KhmerPronunciationEnglish/Notes#occ
រាល់ roal every, each, all 15/15

Link to overview page
Link to dictionary

Asking “How do you write this?” — Dialogue 2


ពិសិដ្ឋ៖ វាសនា ដឹងពាក្យថា ព័ត៌មាន សរសេរម៉េចអត់? ខ្ញុំទើបតែដឹងថាខ្លួនឯងរាល់ដងសរសេរខុស។
វាសនា៖ សរសេរអក្សរ ព សំយោគសញ្ញា ត ម ស្រៈអា និង ន។ អីចឹងមែន? ត្រូវអត់?
ពិសិដ្ឋ៖ ខុសហើយ។ នៅលើ ត មាន របាទមួយទៀត។
វាសនា៖ ហ្នឹង? អត់ដែលដឹងសោះ។

Indicating Agreement — Dialogue 1


យល់ស្រប — នៅថ្នាក់រៀន
ធារី៖ កញ្ញា គណិតបានពិន្ទុប៉ុន្មានដែរ?
កញ្ញា៖ ខ្ញុំបានតែ ៧០ ពិន្ទុហ្នឹង។ សោភាបានដល់ទៅ ១០០ ឯណោះ!
ធារី៖ សោភារៀនគ្មានពេលសម្រាកសោះ។ អីចឹងបានជាប់លេខ ១ ក្នុងថ្នាក់រាល់ខែ។
កញ្ញា៖ មែនហ្នឹង! សោភាខំប្រឹងមែនទែន។


Expressing joy — Additional dialogue


នារី៖ កញ្ញា ជុំគ្នាង៉ៃអាទិត្យហ្នឹង កញ្ញាទៅអត់?
កញ្ញា៖ ទៅ! រឿងអីមិនទៅ? ចាំយូរហើយ។ ចុះនារីទៅអត់?
នារី៖ ទៅតាស តែដូចមិនសូវចង់ទៅណាស់ណាផង។ រាល់ដងសប្បាយអ៎ កញ្ញា?
កញ្ញា៖ អឹម សប្បាយ! មិនងាយបានជុំគ្នាឯណា។ ផ្លាស់ប្ដូរបរិយាកាសខ្លះទៅណា។

Going To Bed (Sakanan) — 12


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ យើងឃើញថាបន្ទាប់ពីបើកទូរទស្សន៍រួច ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានអង្គុយសណ្ដូកជើងទាំងពីររបស់គាត់នៅលើគ្រែ ហើយអង្គុយមើលទូរទស្សន៍អំពីទឹកជំនន់ ដែលយើងឃើញទូរទស្សន៍ដែលនៅលើកូនទូ ដែលមានបីថតនោះ គឺកំពុងតែផ្សាយព័ត៌មានអំពីទឹកជំនន់ ដែលយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ កំពុងតែជិះម៉ូតូកាត់ទឹក។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលមានទឹកជំនន់ គឺធ្វើឲ្យយើងពិបាកធ្វើដំណើរ ដោយសារតែ[ទីកន្លែង] គ្រប់ទីកន្លែង គឺមានទឹកដក់ ឬក៏មានទឹកលិច។ អញ្ចឹងរាល់ការធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើង ឬក៏ការដើរ ឬក៏ការជិះម៉ូតូ ឬក៏ការជិះឡាន គឺនឹងមានការលំបាក ដោយសារតែយើងត្រូវជិះកាត់ទឹក ដូច្នេះវាអាចធ្វើឲ្យយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន ប្រសិនបើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន វាអាចធ្វើឲ្យយើងមានគ្រោះថ្នាក់បាន នៅពេលដែលយើងធ្វើដំណើរនៅក្នុងទឹក។ អញ្ចឹងរូបភាពទី ១២ នេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែមើលព័ត៌មានអំពីទឹកជំនន់នៅក្នុងថ្ងៃនេះ។

Cold Season (Sakanan) — 04


ចូលដល់រូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញថា ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់បានចូលទៅកន្លែងងូតទឹក ហើយគាត់យកដៃចុចទៅលើគ្រាប់ចុច ដើម្បីដាក់ឲ្យទឹកក្ដៅ។ អញ្ចឹងបានន័យថានៅពេលព្រឹកគឺត្រជាក់។ បាទ ពេលព្រឹកគឺត្រជាក់ ដូច្នេះប្រសិនបើយើងងូតទឹក ប្រសិនបើយើងងូតទឹក គឺយើងត្រូវការទឹកក្ដៅ បាទ អញ្ចឹងដោយសារតែក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់នៅទីក្រុង អញ្ចឹងហើយគឺឧបករណ៍របស់គាត់ប្រើប្រាស់ទំនើប ដោយមានម៉ាស៊ីនទឹកក្ដៅទឹកត្រជាក់ ដោយយើងគ្រាន់តែភ្ជាប់នឹងចរន្តអគ្គិសនីតែប៉ុណ្ណោះ។ បាទ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់បានចុចទៅលើគ្រាប់ចុច ដើម្បីឲ្យទឹកក្ដៅ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ងូត គឺមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅ មិនរងានោះទេ។ ព្រោះខែនោះ គឺជាខែរងា ដូច្នេះហើយគាត់ត្រូវការងូតទឹកក្ដៅ។ ហើយនៅប្រទេសកម្ពុជា គឺពុំសូវមានម៉ាស៊ីនទឹកក្ដៅទឹកត្រជាក់នៅតាមផ្ទះនោះទេ។ ដូច្នេះយើង រាល់ពេលដែលយើងដល់ខែត្រជាក់ ឬក៏ដល់ខែរងា គឺយើងតែងតែដាំទឹកក្ដៅ។ អញ្ចឹងគឺយើងយកទឹកក្ដៅទៅដាំ ដាំឲ្យពុះ រួចហើយយើងយកមកលាយជាមួយនឹងទឹកត្រជាក់ ដើម្បីឲ្យវាក្ដៅអ៊ុនៗ។ បាទ អញ្ចឹងនៅពេលដែលងូតទឹកក្ដៅអ៊ុនៗ ធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅ និងមិនរងាខ្លាំងនោះទេនៅក្នុងខែរងា។

