រវាង

Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
រវាង	rɔvieŋ	1. between 2. during	6/5

Link to overview page
Link to dictionary

Introducing someone else to others — Cultural note

ការ សំពះ ជា ប្រពៃណី របស់ជនជាតិ ខ្មែរ។ ខ្មែរ មាន របៀប សំពះ ចំនួន ៥។
សំពះ ទី ១ គឺ សំពះ រវាង មិត្តភក្តិ ឬ សំពះ ទៅកាន់មនុស្ស មាន អាយុ ឬ ឋានៈ តូច ជាង ត្រូវ ដាក់ដៃ ផ្គុំ ត្រឹម ទ្រូង។
សំពះ ទី ២ គឺ សំពះ ទៅកាន់មនុស្ស ដែល មាន អាយុ ឬ ឋានៈ ខ្ពស់ជាង ត្រូវ ដាក់ដៃ ផ្គុំ ត្រឹម ចង្កា។
សំពះ ទី ៣ គឺ សំពះ ទៅកាន់ឪពុកម្ដាយ ជីដូនជីតា ឬ គ្រូបង្រៀន ត្រូវ ដាក់ដៃ ផ្គុំ ត្រឹម ច្រមុះ។
សំពះ ទី ៤ គឺ សំពះ ទៅកាន់ព្រះមហាក្សត្រ ឬ ព្រះសង្ឃ ត្រូវ ដាក់ដៃ ផ្គុំ ត្រឹម ប្រជុំ ចិញ្ចើម។
សំពះ ទី ៥ គឺ សំពះ ទៅកាន់ព្រះ ឬ វត្ថុ ស័ក្ដិសិទ្ធិ ត្រូវ ដាក់ដៃ ផ្គុំ ត្រឹម ថ្ងាស។

Laundry (Sakanan) — 04

បន្ទាប់មក ទៀត ចូល មកដល់រូបភាព ទី ៤ នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ៤ យើង ឃើញ បុរស ម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែ រំលែក ខោអាវ ចេញ ជា ពីរ បាទ គាត់កំពុងតែ រំលែក ខោអាវ ដោយ គាត់បែងចែក ខោអាវ នោះ ដោយ គាត់យក អាវ ស ដាក់មួយ ឡែក និង អាវ ពណ៌ដាក់មួយ ឡែក អញ្ចឹង យើង ឃើញ នៅ ក្នុង រូបភាព នេះ គាត់កំពុងតែ ដាក់កន្ត្រក ខោអាវ នៅ លើ តុ មួយ ដែល មាន កម្ពស់ត្រឹម ចង្កេះ របស់គាត់ បន្ទាប់មក គាត់យក ដៃ របស់គាត់ចាប់រំលែក ខោអាវ ដោយ គាត់រើស យក ពណ៌ស ដាក់ម្ខាង និង ខោអាវ ពណ៌ដាក់ម្ខាង អញ្ចឹង យើង ឃើញ រូប នេះ គឺ គាត់យក ខោអាវ ស ដាក់ទៅ ខាង ឆ្វេង ដៃ របស់គាត់ ចំណែកឯ ខាង ខោអាវ ពណ៌ គឺ នៅ ខាង ស្ដាំ ដៃ របស់គាត់ គាត់ធ្វើ បែប នេះ គឺ ដើម្បី កុំឲ្យ មាន ការ ច្រឡូកច្រឡំ គ្នា រវាង អាវ ស និង អាវ ពណ៌ ព្រោះ ថា ប្រសិនបើ យើង បោក ខោអាវ អាវ ពណ៌ជាមួយនឹង អាវ ស ច្របូកច្របល់គ្នា វា អាច នឹង ប្រឡាក់អាវ ស ព្រោះ ពេលខ្លះ អាវ ពណ៌វា អាច នឹង ចេញ ពណ៌ ដូចជា យើង ពាក់ខោអាវ ពណ៌ខៀវ ពេល[ដែល]យើង បោក គឺ វា អាច ចេញ ពណ៌ដែល គេ ជ្រលក់ នៅ ពេល ដែល ជ្រលក់ថ្នាំ អត់ល្អ គឺ វា ចេញ ពណ៌នៅ ពេល ដែល យើង បោក អញ្ចឹង ប្រសិនបើ យើង បោក ជាមួយ អាវ ស ពណ៌នោះ អាច នឹង ចេញ មក ប្រឡាក់អាវ ស ជាក់ជា មិនខាន ដូច្នេះ ហើយ បុរស ម្នាក់នោះ គាត់ក៏បាន រំលែក ខោអាវ ចេញ ជា ពីរ ចំណែក ដោយ យក អាវ ស បោក ផ្សេង និង ខោអាវ ពណ៌បោក ផ្សេង។

