Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ថ្លៃ	tlay	1. expensive, dear, valuable 2. cost, price, value	73/36

Link to overview page
Link to dictionary

Saying “Have a good trip!” — Cultural note

ប្រទេសដែលប្រជាជនខ្មែរឧស្សាហ៍ទៅដើរលេង មានប្រទេសថៃ ចិន ។ល។ ប៉ុន្តែ មិនសូវមានអ្នកទៅលេងប្រទេសជប៉ុនទេ ពីព្រោះថ្លៃធ្វើដំណើរនិងការចាយវាយក្នុងប្រទេសជប៉ុនត្រូវការប្រាក់ច្រើន។ ម្យ៉ាងទៀត ក៏មានអ្នកដែលទៅប្រទេសថៃ ចិន វៀតណាម ជាដើម ដើម្បីព្យាបាលជំងឺ ពីព្រោះនៅប្រទេសកម្ពុជាមិនទាន់មានការរីកចំរើនគ្រប់គ្រាន់ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ។

Comparing or contrasting things 2 — Cultural note

អតិថិជនតែងគិតថាទំនិញដែលថ្លៃជាង ភាគច្រើនមានគុណភាពល្អជាង។ ប៉ុន្តែ នៅខ្មែរ មានពាក្យថា “ស៊ីប្រេន” គឺមានន័យថា ទំនិញនោះមានគុណភាពប្រហាក់ប្រហែលនឹងទំនិញផ្សេងទៀតដែរ តែដោយសារទំនិញនោះមានម៉ាកឬប្រេនដែលគេស្គាល់ច្រើន ទើបធ្វើឲ្យវាត្រូវលក់ក្នុងតម្លៃថ្លៃជាងទំនិញម៉ាកធម្មតា។

Asking for directions 1 — Cultural note

មាត់ជាផ្លូវ គឺជាពាក្យស្លោកដែលប្រជាជនខ្មែរឧស្សាហ៍ប្រើណាស់។ វាមានន័យថា នៅពេលយើងមិនដឹង ឬមិនយល់អ្វីមួយ យើងគប្បីសួរទៅអ្នកដទៃ ដើម្បីឲ្យគេបង្ហាញផ្លូវថាតើត្រូវទៅណាឬធ្វើអ្វីបន្ទាប់ទៀត។ ពាក្យស្លោកមួយទៀត គឺ ថោកអ្វីនឹងដៃ ថ្លៃអ្វីនឹងមាត់ មានន័យថា គ្រាន់តែសួរអ្នកដទៃអំពីអ្វីដែលខ្លួនមិនដឹង ឬមិនចេះ នឹងមិនធ្វើឲ្យអាប់ឱនកិត្តិយសឬខ្មាសគេអ្វីឡើយ។

Expressing surprise — Dialogue 2

សួរតម្លៃ
មីងសំ៖ បង ល្មុតហ្នឹងបងទិញម៉ាគីឡូប៉ុន្មាន?
មីងនួន៖ ម៉ាគីឡូ ២ ម៉ឺន។
មីងសំ៖ អីក៏ថ្លៃម៉េះ? ទិញនៅណាហ្នឹង? ខ្ញុំទៅទិញនៅផ្សារម្សិលមិញ ម៉ាគីឡូតែ ១ ម៉ឺនហ្នឹង!
មីងនួន៖ អីគេ? ម៉ាគីឡូតែ ១ ម៉ឺនអេ៎? ថោកម៉េះ! មិនមែនអេ៎អី? ល្អៗអត់ហ្នឹង?
មីងសំ៖ អូ ល្អៗសឹងអី។ ធំហើយផ្អែមទៀត។

Offering help — Additional dialogue

ធីតា៖ ជប់លៀងនៅផ្ទះកញ្ញាថ្ងៃអាទិត្យហ្នឹង កញ្ញាធ្វើម្ហូបខ្លួនឯងមែន? ឬក៏ទិញស្រាប់?
កញ្ញា៖ ខ្ញុំធ្វើម្ហូបខ្លួនឯងតាស ធីតា។ ទិញស្រាប់ថ្លៃ ហើយខ្លាចអត់សូវស្អាត ញ៉ាំទៅឈឺពោះ។
ធីតា៖ អីចឹង ខ្ញុំទៅជួយធ្វើម្ហូបកញ្ញា ម៉េចដែរ?
ពិសិដ្ឋ៖ ធីតាឯងចេះធ្វើម្ហូបតាំងពីអង្កាល់? តិចទៅៗនាំតែទើសទែង។
កញ្ញា៖ មានណា។ ពិសិដ្ឋចេះតែថាឲ្យធីតា។ ធីតា អរគុណច្រើន។ ចុះធីតាអាចម៉ោម៉ោងម៉ានដែរ?