Alms Round (Sakanan) — 13


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីស្ត្រីចំណាស់និងចៅស្រីរបស់គាត់បានដាក់បាយចូលទៅក្នុងបាត្ររបស់ព្រះសង្ឃរួចរាល់ហើយ ពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បានមកអង្គុយលុតជង្គង់នៅលើកម្រាលដដែលវិញ អញ្ចឹងពួកគេនៅតែលុតជង្គង់ដដែល ព្រោះថាការដាក់ចង្ហាន់លោកគឺមិនទាន់ចប់នោះទេ ដូច្នេះពួកគេត្រូវតែត្រលប់មកអង្គុយលុតជង្គង់នៅលើកម្រាលវិញ ហើយលើកដៃទាំងពីរសំពះឡើង ដើម្បីបួងសួង អញ្ចឹងជាទូទៅរាល់ការដាក់បាត្រហើយ យើងត្រូវតែមកអង្គុយ ដើម្បីសំពះបួងសួង និងទទួលពរពីព្រះសង្ឃ បានន័យថាព្រះសង្ឃនឹងសូត្រធម៌ដើម្បីឲ្យពរដល់យើង ហើយនិងបួងសួងឲ្យយើង ដើម្បីឲ្យការធ្វើបុណ្យរបស់យើងនេះ គឺទទួលបានបុណ្យត្រលប់មកវិញ ឬក៏ដើម្បីឧទ្ទិសទៅដល់អ្នកដែលបានស្លាប់ទៅ អ្នកដែលបានចែកឋានទៅដែលជាបងប្អូន ឬក៏សាច់ញាតិរបស់យើង។ អញ្ចឹងព្រះសង្ឃតែងតែសូត្រធម៌ឲ្យពរ ដើម្បីឲ្យសេចក្តីសុខទៅដល់អ្នកដែលបានដាក់ចង្ហាន់ ហើយពួកយើងដែលបានដាក់ចង្ហាន់ទៅដល់ព្រះសង្ឃរួចហើយ យើងត្រូវតែលុតជង្គង់ដើម្បីសំពះ ហើយសំពះដើម្បីសុំបួងសួង សុំពរពីព្រះសង្ឃ ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ ឬក៏ដើម្បីសម្រេចនូវបំណងប្រាថ្នាផ្សេងៗ។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញស្ត្រីចំណាស់និងចៅស្រីរបស់គាត់នៅតែលុតជង្គង់ ហើយសំពះដៃឡើង លើកដៃសំពះឡើង សំពះព្រះសង្ឃ ហើយព្រះសង្ឃឈរនៅខាងមុខពួកគេទាំងពីរនាក់ ដោយកូនសិស្សរបស់ព្រះសង្ឃ ឬក៏កូនសិស្សលោកគឺឈរនៅខាងក្រោយ។

Cold Season (Sakanan) — 07


ចូលដល់រូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញថា ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែជិះម៉ូតូ។ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែទៅសាលារៀន ដោយគាត់កំពុងតែជិះម៉ូតូ ហើយគាត់ពាក់ ស្លៀកខោពណ៌ស ជើងវែង បាទ។ ហើយគាត់ពាក់មួកសុវត្ថិភាព អញ្ចឹងការពាក់មួកសុវត្ថិភាព គឺជាការគោរពច្បាប់។ បាទ នៅក្នុងច្បាប់ចរាចរណ៍គឺអ្នកជិះម៉ូតូទាំងអស់គឺត្រូវតែពាក់មួកសុវត្ថិភាព ដើម្បីការពារសុវត្ថិភាពរបស់គេ ការពារជីវិតរបស់គេ។ ព្រោះថាពេលខ្លះគេអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ប្រសិនបើយើងមិនពាក់មួកសុវត្ថិភាពនោះទេ គឺអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ក្បាល ដែលធ្វើឲ្យយើងបែកក្បាល ឬក៏មានគ្រោះថ្នាក់ដល់បាត់បង់ជីវិត ដោយសារការប៉ះទង្គិចក្បាល។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រសិនបើយើងមិនពាក់មួកសុវត្ថិភាព នោះប៉ូលិសនឹងពិន័យយើងជាក់ជាពុំខាន ព្រោះវាផ្ទុយទៅនឹងច្បាប់។ ដូច្នេះ ដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាព និងដើម្បីគោរពច្បាប់ នៅពេលដែលយើងជិះម៉ូតូ យើងត្រូវពាក់មួកសុវត្ថិភាពទាំងអស់គ្នា។ យើងឃើញថាក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានស្ពាយកាតាបផងដែរ។ អញ្ចឹងនៅខាងក្រោយខ្នងរបស់គាត់គឺមានកាតាបធំមួយ។ បាទ គាត់កំពុងតែស្ពាយកាតាប ដែលកាតាបនោះគឺជាសម្ភារៈសម្រាប់ដាក់សៀវភៅ ឬក៏ប៊ិច ឬក៏សម្ភារៈសិក្សាផ្សេងៗ។ អញ្ចឹងរាល់សៀវភៅ ប៊ិច ឬក៏សម្ភារៈសិក្សាផ្សេងៗ យើងត្រូវដាក់ក្នុងកាតាប បាទ។ ម៉ូតូរបស់ក្មេងប្រុសនេះគឺមានពណ៌បៃតង ហើយគាត់ដាក់កញ្ចក់ផងដែរ។ អញ្ចឹងកញ្ចក់សម្រាប់មើលក្រោយមួយ ហ្នឹងម៉ូតូគាត់ពណ៌បៃតង គាត់កំពុងតែជិះម៉ូតូទៅសាលា។

