនទៅកាន់មនុស្សក្មេងៗ។ ប៉ុន្តែ ចំពោះស្ថានភាពដែលត្រូវទទួលរាក់ទាក់ ដូចជាភ្ញៀវមកលេងផ្ទះ គឺគេមិនទម្លាប់ប្រើឲ្យភ្ញៀវធ្វើនេះធ្វើនោះទេ។

Asking for directions 2 — Cultural note

នៅប្រទេសកម្ពុជា មានអ្នករកស៊ីរត់ម៉ូតូឌុបឬម៉ូតូកង់បីជាច្រើន ព្រោះមិនសូវមានមធ្យោបាយធ្វើដំណើរសាធារណៈដូចជារថភ្លើងឬរថយន្តក្រុងនោះទេ ហើយមានផ្លូវតូចៗជាច្រើន ធ្វើឲ្យពិបាករកទីតាំងនៃទីកន្លែងណាមួយ។ នៅពេលវង្វេងផ្លូវ ភាគច្រើនគេតែងរកមើលអ្នករត់ម៉ូតូឌុបឬម៉ូតូកង់បីឬស៊ីក្លូដែលនៅក្បែរនោះ ដើម្បីសុំឲ្យពួកគាត់ជួយប្រាប់ផ្លូវ ព្រោះពួកគាត់ស្គាល់ផ្លូវច្រើន។

Expressing concern for other people's welfare — Additional dialogue

លីដា៖ អូយ ឈឺក្បាលម៉េះ?
តារា៖ លីដា ឈឺក្បាលអ៎? ញ៉ាំថ្នាំអេ៎? ខ្ញុំមានថ្នាំឈឺក្បាល។
លីដា៖ សុំម៉ាគ្រាប់ម៉ោអីចឹង។
តារា៖ ឧស្សាហ៍ឈឺក្បាលអ៎?
លីដា៖ មួយអាទិត្យពីរបីដងអី។
តារា៖ អូ នេះមិនមែនឈឺក្បាលធម្មតាអេ៎នៀក។ ទៅពេទ្យម្ដងទៅអី?
លីដា៖ ហ្នឹងហើយ ចាំឆ្លៀតពេលទៅ។ ឥឡូវផឹកថ្នាំសិន។

Requesting and granting permission 1 — Cultural note

នៅប្រទេសខ្មែរ វាមានលក្ខណៈងាយស្រួលជាងនៅឯប្រទេសជប៉ុន នៅពេលចង់និយាយទៅកាន់អ្នកដែលមិនស្គាល់គ្នា ដើម្បីសុំការអនុញ្ញាតឬសួរអ្វីមួយ។ នៅឯប្រទេសជប៉ុន មានទម្លាប់រអែងមិនហ៊ានហៅឬនិយាយទៅកាន់អ្នកមិនស្គាល់នោះទេ ។ នៅខ្មែរ សូមកុំភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលមានអ្នកមិនស្គាល់និយាយមកកាន់អ្នកច្រើន ប៉ុន្តែក៏សុំប្រយ័ត្នចំពោះជនគួរឲ្យសង្ស័យខ្លះ។

Expressing sleepiness — Dialogue 2

ក្រោកពីគេងនៅពេលព្រឹក
ផានិត៖ សុផល ម៉ោង ៧ ហើយណា។ អត់ទាន់រៀបចំខ្លួនទៅធ្វើការទៀត?
សុផល៖ ម៉ោង ៧ អា៎? ងុយដេកអា៎ សុំ ១០ នាទីទៀតសិន។ ក្រោកមិនរួចអេ៎។
ផានិត៖ ប្រយ័ត្នយឺតណា។ ទៅលុបមុខឲ្យស្វាងតិចទៅ ហើយមកញ៉ាំអី។
សុផល៖ អត់ញ៉ាំអេ៎ ដេកវិញ។ ចាំដល់ម៉ោង ៧ កន្លះ ដាស់ខ្ញុំផងណា។

Requesting information — Dialogue 1

វុទ្ធី៖ បង សុំសួរតិច នៅហ្នឹងមានទូអេធីអឹមអេ៎បង?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បាទមានតាស នៅជាន់ទី ៣ ជិតភោជនីយដ្ឋានជប៉ុនឈ្មោះស៊ូគីស៊ុប។
វុទ្ធី៖ អរគុណ! ចុះជណ្ដើរយន្តនៅខាងណាដែរ?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បងអញ្ជើញដើរទៅត្រង់ ហើយបត់ស្ដាំបន្តិចទៅ ឃើញជណ្ដើរយន្តហើយ។
វុទ្ធី៖ អូ ខ្ញុំសុំសួរមួយទៀតចុងក្រោយ សុំទោសណា។ បន្ទប់ទឹកនៅខាងណាវិញ?
អ្នកទទួលភ្ញៀវ៖ បន្ទប់ទឹកនៅជិតជណ្ដើរយន្ត។ បងដើរសំដៅទៅជណ្ដើរយន្តទៅ ឃើញហើយ។
វុទ្ធី៖ អូ អរគុណហើយណា។

Complimenting someone — Dialogue 2

នារី៖ បង ឯកសារម្សិលមិញខ្ញុំបកប្រែហើយអស់ហើយណា។
តារា៖ ហ្នឹងអ៎? ធ្វើការលឿនអា៎នៀកនារី។ អីចឹងជួយសួរកញ្ញាមើល បកហើយនៅ។ ម្សិលមិញបងឲ្យនារីបកពាក់កណ្ដាល ឲ្យកញ្ញាបកពាក់កណ្ដាល។
នារី៖ ចា៎ស ខ្ញុំដឹងតាសបង។ ខ្ញុំឃើញកញ្ញារវល់ ខ្ញុំសុំយកមកបកទាំងអស់ម៉ងទៅ។ អីចឹង ហើយអស់ហើយបង។
តារា៖ ធ្វើការលឿនហើយចិត្តល្អទៀត។ មិនងាយរកបានអេ៎នៀក។ អរគុណ នារី។
នារី៖ ចា៎សបង។ អត់អីទេ មិនសូវជាច្រើនម៉ានផង។