Comparing or contrasting things 2 — Dialogue 1

ហាងលក់ខោអាវ
តារា៖ ស្រីរ័ត្ន មើលអាវពីរនោះមើល ម៉េចដែរ? មួយណាស្អាតជាង?
ស្រីរ័ត្ន៖ មានអី ម្យ៉ាងម្នាក់។ អាពណ៌បៃតងអាចពាក់ទៅធ្វើការបាន ព្រោះវាមានកអាវ។ បើអាពណ៌លឿង បានតែពាក់ធម្មតា។
តារា៖ មើលតម្លៃតិចសិន។ អាពណ៌លឿងថ្លៃជាងតិច តែពាក់ទៅដូចឡូយជាង។ យកអាពណ៌លឿងម៉ងទៅ ម៉េចដែរ?
ស្រីរ័ត្ន៖ មានអី តារាឯងស្រឡាញ់អាពណ៌លឿង យកអាពណ៌លឿងទៅ។ ឡូយដែរតាស។

Indicating disagreement — Additional dialogue

កូន៖ ម៉ាក់ ង៉ៃហ្នឹងមិនបាច់ធ្វើម្ហូបអេ៎ណា។ ទៅញ៉ាំអីនៅក្រៅម៉ង។ ម៉ាក់ឯងចង់ញ៉ាំអី?
ម៉ាក់៖ មិនបាច់អេ៎អី? នាំតែអស់លុយ។
កូន៖ យូរៗម្ដងតាស។ ទៅហាងង៉ៃមុនទៅ ម៉េចដែរ?
ម៉ាក់៖ អត់ទេស។ ហាងង៉ៃមុនហ្នឹង អត់សូវឆ្ងាញ់ហើយថ្លៃទៀត។
កូន៖ អីចឹង ទៅណាវិញ?
ម៉ាក់៖ ទៅហាងគុយទាវធម្មតាជិតហ្នឹងទៅ។
កូន៖ ហ៊ើយ ម៉ាក់ឯងនេះយ៉ាប់ម៉ង។ ទៅកន្លែងណារៀងឡូយតិចទៅ។
ម៉ាក់៖ ស្រេចតែកូនឯងទេអីចឹង។ ថាអត់ចង់ឲ្យអស់លុយច្រើនអញ្ចេក។

Tuk Tuk (Sakanan) — 10

បន្ទាប់មកនៅក្នុងរូបភាពទី ៩ នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ បន្ទាប់ពីដឹងតម្លៃថាអ្នករត់រ៉ឺម៉កកង់បីនោះ គាត់យកតម្លៃ ១០ ដុល្លារ អ្នកទាំងបីក៏គិតថាតម្លៃនោះគឺថ្លៃខ្លាំងពេក ដូច្នេះគាត់ពុំអាចទទួលយកបាននោះទេ អញ្ចឹងបានន័យថាផ្ទះរបស់គាត់នៅជិតកន្លែងផឹកស៊ី ក៏ប៉ុន្តែម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បី គាត់បានយកតម្លៃខ្ពស់ ឬក៏ថ្លៃខ្លាំងពេក អញ្ចឹងហើយទើបអ្នកទាំងបីមិនអាចទទួលយកបាន ដូច្នេះអ្នកទាំងបីក៏មិនសម្រេចចិត្តមិនជិះរ៉ឺម៉កកង់បីរបស់បុរសម្នាក់នោះទេ អញ្ចឹងពួកគេក៏បានឆ្លើយទៅកាន់ម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បីថា ពួកគេមិនជិះរ៉ឺម៉កកង់បីនោះទេ ព្រោះតម្លៃនេះគឺថ្លៃខ្លាំងពេក ដូច្នេះហើយពួកគេនឹងរករ៉ឺម៉កកង់បីផ្សេងទៀត។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 16