Post Office (Sakanan) — 20


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ២០ នៅក្នុងរូបភាពទី ២០ យើងឃើញបន្ទាប់ពីគាត់ប្រាប់ថា គាត់ចង់ផ្ញើបញ្ញើយឺតហើយ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានហុចលុយទៅឲ្យបុគ្គលិកការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ហើយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែហុចលុយទៅឲ្យបុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ហើយបុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គាត់ក៏បានលូកដៃម្ខាងយកលុយ ដៃម្ខាងទៀតគឺយកវិក្កយបត្រ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ក៏បានហុចវិក្កយបត្រទៅឲ្យក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ ដោយសារតែពេលខ្លះ យើងត្រូវការតាមដានជាមួយនឹងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ថាតើអីវ៉ាន់របស់យើង ឬក៏បញ្ញើរបស់យើងបានទៅដល់អ្នកទទួលហើយឬនៅ ដូច្នេះយើងត្រូវតាមដានដោយយើងខលទូរស័ព្ទការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ តាមរយៈវិក្កយបត្រដែលយើងបានទទួល ហើយពេលខ្លះយើងអាចខលទៅសួរអ្នកដែលទទួល ថាតើគាត់បានទទួលអីវ៉ាន់ហើយឬនៅ ព្រោះពេលខ្លះអាចបាត់បង់ របស់អាចបាត់បង់ ដូច្នេះការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នឹងសងយើងជាថវិកាវិញ ឬក៏ជាប្រាក់វិញនៅពេលដែលមានការបាត់បង់ អញ្ចឹងរាល់ការបាត់បង់ ឬក៏ការខូចខាត ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នឹងទទួលសងយើងវិញ ប្រសិនបើអីវ៉ាន់របស់យើងអត់បានទៅដល់ដៃរបស់អ្នកទទួលនោះទេ ដូច្នេះគឺយើងត្រូវមានវិក្កយបត្រមួយ ដើម្បីមកបង្ហាញ ដើម្បីបញ្ជាក់ នៅពេលដែលយើង អីវ៉ាន់របស់យើងត្រូវបានបាត់បង់ ឬក៏ខូចខាត ដើម្បីយើងទទួលសំណងពីការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែលយើងផ្ញើ ខាងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍តែងតែឲ្យនូវវិក្កយបត្រមួយ ដើម្បីមកឲ្យយើងទុក ឬក៏ដើម្បីមកឲ្យយើងតាមដានជាមួយនឹងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ថាតើអីវ៉ាន់របស់យើងផ្ញើបានទៅដល់គោលដៅហើយឬនៅ។

Alms Round (Sakanan) — 15


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៥ រូបភាពទី ១៥ គឺយើងឃើញថា បន្ទាប់ពីព្រះសង្ឃបានសូត្រធម៌ឲ្យពរដល់ស្ត្រីចំណាស់និងចៅស្រីរបស់គាត់ហើយ អញ្ចឹងយើងឃើញព្រះសង្ឃក៏បានបែរមករកកូនសិស្សរបស់គាត់ ឬក៏កូនសិស្សលោកដែលឈរនៅខាងក្រោយ អញ្ចឹងកូនសិស្សលោកគាត់ឈរនៅខាងក្រោយព្រះសង្ឃជានិច្ច។ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីព្រះសង្ឃបានសូត្រធម៌រួចរាល់ហើយ គាត់ក៏បានបែរមករកកូនសិស្សរបស់គាត់វិញ អញ្ចឹងគាត់ គាត់បានបែរមករកកូនសិស្សលោក ហើយបើកគម្របបាត្រឡើង ដើម្បីឲ្យកូនសិស្សលោកដកចង្ហាន់ចេញពីបាត្រយកមកដាក់ក្នុងថង់យាម។ អញ្ចឹងដោយសារតែបាត្រនោះតូច បាត្រតូច ដូច្នេះអត់អាចដាក់ចង្ហាន់បានច្រើននោះទេ អញ្ចឹងរាល់ពេលដែលព្រះសង្ឃបានទទួលចង្ហាន់ពី[…] ពីស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់នោះ ឬក៏ពីប្រជាជនរួចរាល់ហើយ ព្រះសង្ឃតែងតែយកចង្ហាន់នោះមកឲ្យកូនសិស្ស ដើម្បីយកចេញពីបាត្រដាក់ទៅក្នុងថង់យាមវិញ ដោយសារតែបាត្រតូចអត់អាចដាក់ចង្ហាន់បានច្រើនទេ ព្រោះវាពេញ ហើយអាចហៀរ និងធ្លាក់ចុះបាន ដូច្នេះគេត្រូវផ្ទេរចង្ហាន់ដាក់ចូលទៅក្នុងថង់យាម ដែលថង់យាមគឺជាកាបូបមួយរបស់ព្រះសង្ឃ គឺជាកាបូបធំមួយ បានន័យថាកាបូបធ្វើអំពីក្រណាត់ ហើយវាធំមួយដែលមានដៃយួរសម្រាប់ស្ពាយ អញ្ចឹងកាបូបនោះគឺធំ ដូច្នេះអាចដាក់ចង្ហាន់បានច្រើន។ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីព្រះសង្ឃគាត់ទទួលបានចង្ហាន់ពីប្រជាជន គាត់តែងតែយកចង្ហាន់ទាំងនោះមកឲ្យកូនសិស្ស ដើម្បីដាក់ទៅក្នុងថង់យាម។ អញ្ចឹងកូនសិស្សគាត់ស្ពាយថង់យាមដើរតាមពីក្រោយព្រះសង្ឃជានិច្ច ដែលនៅក្នុងថង់យាមនោះ គឺជាចង្ហាន់របស់ព្រះសង្ឃ។