Boats (Sakanan) — 02

បន្ទាប់មក ទៀត រូបភាព ទី ២ រូបភាព ទី ២ យើង ឃើញ ថា យើង ឃើញ មាន មនុស្ស ប្រុស ស្រី ជាច្រើន កំពុងតែ ឈរ នៅ កំពង់ផែ អញ្ចឹង កន្លែង ចំណត ទូក យើង ហៅ ថា កំពង់ផែ ដែល យើង ឃើញ នៅ ក្នុង នោះ មាន មនុស្ស ប្រុស ស្រី ក្មេង ចាស់ជាច្រើន គាត់កំពុងតែ ឈរ នៅ ក្នុង រោង មួយ ដែល កំពង់ផែ យើង តែងតែ ឃើញ មាន គេ ដាក់ដំបូល អញ្ចឹង ដើម្បី ឲ្យ ភ្ញៀវ ឬក៏អ្នកទេសចរណ៍ ឬក៏អ្នកដំណើរ គាត់ឈរ ជ្រកម្លប់ នៅ ក្នុង ពេល កំពុងតែ រង់ចាំ ទូក អញ្ចឹង ប្រសិនបើ យើង អត់ដាក់ដំបូល ទេ គឺ អាច ធ្វើឲ្យ អ្នកដំណើរ ក្ដៅ ព្រោះ ថា ទូក ពេលខ្លះ គឺ យូរ គឺ យើង រង់ចាំ យូរ មុននឹង ទូក នោះ មកដល់ ដូច្នេះ ប្រសិន អត់មាន ដំបូល នៅ ពេល ដែល មេឃ ក្ដៅ អ្នកដំណើរ ទាំងអស់នឹង ក្ដៅ ឬក៏នៅ មេឃ ភ្លៀង អ្នកដំណើរ ទាំងអស់នឹង ទទឹក ភ្លៀង អញ្ចឹង យើង ត្រូវ ធ្វើ ដំបូល ដើម្បី ការពារ អ្នកដំណើរ កុំឲ្យ គាត់ពិបាក អញ្ចឹង នៅ ក្នុង រូបភាព នេះ យើង ឃើញ មាន មនុស្ស ជាច្រើន កំពុងតែ ឈរ ចាំ ទូក ដោយ មាន នារី ម្នាក់ គាត់ឈរ កាន់កាបូប ហើយ បុរស ម្នាក់ទៀត គាត់កំពុងតែ ឈរ ជ្រែងហោប៉ៅ ឬក៏ឈរ ច្រត់ចង្កេះ ដែល យើង ឃើញ មាន នារី ពីរ នាក់នៅ ក្បែរ នោះ គាត់កំពុងតែ ឈរ និយាយ គ្នា ហើយ មាន បុរស ម្នាក់ គាត់កំពុងតែ កាន់ផែនទី ដើម្បី មើល ថា តើ គាត់ត្រូវ ទៅ ណា ខ្លះ គាត់ទៅដល់ណា ខ្លះ ទូក របស់គាត់ត្រូវ ជិះ តើ ទៅដល់ណា ខ្លះ អញ្ចឹង ជាទូទៅ កំពង់ផែ គឺ យើង តែងតែ ឃើញ មាន កង់ឡាន ដែល នៅ ជាប់នឹង កន្លែង ចត ទូក ដើម្បី នៅ ពេល ដែល ទូក មកដល់ គឺ ទូក ចូល ជិត ទៅ នឹង ផែ ដូច្នេះ ប្រសិនបើ យើង អត់ដាក់កង់ឡាន ទេ ឬក៏អត់ដាក់ជ័រ ឬក៏អត់ដាក់កៅស៊ូ នៅ ទប់ទេ ទូក អាច កកិត នឹង កំពង់ផែ ដែល ធ្វើឲ្យ ទូក ខូច ព្រោះ កំពង់ផែ រឹង ហើយ ទូក គឺ យើង ធ្វើឡើង អំពី ដែក ដូច្នេះ ពេលខ្លះ នៅ ពេល ដែល ដែក ប៉ះ នឹង របស់រឹង វា អាច[កំប៉ិត] ឬក៏អាច ខូច ឬក៏អាច ធ្លាយ បាន នាំឲ្យ មាន គ្រោះថ្នាក់ ដូច្នេះ ដើម្បី កាត់បន្ថយ ការ ប៉ះទង្គិច គ្នា រវាង ទូក និង កំពង់ផែ គឺ យើង ឃើញ ថា គេ ប្រើប្រាស់កង់ឡាន ឬក៏ជ័រកៅស៊ូ ដើម្បី ដាក់ទប់ កុំឲ្យ ទូក ប៉ះ ផ្ទាល់ទៅ នឹង កំពង់ផែ ជាក់ស្ដែង នៅ ក្នុង រូបភាព នេះ យើង ឃើញ មាន កង់ឡាន ចំនួន បួន ដែល កង់ឡាន នោះ គឺ ពណ៌ខ្មៅ ហើយ យើង ឃើញ គេ ចងខ្សែ កង់ឡាន ជាប់ទៅ នឹង ផែ របស់ទូក ដើម្បី កាត់បន្ថយ ភាព កកិត រវាង កំពង់ផែ និង ទូក នៅ ពេល ដែល វា ប៉ះ គ្នា។