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ បន្ទាប់ពីពួកគេឲ្យលុយថ្លៃអាវរួចរាល់ហើយ ពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានដើរចេញពីហាងនោះ អញ្ចឹងរូបភាពនេះ គឺនារីដែលជាមិត្តស្រីនោះ គាត់បានដើរខាងមុខ ហើយងាកមកខាងក្រោយដើម្បីនិយាយជាមួយមិត្តប្រុសរបស់ពួកគេ របស់នាង។ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះគាត់ដើរខាងក្រោយ ហើយដៃរបស់គាត់គឺយួរថង់មួយ ដែលជាថង់អាវគាត់ទើបតែទិញអម្បាញ់មិញ។ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីពួកគេបានទិញអាវរួចរាល់ហើយ ពួកគេក៏បណ្ដើរគ្នាទៅកន្លែងផ្សេងទៀត ដើម្បីទៅញ៉ាំអាហារ ឬក៏ទៅញ៉ាំអ្វីផ្សេងៗ ឬក៏ទៅទិញអីវ៉ាន់ដទៃទៀតដែលពួកគេត្រូវការ ដោយសារតែពួកគេបានទិញអាវដែលពួកគេពេញចិត្តរួចរាល់ហើយ ដូច្នេះនៅពេលដែលពួកគេបានទិញអាវដែលពួកគេស្រឡាញ់រួចរាល់ហើយ ពួកគេក៏បានចេញពីហាង ដើម្បីទៅរកកន្លែងផ្សេងទៀត ដើម្បីទៅញ៉ាំអាហារ ឬក៏ទៅផ្ទះរបស់ពួកគេវិញ។

Grilled Fish (Sakanan) — 07

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បានកុម្ម៉ង់ទិញបាយ និងត្រី ជាមួយនឹងបន្លែ និងទឹកជ្រលក់រួចរាល់ហើយ គាត់បានខ្ចប់ចំណីអាហារទាំងនោះ ចូលទៅក្នុងថង់ធំមួយរួចហើយ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានប្រគល់លុយទៅឲ្យអ្នកលក់ អញ្ចឹងជាទូទៅគឺអ្នកលក់ត្រូវឲ្យលុយ ត្រូវឲ្យរបស់ទៅដល់អ្នកទិញ ចំណែកឯអ្នកទិញត្រូវប្រគល់លុយទៅឲ្យអ្នកលក់ថ្លៃរបស់។ ដែលជាក់ស្ដែងគឺបុរសដែលពាក់អាវលឿង គាត់បានទិញត្រី ទិញបាយ ជាមួយនឹងទឹកជ្រលក់ ជាមួយនឹងបន្លែផ្សេងៗ ពីបុរសដែលជាអ្នកលក់ ដែលពាក់អាវពណ៌ស្វាយ អញ្ចឹងបុរសដែលពាក់អាវលឿងគឺជាអ្នកទិញ ឬក៏ជាអតិថិជន ដូច្នេះគាត់ត្រូវប្រគល់លុយទៅឲ្យបុរសដែលជាអ្នកលក់ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺ បុរសដែលពាក់អាវលឿងកំពុងតែប្រគល់លុយ ឬក៏សាច់ប្រាក់ទៅឲ្យបុរសដែលពាក់អាវពណ៌ស្វាយ ហើយបុរសដែលពាក់អាវពណ៌ស្វាយដែលជាអ្នកលក់ ក៏បានលូកដៃទទួលយកប្រាក់ថ្លៃត្រីរបស់គាត់ផងដែរ ដូច្នេះពួកគាត់គឺទូទាត់គ្នាដោយប្រើសាច់ប្រាក់។

Fruits (Sakanan) — 00 Introduction

សួស្ដី នៅក្នុងរូបភាពនេះគឺយើងនឹងនិយាយអំពីការញ៉ាំផ្លែឈើ អញ្ចឹងជាទូទៅដើម្បីឲ្យមានសុខភាពល្អ ក្រៅពីអាហារទាំងបីពេល ក្រៅពីអាហារពេលព្រឹក ក្រៅពីអាហារពេលថ្ងៃត្រង់ និងអាហារពេលល្ងាច គឺយើងត្រូវមានញ៉ាំផ្លែឈើផងដែរ ដើម្បីឲ្យមានសុខភាពល្អ និងសាច់ស្អាតសម្រស់ស្អាត ព្រោះថានៅក្នុងផ្លែឈើមានជាតិវីតាមីនច្រើន អញ្ចឹងវាអាចជំនួយឲ្យយើងមានសុខភាពល្អ និងមានរាងកាយរឹងមាំបាន ក្រៅពីត្រី ក្រៅពីសាច់ និងក្រៅពីបាយ ដូច្នេះហើយជាទូទៅនៅពេលដែលក្រោយពីញ៉ាំអាហារទាំងបីពេល ឬក៏ក្រោយពីញ៉ាំអាហារពេលថ្ងៃ អាហារពេលល្ងាច គឺយើងតែងតែញ៉ាំផ្លែឈើជាបង្អែមលាងមាត់ ដែលយើងហៅថាបង្អែមលាងមាត់ ហើយជាទូទៅផ្លែឈើគឺអត់ថ្លៃទេ គឺអត់សូវថ្លៃទេ ដោយសារតែផ្លែឈើគឺយើងអាចដាំដុះបាន ដូច្នេះផ្លែឈើខ្លះដែលសម្បូរគឺមានតម្លៃថោក ចំណែកឯផ្លែឈើខ្លះដែលមិនសូវសម្បូរ គឺអាចមានតម្លៃថ្លៃបន្តិច ក៏ប៉ុន្តែយើងអាចទិញញ៉ាំបាន គឺអត់ថ្លៃខ្លាំងទេ។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើង បន្ទាប់ពីយើងញ៉ាំអាហាររួច គឺយើងតែងតែញ៉ាំផ្លែឈើ ដើម្បីជាអាហារបង្អែមលាងមាត់។