Khmer New Year (Sakanan) — 08


ចូលដល់រូបភាពទី ៨ នៅក្នុងរូបភាពទី ៨ គឺជារូបភាពមួយដែលអ្នក ក្នុងពិធីចូលឆ្នាំខ្មែរ ប្រជាជនខ្មែរតែងតែធ្វើទាំងអស់គ្នា គឺជាការ ពិធីស្រង់ព្រះ អញ្ចឹងពិធីស្រង់ព្រះ គឺ កូនៗ ឬក៏ចៅៗ ត្រូវយកទឹកទៅស្រោច ឬក៏ទៅងូតឲ្យមនុស្សចាស់នៅក្នុងផ្ទះ ដូចជាជីដូនជីតា ឬក៏ឪពុកម្ដាយជាដើម។ អញ្ចឹងពាក្យថាស្រង់ព្រះនៅទីនេះ គឺបានន័យថាងូតទឹកឲ្យមនុស្សចាស់ ឬក៏ងូតទឹកឲ្យអ្នកមានគុណ។ អ្នកមានគុណ គឺយើងសំដៅទៅលើឪពុកម្ដាយ ឬក៏ជីដូនជីតា។ ជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ យើងឃើញថាមានមនុស្សចាស់ពីរនាក់ កំពុងតែអង្គុយនៅលើកៅអី អញ្ចឹងមនុស្សចាស់ពីរនាក់នោះគឺជាយាយនិងតា ឬក៏យើងអាចហៅថា ជីដូនឬក៏ជីតា អញ្ចឹងជីដូនគឺជាយាយ ជីតាគឺជាតា។ យើងឃើញជីដូននិងជីតាកំពុងតែអង្គុយនៅលើកៅអី ហើយក្មេងប្រុសម្នាក់ គាត់លុតជង្គង់ ដោយចាក់ទឹកទៅលើដៃរបស់ជីតារបស់គេ អញ្ចឹងគេធ្វើបែបនេះ គឺយើងហៅថាស្រង់ព្រះ បានន័យថាយើងលាងជម្រះខ្លួនប្រាណ លាងជម្រះដៃជើង ទៅឲ្យអ្នកមានគុណ ឬក៏ឲ្យជីដូនជីតារបស់យើង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺរាល់ពេលចូលឆ្នាំ គឺយើងតែងតែធ្វើពិធីស្រង់ព្រះ ដើម្បីរំលឹកគុណ ឬក៏ដើម្បីធ្វើនូវសេចក្តីដឹងគុណទៅដល់អ្នកដែលមានគុណរបស់យើង នៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុស គាត់កំពុងតែស្រង់ព្រះទៅដល់ជីដូនជីតារបស់គាត់ ហើយឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ ឪពុកម្ដាយរបស់ក្មេងប្រុសនោះ កំពុងតែឈរមើលនៅខាងក្រោយ។ អញ្ចឹងការស្រង់ព្រះ គឺយើងធ្វើការស្រង់ម្ដងម្នាក់ ដោយដំបូងឡើយ គឺឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់យើងស្រង់ ស្រង់ទឹក ឬក៏យកទឹកទៅលាងជម្រះជីដូនជីតារបស់យើង ឬក៏ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ អញ្ចឹងបន្ទាប់មក គឺយើងយកទឹកទៅលាងជម្រះកាយទៅដល់ឪពុកម្ដាយរបស់យើងវិញម្ដង។ ដូច្នេះគឺយើងស្រង់ព្រះម្ដងម្នាក់ ហើយតាមឋានានុក្រម អញ្ចឹងអ្នកណាចាស់ គឺយើងត្រូវឲ្យគាត់ស្រង់ព្រះមុន ឬក៏ឲ្យគាត់លាងជម្រះកាយមុន បន្ទាប់មកអ្នក អ្នកណាក្មេងគឺត្រូវលាងជម្រះកាយបន្តបន្ទាប់គ្នា។