Boats (Sakanan) — 05

Getting Up (Sakanan) — 03

នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ៣ នៅ ក្នុង រូបភាព ទី ៣ យើង ឃើញ ថា បន្ទាប់ពី នារី នោះ ពត់ខ្លួន ហើយ បាទ គាត់អង្គុយ នៅ លើ គ្រែ ដដែល ក៏ប៉ុន្តែ គាត់បាន បញ្ចប់ការ ពត់ខ្លួន របស់គាត់ហើយ ហើយ គាត់ឱន មក បិទ នាឡិការោទ៍របស់គាត់ អញ្ចឹង ជាធម្មតា នាឡិការោទ៍ ប្រសិនបើ យើង មិន បិទ ទេ គឺ វា នឹង រោទ៍រហូត បាទ វា នឹង ធ្វើឲ្យ មាន សំឡេង រំខាន នៅ ក្នុង ផ្ទះ ព្រោះ ថា នាឡិការោទ៍គឺ មាន សំឡេង ខ្លាំង ដែល អាច ដាស់យើង ឲ្យ ភ្ញាក់ពី ដំណេក បាន អញ្ចឹង នៅ ពេល ដែល យើង ភ្ញាក់ហើយ យើង ត្រូវ បិទ នាឡិការោទ៍វិញ ព្រោះ ថា បើ យើង មិន បិទ វា នឹង[សំឡេង ប្រើ] វា នឹង ឮ សំឡេង រំខាន នៅ ក្នុង ផ្ទះ យើង តែម្ដង អញ្ចឹង វា ពិតជា រំខាន ខ្លាំង ណាស់។ នៅ ក្នុង ប្រទេស កម្ពុជា ជាទូទៅ យើង ឃើញ ថា មាន ភាព ខុសគ្នា មួយ ចំនួន រវាង អ្នក រស់នៅ ទីក្រុង ជាមួយនឹង អ្នក រស់នៅ ជនបទ បាទ ចំពោះ ការ ក្រោក ពី គេង ព្រោះ ថា ប្រសិនបើ យើង និយាយ អំពី អ្នក រស់នៅ ជនបទ គឺ គាត់តែងតែ ក្រោក ពី គេង ពី ព្រលឹម ឬក៏ពី ព្រឹក ជាង អ្នក នៅ ទីក្រុង ព្រោះ ថា អ្នក នៅ ជនបទ គាត់ងើប ពី គេង ឬក៏ក្រោក ពី គេង នៅ ម៉ោង ៥ ព្រឹក បាទ គាត់ក្រោក ពី គេង នៅ ម៉ោង ៥ ព្រឹក ហើយ ឬក៏ម៉ោង ៦ ព្រឹក បាទ ព្រោះ ថា គាត់ជា កសិករ ដូច្នេះ គាត់ត្រូវ ទៅ ក្រោក ទៅ ស្រែ ឬក៏ទៅ ចំការ របស់គាត់ពី ព្រលឹម បន្តិច ដើម្បី ឲ្យ មេឃ ត្រជាក់ ទាន់មេឃ ត្រជាក់ បាទ ប៉ុន្តែ ចំណែកឯ អ្នក រស់នៅ ទីក្រុង វិញ គឺ គាត់ធ្វើ ការងារ ប្រកប ការងារ នៅ ក្នុង ក្រុមហ៊ុន ឬក៏ប្រកប ការងារ នៅ ក្នុង សាលា ឬក៏ស្ថាប័ន ផ្សេងៗ អញ្ចឹង ម៉ោង ការងារ របស់គាត់ គឺ អាច ចូល ម៉ោង ៧ ឬ ម៉ោង ៨ ដូច្នេះ ហើយ អ្នក ដែល រស់នៅ ទីក្រុង គាត់គេង យូរ ជាង អ្នក នៅ តាម ជនបទ គឺ គាត់អាច គេង ដល់ម៉ោង ៧ ឬ ម៉ោង ៨ បាន។ ចំពោះ ការ ភ្ញាក់ពី គេង ទៀតសោត ក៏ខុសគ្នា ដែរ គឺ អ្នក រស់នៅ ជនបទ គាត់គេង គាត់ភ្ញាក់ពី គេង ដោយសារតែ ការ ស្ដាប់សំឡេង សត្វ អញ្ចឹង អ្នក នៅ ជនបទ គាត់មិនសូវ ប្រើប្រាស់នាឡិការោទ៍ប៉ុន្មាន នោះ ទេ គឺ គាត់ នៅ ពេល ណា ដែល គាត់ឮសូរ សំឡេង សត្វ មាន់រងាវ គឺ គាត់នឹង ភ្ញាក់ ព្រោះ ថា មាន់រងាវ ជាទូទៅ នៅ ពេល ព្រលឹម ម៉ោង ៥ គឺ មាន់រងាវ។ អញ្ចឹង គាត់នឹង ភ្ញាក់តាម សំឡេង មាន់រងាវ នោះ ឯង។ ប៉ុន្តែ អ្នក រស់នៅ ទីក្រុង គឺ មិន មាន ចិញ្ចឹម សត្វ ច្រើន នោះ ទេ ដូច្នេះ គាត់ត្រូវការ ដាក់នាឡិការោទ៍ ដើម្បី ឲ្យ គាត់ដឹង ថា ម៉ោង ប៉ុន្មាន ឬក៏ដើម្បី ឲ្យ គាត់ភ្ញាក់ពី ដំណេក។ អញ្ចឹង នៅ ក្នុង រូបភាព នេះ គឺ នារី ម្នាក់នេះ គឺ គាត់រស់នៅ ទីក្រុង បាទ គាត់រស់នៅ ទីក្រុង ដោយសារតែ គាត់ប្រើប្រាស់នាឡិការោទ៍ ដើម្បី ដាស់ឲ្យ គាត់ភ្ញាក់ពី ដំណេក។