Fried Rice (Sakanan) — 05

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់កុម្ម៉ង់បាយឆារួចរាល់ហើយ នារីម្នាក់នោះ នៅពេលដែលកំពុងតែអង្គុយរង់ចាំ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីយើងកុម្ម៉ង់ហើយ យើងត្រូវរង់ចាំមួយសន្ទុះ ដើម្បីឲ្យអ្នកលក់គាត់ទៅចម្អិនបាយឆាឲ្យសម្រាប់ឲ្យយើង ដែលជាក់ស្ដែងនារីម្នាក់នេះ គាត់បានកុម្ម៉ង់រួចរាល់ហើយ បន្ទាប់មកគាត់ក៏អង្គុយរង់ចាំ អញ្ចឹងក្នុងកំឡុងពេលដែលគាត់អង្គុយរង់ចាំ ឬក៏ក្នុងអំឡុងពេលដែលគាត់អង្គុយរង់ចាំហ្នឹង នារីម្នាក់ហ្នឹង គាត់បានបើកដបទឹក អញ្ចឹងគាត់ទាញដបទឹកមួយដប ដែលអ្នកលក់ដាក់នៅលើតុ សម្រាប់ឲ្យអតិថិជនមកបើកគម្រប អញ្ចឹងដោយសារតែនៅកន្លែងនេះគឺគាត់អត់លក់ទឹកទេ បានន័យថាគាត់ឲ្យទឹកទៅអតិថិជនគាត់ញ៉ាំដោយឥតគិតថ្លៃ អញ្ចឹងគាត់មានដបទឹកដ៏ធំមួយ សម្រាប់ដាក់នៅលើតុឲ្យភ្ញៀវគាត់តែម្ដង ដោយនារីម្នាក់នេះ គាត់បានបើកគម្របទឹក ដើម្បីចាក់ទឹកចូលទៅក្នុងកែវដើម្បីញ៉ាំ អញ្ចឹងយើងឃើញកែវរបស់គាត់ គឺមានទឹកកកនៅក្នុងនោះផងដែរ ដោយអ្នកលក់គាត់បានដាក់កែវទឹកកកឲ្យនារីម្នាក់នោះ ដើម្បីដាក់លាយជាមួយទឹកដើម្បីញ៉ាំ ហើយធ្វើឲ្យទឹកនោះត្រជាក់។

Post Office (Sakanan) — 10

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ បន្ទាប់ពីគាត់បានទទួលសំបកឡាំងក្រដាសរួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានប្រគល់លុយថ្លៃឡាំងក្រដាសនោះទៅឲ្យបុគ្គលិកប្រៃសណីយ៍វិញ ដូច្នេះដោយសារតែគាត់ទិញ ដោយសារតែឡាំងក្រដាសនោះមិនមែនគេផ្ដល់ឲ្យដោយឥតគិតថ្លៃទេ អញ្ចឹងដោយសារតែគាត់ទិញឡាំងក្រដាសនោះ ដូច្នេះគាត់ត្រូវឲ្យលុយ នៅពេលដែលគាត់ទទួលបានឡាំងក្រដាសនោះរួចរាល់ មុននឹងគាត់ចាកចេញទៅខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺគាត់ ដៃស្ដាំរបស់គាត់គឺគាត់កាន់សៀវភៅរបស់គាត់ដដែល អញ្ចឹងគាត់អត់ដាក់សៀវភៅរបស់គាត់ចុះទេ គឺគាត់នៅតែកាន់សៀវភៅរបស់គាត់ដែលគាត់ឱបទៅនឹងខ្លួន បានន័យថាគាត់ឱបសៀវភៅរបស់គាត់ទៅនឹងខ្លួន ដោយយកដៃកាន់ឬក៏ខ្ទប់សៀវភៅដែលនៅក្រោមគេ ហើយសៀវភៅផ្សេងទៀតគឺគាត់យកខ្ទប់ទៅនឹងខ្លួន បានន័យថាគាត់យកខ្លួនគាត់ទប់នឹងសៀវភៅ ដើម្បីកុំឲ្យសៀវភៅជ្រុះ ដូច្នេះយើងឃើញដៃឆ្វេងរបស់គាត់ គឺកំពុងតែកាន់លុយហុចទៅឲ្យបុគ្គលិកនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នោះ ហើយដែលយើងឃើញបុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នោះ គាត់ក៏បានលូកដៃទទួលលុយថ្លៃឡាំងក្រដាសនោះពីក្មេងប្រុសម្នាក់នោះផងដែរ។

Post Office (Sakanan) — 18

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៨ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៨ យើងឃើញបន្ទាប់ពីគាត់វេចខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់គាត់ហើយ វេចខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ចូលទៅក្នុងប្រអប់ហើយ បន្ទាប់មកគាត់ក៏យកប្រអប់នោះមកឲ្យបុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ម្ដងទៀត អញ្ចឹងបុគ្គលិកនោះ បន្ទាប់ពីទទួលបានប្រអប់ គាត់ក៏យកប្រអប់នោះទៅថ្លឹង ដោយសារតែការផ្ញើអីវ៉ាន់គឺគេគិតតម្លៃទៅតាមគីឡូ ទៅតាមគីឡូ ឬក៏ទៅតាមទម្ងន់របស់សម្ភារៈ ឬក៏អីវ៉ាន់ដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះប្រសិនបើយើង សម្ភារៈ ឬក៏អីវ៉ាន់ដែលយើងផ្ញើនោះគឺធ្ងន់ អញ្ចឹងគេគិតតម្លៃថ្លៃ ប៉ុន្តែប្រសិនបើស្រាលគឺគេគិតតម្លៃថោក អញ្ចឹងគេគិតតម្លៃទៅតាមទម្ងន់របស់សម្ភារៈដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់វេចខ្ចប់ហើយ បុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នោះ គាត់ក៏យកអីវ៉ាន់របស់គាត់ យកអីវ៉ាន់របស់ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះមកថ្លឹងនៅលើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចមួយ ដោយសារតែអីវ៉ាន់ខ្លះគឺស្រាលខ្លាំងពេក ដូច្នេះយើងអត់អាចថ្លឹងនៅលើជញ្ជីង ដែលមានទ្រនិចនាឡិកាបានទេ ដូច្នេះគេត្រូវប្រើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិច ព្រោះជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចគឺវាអាចថ្លឹងទម្ងន់សម្ភារៈដែលស្រាលបំផុតបាន អញ្ចឹងគាត់ក៏បានដាក់កេសក្រដាស ឬក៏ដាក់ប្រអប់សៀវភៅនោះនៅលើជញ្ជីងអេឡិចត្រូនិចមួយ ដើម្បីថ្លឹងទម្ងន់របស់វា។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 15

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីអ្នកលក់គាត់បានខ្ចប់អាវហើយ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានប្រគល់ថង់អាវនោះឲ្យទៅបុរស ដែលជាអ្នកទិញ ឬក៏ជាអតិថិជន អញ្ចឹងក្រោយពីបានទទួលថង់អាវ បុរសដែលជាអ្នកទិញនោះ គាត់ក៏បានប្រគល់លុយថ្លៃអាវទៅឲ្យអ្នកលក់ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានកាន់លុយមួយចំនួនដែលជាថ្លៃអាវហុចទៅឲ្យអ្នកលក់ រីឯអ្នកលក់ គាត់ក៏បានទទួលលុយពីអ្នកទិញដោយទឹកមុខញញឹម។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ គឺពួកគេទាំងពីរនាក់ គឺកំពុងតែសប្បាយរីករាយ ដោយសារតែបុរសម្នាក់នោះ គាត់បានរកអាវដែលគាត់ស្រឡាញ់ ឬក៏រកអាវ រកបានអាវដែលគាត់ពេញចិត្តបាន ហើយអ្នកទិញ រីឯអ្នកលក់វិញ គាត់សប្បាយចិត្ត ដោយសារតែគាត់បានលក់អាវដល់អតិថិជនរបស់គាត់ដាច់ អញ្ចឹងគាត់សប្បាយចិត្តដោយសារតែគាត់លក់ដាច់ ដូច្នេះពួកគេទាំងពីរនាក់ គឺសប្បាយចិត្តទាំងពីរនាក់ ដោយសារម្នាក់អាចទិញអាវបាន រីឯម្នាក់ទៀតគឺបានលក់អាវដាច់។ អញ្ចឹងរូបភាពទី ១៥ នេះ គឺបុរសម្នាក់នោះ គាត់បានប្រគល់លុយថ្លៃអាវទាំងទឹកមុខញញឹមទៅឲ្យអ្នកលក់ ហើយអ្នកលក់ក៏បានទទួលយកលុយថ្លៃអាវនោះទាំងទឹកមុខញញឹមដូចគ្នា។