Cutting One’s Finger (Sakanan) — 17


នៅក្នុងរូបភាពទី ១៧ បាទ ចូលដល់នៅក្នុងរូបភាពទី ១៧ វិញ បុរសម្នាក់នោះបានជួបជាមួយនឹងអ្នកលក់ បាទ ជួបជាមួយនឹងអ្នកលក់ ឬក៏គ្រូពេទ្យ ឬក៏ម្ចាស់ឱសថស្ថាន អញ្ចឹងគាត់ជួបហើយ គាត់បាននិយាយទៅកាន់ម្ចាស់ឱសថស្ថាននោះថា គាត់ត្រូវការបង់បិទដំបៅមួយប្រអប់ បាទ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅ នៅពីលើបុរសនោះ គឺមានបង់បិទដំបៅជាច្រើន អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់កំពុងតែនិយាយទៅកាន់ម្ចាស់ឱសថស្ថាន ឬក៏គ្រូពេទ្យថាគាត់ចង់ទិញបង់បិទដំបៅ បាទ ចំណែកម្ចាស់ឱសថស្ថានវិញ យើងឃើញថា គាត់ពាក់អាវសដៃខ្លី ហើយមានចងអៀមពណ៌ទឹកសមុទ្រ អញ្ចឹងគាត់ពាក់អាវសដៃខ្លី ចងអៀមពណ៌ទឹកសមុទ្រ ចំណែកសក់របស់គាត់គឺទំពែក អញ្ចឹងគាត់ទំពែកក្បាល គាត់មានសក់តែខាងក្រោយតែប៉ុណ្ណោះ យើងឃើញនៅក្នុងដៃរបស់ម្ចាស់ឱសថស្ថាន ឬក៏គ្រូពេទ្យនោះ គឺមានកាន់បង់បិទដំបៅមួយប្រអប់ អញ្ចឹងបុរសនោះ គាត់ទិញបង់បិទដំបៅ ដូច្នេះហើយ ទើបម្ចាស់ឱសថស្ថាន គាត់យកបង់បិទដំបៅឲ្យទៅបុរសនោះ អញ្ចឹងពួកគេទាំងពីរនាក់គឺ គឺកំពុងតែធ្វើការទិញ ទិញលក់គ្នានូវបង់បិទដំបៅ ដូច្នេះម្ចាស់ឱសថស្ថានត្រូវប្រគល់បង់បិទដំបៅទៅឲ្យបុរសនោះ ចំណែកបុរសនោះ គាត់ត្រូវប្រគល់លុយថ្លៃបង់បិទដំបៅទៅឲ្យម្ចាស់ឱសថស្ថានវិញ អញ្ចឹងរាល់ការទិញលក់ យើងត្រូវប្រគល់ទំនិញនិងប្រគល់លុយទៅឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជាការទិញនៅក្នុងឱសថស្ថាននេះអញ្ចឹង ហើយឱសថស្ថានគឺយើងមិនមែនលក់តែបង់បិទដំបៅតែមួយមុខនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែយើងលក់ជាច្រើន ដូចជាថ្នាំ ដូចជាបង់បិទដំបៅ ដូចជាសេរ៉ូម ដូចជាម្ជុលចាក់ថ្នាំជាដើម។ អញ្ចឹងសម្ភារៈរបស់ពេទ្យ ឬក៏សម្ភារៈវេជ្ជសាស្ត្រមានលក់នៅក្នុងឱសថស្ថាន បាទ អញ្ចឹងពេលយើង ពេល នៅពេលដែលយើងចង់ទិញថ្នាំ ឬក៏ចង់ទិញបង់បិទដំបៅផ្សេងៗ យើងត្រូវទៅរកឱសថស្ថាន ដើម្បីឲ្យគេផ្សំថ្នាំឲ្យ បាទ ចំពោះការផ្សំថ្នាំ ទៀតសោតគឺយើងមិនត្រូវផ្សំផ្ដេសផ្ដាសនោះទេ គឺយើងត្រូវផ្សំតាមវេជ្ជបញ្ជារបស់ពេទ្យ អញ្ចឹងការណែនាំរបស់ពេទ្យគេហៅថាវេជ្ជបញ្ជា ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងឈឺ យើងត្រូវទៅពេទ្យ បន្ទាប់មកយកវេជ្ជបញ្ជា ដើម្បីមកផ្សំថ្នាំនៅតាមឱសថស្ថានដែលស្របច្បាប់នានា ដើម្បីព្យាបាលជំងឺយើងឲ្យបានជាសះស្បើយ។

Doing The Dishes (Sakanan) — 13


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ យើងឃើញថា ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់មិនត្រឹមលាងតែចាននោះទេ ដោយសារតែហាងនោះគឺជាហាងលក់មី អញ្ចឹងសម្ភារៈដែលប្រឡាក់គឺមានដូចជាកែវ មានដូចជាស្លាបព្រា មានដូចជាសម មានដូចជាចង្កឹះ និងមានដូចជាឆ្នាំងជាដើម គឺត្រូវ គាត់ត្រូវលាងសម្អាតចេញទាំងអស់ អញ្ចឹងរាល់សម្ភារៈណាដែលប្រឡាក់ គឺម្ចាស់ហាងគឺតែងតែឲ្យក្មេងប្រុសនោះប្រមូលយកទៅលាង អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ នេះ គឺជាសម្ភារៈដែលប្រឡាក់ទាំងអស់ ដែលក្មេងប្រុសនោះបានលាងហើយស្អាត អញ្ចឹងគាត់បានលាងយ៉ាងស្អាត មានដូចជាចានសំប៉ែត ចានសំប៉ែតដែលយើងប្រើសម្រាប់ដាក់មីឆា ឬក៏បាយឆាសម្រាប់ញ៉ាំ ដែលមានចានគោម ចានគោមគឺជាចានដែលយើងសម្រាប់ដាក់ទឹកស៊ុប ឬក៏មីទឹកស៊ុបសម្រាប់ញ៉ាំ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងចង់ញ៉ាំស៊ុប យើងប្រើប្រាស់ចានគោម នៅពេលដែលយើងចង់ញ៉ាំបាយឆា គឺយើងប្រើប្រាស់ចានសំប៉ែត ហើយយើងឃើញមានកែវពណ៌បៃតងមួយ ដែលកូនកែវពណ៌បៃតងគឺសម្រាប់ដាក់ទឹកឲ្យអតិថិជនញ៉ាំ អញ្ចឹងនៅពេលដែលអតិថិជនចូលទៅក្នុងហាងរបស់គាត់ គាត់ប្រើកូនកែវ ដើម្បីឲ្យអតិថិជនដួសទឹកញ៉ាំ ហើយយើងឃើញមានកាំបិត និងមានសមផងដែរ ដើម្បីឲ្យសម្រាប់ញ៉ាំអាហារ យើងឃើញមានចង្កឹះមួយគូ យើងឃើញមានវែកមួយសម្រាប់ដួសបាយ យើងឃើញមានឆ្នាំងស៊ុប ឆ្នាំងស៊ុបគឺជាឆ្នាំងដែលមានរូបរាងជ្រៅ អញ្ចឹងវាខ្ពស់ខាងៗ ហើយវាមានជ្រៅ វាមានរូបរាងវាជ្រៅចូលទៅខាងក្រោម ដើម្បីដាក់ទឹកស៊ុបឲ្យបានច្រើន អញ្ចឹងឆ្នាំងស៊ុបនិងឆ្នាំងខ្ទះគឺមានរាងខុសគ្នាបន្តិច ដោយសារឆ្នាំងខ្ទះគឺវាមានរាងសំប៉ែត ហើយកោងបន្តិចតែប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីសម្រាប់ឆាមី ឬក៏ឆាបាយ ឬក៏ឆាបន្លែ ហើយនិងចៀនសាច់ អញ្ចឹងវាអត់មានផតទៅក្នុងជ្រៅដូចឆ្នាំងទឹកស៊ុបទេ ប៉ុន្តែឆ្នាំងទឹកស៊ុបគឺគេធ្វើឲ្យរាងជ្រៅបន្តិច ដើម្បីដាក់ទឹកស៊ុបបានច្រើន។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៣ នេះគឺជា តែជាសម្ភារៈផ្ទះបាយ សម្ភារៈផ្ទះបាយដែលសម្រាប់ឲ្យក្មេងប្រុសម្នាក់នោះគាត់លាងសម្អាតចេញ ក្រោយពេលដែលអ្នកលក់គាត់ប្រើប្រាស់ហើយប្រឡាក់។