Doing The Dishes (Sakanan) — 04

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញថា ដើម្បីលាងចានបាន យើងត្រូវតែប្រើប្រាស់ទឹក អញ្ចឹងគាត់ក៏បានបើកទឹកម៉ាស៊ីន ដើម្បីដាក់ចូលចានដែកទាំង ២ ឬក៏កន្ធន់ទាំង ២ អញ្ចឹងកន្ធន់ពណ៌បៃតង គាត់កំពុងតែបើកទឹកដាក់ ចំណែកឯកន្ធន់ពណ៌លឿង គឺគាត់បានបើកទឹកដាក់ពេញរួចហើយ អញ្ចឹងដើម្បីលាងចានឲ្យបានស្អាត យើងត្រូវតែលាងម្ដងជម្រះ ២ ទឹក ដើម្បីឲ្យបានស្អាត ព្រោះពេលខ្លះចានប្រឡាក់ខ្លាំង អញ្ចឹងយើងអត់អាចលាងមួយទឹកបានទេ ហើយទឹកដែលក្មេងប្រុសនេះកំពុងតែប្រើប្រាស់ គឺអាចចេញមកពីប្រភពទឹករដ្ឋ បានន័យថាគាត់លក់នៅកន្លែងចិញ្ចើមផ្លូវពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែក្បែរនោះគឺមានប្រភពទឹកម៉ាស៊ីន អញ្ចឹងគាត់អាចតទុយោ ឬក៏តទុយោចេញពីកន្លែងប្រភពទឹក ឬក៏ផ្ទះអ្នកជិតខាងដែលនៅក្បែរនោះ ដើម្បីប្រើប្រាស់ទឹករបស់គេ ហើយគាត់គ្រាន់តែបង់ថ្លៃឈ្នួលទឹកដែលគាត់ប្រើប្រាស់នោះ ទៅឲ្យម្ចាស់ផ្ទះ ឬក៏ទៅឲ្យរដ្ឋគឺជាការស្រេច អញ្ចឹងគាត់អត់ចាំបាច់លំបាក ដើម្បីយួរទឹកមកពីផ្ទះ ឬក៏យួរទឹកតាមរទេះមីរបស់គាត់នោះទេ ដោយគាត់គ្រាន់តែបន្តទឹកចេញពីផ្ទះអ្នកជិតខាងនោះ គឺជាការស្រេចតែម្ដងដើម្បីប្រើប្រាស់ទឹក។ អញ្ចឹងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសនោះ គាត់ក៏បានបើកទឹកម៉ាស៊ីន ដើម្បីដាក់ចូលចានដែកទាំង ២ សម្រាប់ធ្វើការលាងចាន។

Tuk Tuk (Sakanan) — 11

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១១ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីពួកគេបដិសេធទៅលើរ៉ឺម៉កកង់បីនោះហើយ ពួកគេក៏បានបន្តដើរមកខាងមុខទៀត អញ្ចឹងយើងឃើញថាអ្នកទាំងបីគាត់បានដើរ ដោយបុរសពាក់អាវប្រផេះដៃខ្លី ស្លៀកខោសជើងវែងនោះ គាត់ដើរនៅខាងមុខ បន្ទាប់មកមាននារីដែលពាក់អាវដៃខ្លីវៀលក ខោខ្មៅ គាត់ដើរនៅកណ្ដាល ហើយបុរសដែលពាក់អាវបៃតងដៃខ្លីហើយខោជើងវែងពណ៌សនោះ គាត់ដើរនៅខាងក្រោយគេ ពួកគេទាំងបីនាក់ដើរនៅក្នុងអាការៈស្រវឹងបន្តិច ដោយដើរទៅខាងមុខទៀត ព្រោះពួកគេមិនបានជិះរ៉ឺម៉កកង់បីនោះទេ ដោយសារតែម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បី គាត់ទារថ្លៃខ្លាំងពេក យើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ បុរសដែលជាម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បីនោះ គាត់បានអង្គុយនៅលើកង់បីរបស់គាត់ ដោយបញ្ចេញទឹកមុខស្អុយ បានន័យថាយើងហៅថាមុខស្អុយ ដែលទឹកមុខមិនសប្បាយចិត្ត អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងមិនសប្បាយចិត្ត ឬក៏យើងធ្វើមុខមិនសប្បាយចិត្ត គេហៅថាមុខស្អុយ បានន័យថាយើងមិនសប្បាយចិត្តនោះទេ ដោយបុរសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែមិនសប្បាយចិត្ត ដោយសារអតិថិជនរបស់គាត់ មិនជិះរ៉ឺម៉កកង់បីរបស់គាត់ ព្រោះថាគាត់បានកាត់តម្លៃខ្លាំងពេក អញ្ចឹងអតិថិជនគាត់មិនជិះ ហើយគាត់ដើរទៅមុខ ដែលធ្វើឲ្យគាត់ខកចិត្តនិងធ្វើមុខស្អុយ អង្គុយធ្វើមុខស្អុយ។

Tuk Tuk (Sakanan) — 05

ចូលមកដល់រូបភាពទី ៤ រូបភាពទី ៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ៥ បន្ទាប់ពីពួកគេរង់ចាំមួយសន្ទុះក្រោយមក អ្នកបម្រើក៏បានត្រលប់មកវិញ អញ្ចឹងអ្នកបម្រើត្រលប់មកវិញ នៅពេលនោះអ្នកបម្រើបានប្រាប់អំពីតម្លៃ ដែលពួកគេត្រូវបង់ទៅឲ្យហាង ដោយតម្លៃអំពីមុខម្ហូប ជាមួយនឹងស្រាបៀរដែលគេកំពុងញ៉ាំ អញ្ចឹងអ្នកបម្រើបានប្រាប់អំពីតម្លៃទៅដល់អ្នកទាំងបីថា អស់ចំនួនប៉ុន្មាន អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា ប្រហែលជាអស់ចំនួន ៣០ ដុល្លារ ដែលនៅក្នុងនោះយើងឃើញ បន្ទាប់ពីអ្នកបម្រើប្រាប់ទៅដល់អ្នកទាំងបីថា អស់ចំនួន ៣០ ដុល្លារ ហើយ នារីម្នាក់ដែលអង្គុយនៅកណ្ដាល ក៏បានយកលុយចំនួន ៣០ ដុល្លារ ហុចទៅឲ្យម្ចាស់ហាង ឬក៏អ្នកបម្រើ ដើម្បីបង់ថ្លៃម្ហូបហើយនិងស្រាដែលពួកគេបានញ៉ាំ អញ្ចឹងពួកគេទាំងបីនាក់ញ៉ាំស្រាម្នាក់មួយដបជាមួយនឹងម្ហូបផ្សេងទៀតដែលនៅលើតុ ដូច្នេះហើយទើបអស់តម្លៃ ៣០ ដុល្លារ បន្ទាប់មកពួកគេក៏បានចូលលុយគ្នា បានន័យថាពួកគេចេញចំណែកម្នាក់ ១០ ដុល្លារៗ ដើម្បីឲ្យទៅថ្លៃម្ហូប[នោះ]គេនោះ អញ្ចឹងបានន័យថា ពួកគេចេញស្មើៗគ្នា បានន័យថាម្នាក់ ១០ ដុល្លារ ម្នាក់ ១០ ដុល្លារ ដែលសរុបទៅចំនួន ៣០ ដុល្លារ បន្ទាប់មកនារីម្នាក់នោះក៏យកលុយនោះឲ្យទៅអ្នកបម្រើ ដើម្បីបង់ថ្លៃម្ហូបនិងស្រា បន្ទាប់មក ដើម្បីពួកគេត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ។