Tuk Tuk (Sakanan) — 07


ចូលមកដល់រូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញថា បន្តិចក្រោយមក ពួកគេបានដើរមកដល់កន្លែងរ៉ឺម៉កមួយ ដែលជាទូទៅ ជនបរទេស គេហៅថាទុកទុក ប៉ុន្តែក្នុងភាសាខ្មែរយើងហៅថារ៉ឺម៉ក អញ្ចឹងរ៉ឺម៉កគឺមានច្រើន មានរ៉ឺម៉កកង់បួន និងរ៉ឺម៉កកង់បីផងដែរ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា ពួកគេបានសម្លឹងទៅមើលរ៉ឺម៉កកង់បីចំនួនមួយ ដែលរ៉ឺម៉កនោះគឺមានពណ៌ផ្កាឈូក បាទ រ៉ឺម៉កគឺមានពណ៌ផ្កាឈូក ហើយមានដំបូល អញ្ចឹងរ៉ឺម៉កគឺមានដំបូលផងដែរ គឺស្រដៀងទៅនឹងឡាន ក៏ប៉ុន្តែវាអត់មានកញ្ចក់ និងអត់មានម៉ាស៊ីនត្រជាក់នោះទេ ប្រសិនបើឡាន ឬក៏តាក់ស៊ីគឺមានកញ្ចក់សម្រាប់បិទ និងមានម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ប៉ុន្តែសម្រាប់រ៉ឺម៉កគឺអត់មានម៉ាស៊ីនត្រជាក់នោះទេ គឺវាគ្រាន់តែមានដំបូល ដើម្បីបាំងកុំឲ្យយើងក្ដៅនៅពេលដែលជិះហាលថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែពេលនេះគឺជាពេលយប់ យើងឃើញថារាល់ក្លឹបរាត្រី ឬក៏ហាងស្រាបៀរជាច្រើន គឺគេតែងតែបើកនៅពេលយប់ អញ្ចឹងហើយបន្ទាប់ពីគាត់បញ្ចប់ការផឹកស៊ី បានន័យថាជាពេលយប់ អញ្ចឹងគាត់ដើរមកដល់ឃើញរ៉ឺម៉កមួយ គាត់ ពួកគាត់មានបំណងចង់ជិះរ៉ឺម៉កនោះទៅផ្ទះ ដោយយើងឃើញម្ចាស់រ៉ឺម៉កកំពុងតែអង្គុយជក់បារីនៅក្នុងរ៉ឺម៉ក អញ្ចឹងបានន័យថាម្ចាស់រ៉ឺម៉ក គាត់កំពុងតែអង្គុយនៅខាងក្រោយ ហើយគាត់អង្គុយដោយយកជើងមួយជាន់លើកង់ ជើងមួយទៀតសំយុងចុះក្រោម ដោយគាត់យកដៃទាំងពីរដាក់លើជង្គង់ ហើយអង្គុយជក់បារី ដែលយើងឃើញថាជក់បារី គឺបណ្ដាលឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាព និងមានក្លិនមិនល្អនោះទេ ព្រោះថាផ្សែងបារីគឺមានធុំក្លិនស្អុយ ដូច្នេះហើយវាមិនល្អនោះទេសម្រាប់ការជក់បារី ហើយនៅក្នុងរូបភាពទី ៦ នេះ ៧ នេះ គឺនៅខាងក្រោយរ៉ឺម៉កនោះ យើងឃើញមានកន្លែងលក់អាហារមួយកន្លែង ដូចជាមីឆា បានន័យថា ទោះបីជាពេលយប់ក៏ដោយ នៅពេលដែលយើងនៅតាមផ្លូវ គឺមានកន្លែងលក់មីឆាជាច្រើន នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ទោះបីជាយប់ ស្មើណាក៏ដោយ ទោះបីជាយប់ជ្រៅ ពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្រ ក៏យើងអាចរកអាហារញ៉ាំបានដែរនៅតាមផ្លូវ ព្រោះថានៅប្រទេសកម្ពុជា អាហារនៅតាមផ្លូវ គឺគេលក់ ២៤ ម៉ោង បានន័យថាគេបើកជាប់ជានិច្ចរហូតតែម្ដង អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា ទោះបីជាពួកគេចេញពីក្លឹបនៅក្នុងពេលយប់ជ្រៅក៏ដោយ ក៏យើងឃើញថាមានរទេះអាហារ ឬក៏រទេះមីឆា ឬក៏រទេះបបរ កំពុងតែលក់នៅតាមផ្លូវផងដែរ ដោយគាត់មិនទាន់បិទតូបនោះទេ។

Rainy Season (Sakanan) — 12


បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ យើងឃើញមានកសិករ គាត់កំពុងតែស្ទូងស្រូវ។ អញ្ចឹងរដូវវស្សា ឬក៏រដូវភ្លៀង គឺជារដូវដែលកសិករចាប់ផ្ដើមធ្វើស្រែ ដោយសារតែមានភ្លៀងធ្លាក់។ អញ្ចឹងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺជាប្រទេសដែលប្រកបរបរកសិកម្ម ដោយយើងឃើញប្រជាជនប្រមាណជា ៩០ ភាគរយ គឺសុទ្ធតែជាប្រកបរបរធ្វើស្រែ ឬក៏ប្រកបរបរកសិកម្ម ដែលដាំដំណាំផ្សេងៗ ដូចជាដាំស្រូវ ដាំពោត ដាំសណ្ដែកជាដើម។ អញ្ចឹងដរាបណាមេឃអត់ទាន់ភ្លៀង ពួកគាត់អត់អាចធ្វើស្រែបាននោះទេ អញ្ចឹងខែប្រាំង គឺពួកគាត់អត់អាចធ្វើស្រែបាននោះទេ ក៏ប៉ុន្តែខែវស្សា ដែលជាខែភ្លៀង គឺពួកគាត់អាចធ្វើស្រែបាន ដូច្នេះ នៅពេលដែលមានភ្លៀង គឺយើង ពួកកសិករគឺសប្បាយចិត្ត ហើយចាប់ផ្ដើមការងារស្រែចំការរបស់ពួកគាត់។ ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ គឺយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលជាកសិករ គាត់កំពុងតែឱនស្ទូងស្រូវ។ អញ្ចឹងការស្ទូងស្រូវ គឺជាការយកដើមស្រូវដោតចូលទៅក្នុងស្រែ ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺដៃទាំងពីររបស់កសិករនោះ គឺគាត់កំពុងតែកាន់សំណាប ដើមសំណាប ឬក៏កូនស្រូវ។ អញ្ចឹងស្រូវ នៅពេលដែលវាដុះតូចបន្តិច យើងហៅថាសំណាប អញ្ចឹងយើងត្រូវដកសំណាបនោះយកមកស្ទូង ដោយយើងដកសំណាបមកហើយ យើងយកមកដោតចូលនៅក្នុងស្រែ ដែលមានដីភក់ៗ ឬក៏មានទឹកបន្តិចបន្តួច អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺកសិករនោះ គឺគាត់ពាក់អាវពណ៌ទឹកក្រូច ដៃវែង ខោជើងវែងពណ៌ស ហើយគាត់មានពាក់មួកធំមួយនៅលើក្បាលផងដែរ។ ដោយសារតែនៅវាលស្រែ ពេលខ្លះគឺក្ដៅ ទោះបីជាមានភ្លៀងក៏ដោយ នៅពេលដែលរាំងភ្លៀងគឺវាក្ដៅ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែពាក់អាវដៃវែង ខោជើងវែង និងពាក់មួកដើម្បីការពារកម្ដៅ ព្រោះប្រសិនបើគាត់អត់ការពារកម្ដៅទេ កម្ដៅថ្ងៃ អាចធ្វើឲ្យគាត់រលាក ឬក៏អាចធ្វើឲ្យគាត់ខ្មៅបាន។ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែការពារកម្ដៅនៅ[គាត់] នៅពេលដែលគាត់ធ្វើស្រែ។ ដោយយើងឃើញកសិករនោះ គាត់កំពុងតែឱន ដោយឱនស្ទូងស្រូវ ដោយដៃរបស់គាត់ គឺកាន់ដើមស្រូវ ដើម្បីដោតចូលទៅក្នុងស្រែ អញ្ចឹងការដោតដើមស្រូវ ឬក៏ដោតសំណាបចូលទៅក្នុងស្រែ យើងហៅថាស្ទូង។ ដោយយើងឃើញនៅក្បែរគាត់ គឺមានស្រែជាច្រើនទៀតរបស់កសិករផ្សេង ដែលគេស្ទូងស្រូវរួចហើយ។ អញ្ចឹងយើងឃើញដើមស្រូវគឺមានពណ៌បៃតង។ អញ្ចឹងរដូវវស្សា គឺជារដូវដែលកសិករប្រកបរបរកសិកម្ម គឺគាត់ចាប់ផ្ដើមការងារស្រែចំការរបស់គាត់ ដោយអ្នកស្រែគាត់ដាំស្រូវ រីឯអ្នកចំការ គាត់ដាំដំណាំផ្សេងៗ ដូចជាស្វាយ ដូចជាល្ហុង ដូចជាពោត សណ្ដែកជាដើម។ អញ្ចឹងរាល់ដំណាំកសិកម្មទាំងអស់ គឺកសិករតែងតែដាំនៅក្នុងរដូវវស្សា។