Grilled Fish (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ឃើញកន្លែងលក់ត្រីអាំង បុរសដែលពាក់អាវលឿងដៃខ្លីនោះ គាត់ក៏បានចូលទៅដល់កន្លែងលក់ត្រីអាំង បានន័យថាគាត់ចូលទៅជិតនឹងចង្ក្រានលក់ត្រីអាំង ហើយសួរតម្លៃទៅអ្នកលក់អំពីតម្លៃនៃត្រីអាំងនោះ អញ្ចឹងដោយសារតែត្រីអាំងគឺ យើងអាំងមានច្រើនប្រភេទ យើងមានត្រីច្រើនប្រភេទខុសៗគ្នា អញ្ចឹងតម្លៃនៃត្រីអាំងគឺវាខុសគ្នាទៅតាមប្រភេទត្រីផងដែរ ដោយត្រីខ្លះ ដូចជាត្រីដៀប និងត្រីរ៉ស់ជាដើម ជាត្រីធំៗ ដូច្នេះគឺវាមានតម្លៃថ្លៃ ចំណែកឯត្រីផ្សេងទៀតដូចជាត្រីអណ្ដែង ឬក៏ត្រីក្រហម អញ្ចឹងគឺវាមានតម្លៃថោកជាងត្រីដៀបត្រីរ៉ស់បន្តិច អញ្ចឹងពេលខ្លះគឺគាត់អាចចង់បានត្រីដែលថោក ពេលខ្លះគាត់ចង់បានត្រីដែលថ្លៃ ព្រោះត្រីដែលថ្លៃគឺមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ដូច្នេះដើម្បីឲ្យដឹងថាតម្លៃប៉ុន្មាន បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានចូលមកសួរអ្នកលក់ ដោយគាត់ចង្អុលទៅលើត្រីមួយ អញ្ចឹងយើងឃើញរូបភាពទី ៣ នេះ គឺបុរសម្នាក់នោះ គាត់បានលើកដៃចង្អុល ចង្អុលទៅរូបត្រីមួយ ទៅលើត្រីមួយ ហើយសួរទៅអ្នកលក់ថាតម្លៃប៉ុន្មាន អញ្ចឹងអ្នកលក់ គាត់ក៏បានឆ្លើយប្រាប់តម្លៃទៅដល់បុរសម្នាក់នោះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដោយគាត់មើលពិនិត្យមើលត្រី មើលទំហំត្រី ហើយគាត់បានឆ្លើយប្រាប់តម្លៃទៅដល់បុរសម្នាក់នោះភ្លាម។

Motorcycle Taxi (Sakanan) — 13

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ដកយកកាបូបលុយមួយហើយ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានយកលុយចេញពីកាបូបលុយរបស់គាត់ ហើយហុចទៅឲ្យបុរសដែលជាម្ចាស់ម៉ូតូឌុបនោះ អញ្ចឹងយើងឃើញដៃឆ្វេងរបស់នារីម្នាក់នោះ គាត់បានហុចលុយមួយសន្លឹកទៅឲ្យបុរសដែលជាម្ចាស់ម៉ូតូ ឬក៏ដែលជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុប ដោយគាត់ឲ្យបណ្ដើរ និយាយបណ្ដើរ។ ប៉ុន្តែដោយសារតែលុយនោះគឺជាលុយជាប់ អញ្ចឹងគាត់អត់មានលុយរាយ ដោយសារតែនារីម្នាក់នោះ គាត់អត់មានលុយរាយ ដូច្នេះគាត់ក៏បានហុចលុយមួយសន្លឹកទៅឲ្យបុរសម្នាក់ដែលជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុបនោះ ដោយគាត់ហុចបណ្ដើរ និងនិយាយទៅកាន់បុរសម្នាក់នោះបណ្ដើរថានេះជាលុយថ្លៃឈ្នួលម៉ូតូឌុប អញ្ចឹងបុរសដែលជាម្ចាស់ម៉ូតូ គាត់ក៏បានងាកមករកនារីម្នាក់នោះ ដោយសម្លឹងមុខនារីម្នាក់នោះ ហើយសម្លឹងបណ្ដើរ ដៃរបស់គាត់ទទួលយកលុយបណ្ដើរពីនារីម្នាក់នោះ។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលបំពេញការងារចប់ អតិថិជនត្រូវតែឲ្យលុយទៅដល់អ្នករត់ម៉ូតូឌុប អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងជិះម៉ូតូ នៅពេលដែលដល់គោលដៅ យើងត្រូវតែឲ្យលុយអ្នករត់ម៉ូតូឌុប ដោយសារតែអ្នករត់ម៉ូតូឌុប គឺគាត់រត់ឌុបយើង ដើម្បីរកលុយ ឬក៏ដើម្បីរកប្រាក់។ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ នេះ នារីម្នាក់នោះគាត់ក៏បានឲ្យលុយទៅកាន់អ្នករត់ម៉ូតូឌុប បន្ទាប់ពីគាត់មកដល់គោលដៅរបស់គាត់ហើយ។