Noodle Soup (Sakanan) — 01


អញ្ចឹងយើងមកមើលរូបភាពទាំងអស់គ្នា ដោយរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានក្មេងប្រុសម្នាក់ ដែលអាយុគាត់ប្រហែលជា ១៨ ឆ្នាំ។ អញ្ចឹងយើងមើល ក្មេងប្រុសនោះ គឺគាត់ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌ស អាវគាត់មានកបើក។ អញ្ចឹងគាត់ពាក់អាវកបើក ដែលអាវកបើកនោះ បានន័យថាយើង អាវនោះមានក ហើយយើងអាចបត់បាន ហើយនៅ នៅខាងឆ្វេង នៅលើអាវខាងឆ្វេងរបស់គាត់គឺមានហោប៉ៅតូចមួយ អញ្ចឹងកូនហោប៉ៅតូចគឺយើងអាចដាក់លុយ ឬក៏ដាក់សម្ភារៈផ្សេងៗ ដែលតូចៗ នៅក្នុងហោប៉ៅនោះបាន។ ដែលជាទូទៅ សម្រាប់សិស្ស ឬក៏អ្នកធ្វើការនានា ហោប៉ៅអាវគេតែងតែដាក់ប៊ិច។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់អត់បានដាក់ប៊ិចនៅក្នុងហោប៉ៅទេ។ អញ្ចឹងអាវគាត់មានហោប៉ៅតូចមួយ សម្រាប់គាត់ដូចជាដាក់លុយ ឬក៏ដាក់ក្រដាសផ្សេងៗដែលតូចៗនៅក្នុងហោប៉ៅអាវនោះ។ អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់មានសក់ខ្លី ហើយគាត់កំពុងតែគិត។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នោះ យើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់យកដៃម្ខាងច្រត់ចង្កេះ ហើយដៃម្ខាងទៀតចង្អុលទៅមាត់របស់គាត់ ដោយគាត់កំពុងតែគិត។ អញ្ចឹងដៃឆ្វេងគាត់ចង្អុលមាត់ រីឯដៃស្ដាំរបស់គាត់ច្រត់ចង្កេះ ដែលយើងឃើញគាត់យកដៃដាក់លើចង្កេះ យើងហៅថាច្រត់ចង្កេះ។ ហើយគាត់កំពុងតែគិតអំពីមីទឹកស៊ុប អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់កំពុងតែឃ្លាន ដែលនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់ឃ្លាន ហើយគាត់គិតថាគាត់ចង់ញ៉ាំទឹកស៊ុប ដោយយើងឃើញ នៅខាងលើគាត់ នៅខាងលើគាត់គឺយើងឃើញមានពពុះមួយ ដែលពពុះនោះគឺជាការគិតរបស់គាត់ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញមានចានគុយទាវ ឬក៏ចានមីទឹកស៊ុបមួយ ដែលនៅក្នុងនោះមានសរសៃមី ឬក៏សរសៃគុយទាវ។ អញ្ចឹងជាទូទៅមីឬក៏គុយទាវ គឺមានសរសៃវែងៗ ដែលសរសៃវែងៗនោះគឺនៅក្នុងចាន ដាក់ចានគោមមួយ យើងឃើញចានគោម ដាក់សរសៃមីឬសរសៃគុយទាវ ដែលមានទឹកស៊ុបនៅក្នុងនោះ ហើយយើងឃើញចាននោះកំពុងតែក្ដៅ អញ្ចឹងបានន័យថា រាល់ការញ៉ាំមី ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវទឹកស៊ុប គឺតែងតែមានទឹកស៊ុបក្ដៅ ដោយសារតែទឹកស៊ុបត្រជាក់យើងញ៉ាំអត់កើតទេ អញ្ចឹងគេញ៉ាំជាមួយនឹងទឹកស៊ុបដែលក្ដៅ ដូច្នេះហើយ យើងឃើញចានមីដែលគាត់កំពុងគិតនោះ គឺកំពុងតែហុយ។ ដែលបានន័យថាក្ដៅ ហើយវាមានក្លិនឈ្ងុយ ហើយយើងឃើញនៅលើចានទឹកមី ឬក៏ទឹកស៊ុបនោះ យើងឃើញមានចង្កឹះមួយគូផងដែរ។ អញ្ចឹងចង្កឹះនេះគឺជាឧបករណ៍ យើងហៅថាឧបករណ៍សម្រាប់ចាប់មី។ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងញ៉ាំបាយ យើងប្រើស្លាបព្រា ប៉ុន្តែបើយើងញ៉ាំមី ឬក៏ញ៉ាំគុយទាវគឺយើងប្រើចង្កឹះដើម្បីចាប់ ព្រោះស្លាបព្រាវាពិបាកចាប់ក្នុងការចាប់សរសៃមីណាស់ ដោយសារតែសរសៃមីវែង ហើយស្លាបព្រាគឺសំប៉ែត អញ្ចឹងស្លាបព្រាសំប៉ែត ពិបាកនឹងចាប់សរសៃមីវែងណាស់ ដូច្នេះគេប្រើចង្កឹះមួយគូដើម្បីចាប់សរសៃមីងាយស្រួលជាង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់កំពុងតែគិតអំពីមីទឹកស៊ុប ឬក៏គុយទាវទឹកស៊ុបដែលគាត់ចង់ញ៉ាំ ដោយយើងឃើញគុយទាវទឹកស៊ុបនោះកំពុងតែហុយផ្សែង ហើយនិងមានចង្កឹះមួយគូនៅលើចានផងដែរ។